The Powerful Gangster and Me

Chapter 5: Gentleman

Gwayne Pov;

* Dug Dug Dug *

Shocksssss.......

"Waaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!" I closed my eyes just happen to me today. Which fall into my top, and I can not move sa kinauupuan ko. Goodbye. I have not seen my destiny.  Huhuhu. Huwag naman po. Give me another chance. Na hanapin ang itinadhana sakin. Wieeehhh. I slowly opened my eyes, then I saw him, he lifting me gently. While closed his eyes as if he's hurt so much.  I suddenly saw his wounded arm. Yikes! What do I do? Nakita ko na nasira na ang lahat ng ginagawa nilang maliit na building yata ito. Muntik na ko doon. Buti nandiyan siya. I looked around. Many students or people looking at us. I face him. While he still lifting me. He will open His eyes.

"Are you okay? Did you hurt?"

"No, I'm Okay. Looks like you are not okay. Your arms had wound. Let me treated your wound."

"No Thanks. I'll be fine. :) Makita lang kitang okay. Masaya na rin ako. :)"

"But.... Hehey!" IHe lifted me into the school clinic to treat the injuries I have.  Kunting galos lang naman eh. Mas grabi nga sugat nitong lalaki na ito eh.

"I told you also that I'm okay. Kunting galos lang toh. Mas grabi kaya...." He suddenly put his index finger to my lips then I shocked what he's doing now. At inalis na rin niya kaagad ito at tinuloy na niya ang pag-gagamot sa braso ko. Siya ang gumagamot sakin dahil wala ang nurse dito. Pwede namang pumasok ang estudyante kahit wala ang nagbabantay dito. Pwede rin na kami na ang gumamot sa sarili namin. Galing noh. After niya ko inilagay sa higaan, hinanap niya kaagad ang gamot para sa sugat ko. Nang nahanap na niya. Hinila niya kaagad ang braso ko. At pinupunasan ng betadine ng napakalakas. Kaya nabatukan ko toh. then he said. Ouch. So cute kung magalit siya. :D

"What? Is there something in my face?" Bigla ako napakurap sa sinabi niya. Narealize ko na lang pala bigla na napatitig pala ako ng matagal sa kaniya. Kaya napatanong siya ng ganyang bagay. Nakakahiya. I cleared my throat. Then.

"Nothing." Then I gave him a bit smile. "Thank you for saving my life." I said.  I said. He stopped wiping my wound and looked at me. At nilapit niya bigla nag mukha niya sa mukha ko. Kaya bigla akong nailang sa pinaggagawa niya. Napalunok ako. At hindi makatigtigsa kaniya. Ramdam ko ang pagtulo ng pawis sa katawan at sa mukha ko. Hinawakan niya ang mukha ko para punasan ang tumutulong mga pawis. As in. Hindi talaga ako makagalaw sa sobrang lapit niya. Halos, mahahalikan ko na toh.

"I'll protect you always. As much as I can." Then he gave me a wide smile. Over and over again. Then he patted my head. After niya gamutin ang mga sugat at nilagyan na ng bandaid. Siya naman ang inasikaso kong gamutin. Kahit hirap pa niya sa unang iconvince. Pero bumigay din naman pala siya.  After that. Ipinatawag kami ng mga Prof. namin. Kami lang dalawa ni wesley. Pinaliwanang ko ang lahat ng nangyari kanina. Yung muntikan na ko mahulugan ng mga gamit nila don. Sabi pa nga nila na. "Itutuloy pa ba natin ang party? Baka may...."

"Yes! Mam. itutuloy po natin. Sayang naman ang pag-aayos namin kung mababalewala din po diba? Malaki na rin po ang ginastos namin dito." I replied. With my pouted face. Kinokosensya ko talaga sila. Para lang matuloy ang party. Wiieehhh!!!

"O sige. Kung gusto niyo naman talaga ang party. Sige. Payag na talaga kami. Kung saan kayo masaya." Tumalon ako sa sobrang saya. Bago ako umalis. Nagjapanese bow muna ko. At umalis na. Yessss. Si Wesley. Tumahimik lang yun sa tabi. Pero pagkatalikod ko nawala na naman siya. D kaya? Multo siya? Ay Erase Erase. Pumunta na lang ako sa mga schoolmate or classmate ko. Nagbabakasakali na nandoon siya. Pagkadating ko doon, bigla akong niyakap ng mga kaibigan or schoolmate or classmate kong mahal na mahal ko. :) Habang yakap yakap ang mga kaibigan ko. Ang layo naman ng tingin ko. Hinahanap ko siya. Umuwi na kaya yun? hindi ko na siya nakita pa ih. Bigla na kong kumalas sa pagkakayakap nila. Salita ng salita sila nang hindi ko maintindihan ang pinagsasabi nila.