The Powerful Gangster and Me

Chapter 7: The Party <3 <3 <3

Gwayne Pov;

This is it!!! I hope our party will successful. This is our the last day to meet each other. Ngayon palang naiiyak na ko. Sumasakit ang dibdib ko, para bang hindi na makahinga dahil sa sobrang lungkot ko ngayon. Hindi ko mapigilang tumulo ang mga luha ko. Mamimiss ko silang lahat. Nabalik lahat ang mga masasayang araw na kasama sila. Kung pwede ko nga lang pigilan ang magsisira ng ekswelahan eh. Kaya lang buo na ang decision nila, nakapagperma na rin ang principal namin. Hays. Naghahanda na ko para sa party namin, naliligo na rin. Hindi na ko kumain pa. Sympre noh. Doon na ko kumain sa party. Ang-ambagan nga pala kami doon sa party para sa crater namin. Pinili talaga naming crater yung masarap talaga ang magluto noh. Hihihi. Tinignan ko ang relo ko, at malapit na mag 6:00 kaya nimadali ko nang kumilos. Nagmake up na ko at sinuot ko na ang mamahaling dress ko. :) Lalabas na ko at pumunta na sa Van ko. Siguro marami nang tao doon. Haha. Sila pa, e laging excited yan sila. Kapag may party. Mga masisiba din yan sila kumain eh. Pagdating ko doon sa school. Isusuot ko na ang maskara ko. Dahil may ginawa nga pala kaming presentation, na sayaw sayaw. And after it. Kanya kanya na silang magyaya ng gusto nilang sayawin. :) Tumigil na ko sa pagdridrive, nandito na pala ko sa school. Bumaba na ko sa car ko, naririnig ko nang parang nagkakasiyahan na sila. Ang ingay na rin dito, pagkadating ko. Pumasok na ko sa loob nang may biglang humila sakin at dinala kung saan. Hindi ko maklaro ang mukha. Nakamaskara din siya. Ganon din naman ako ah. Pero bakit namukhaan na niya kaagad ako.  He covered my mouth using his hand.  Para patahimikin ako. Sisigaw na sana ako eh. Sino ba ito?

"Pssshhh! Hayaan mo muna sana ko magsalita." Wow! Ang lambing ng boses. Ang gwapo din. Nakahawak pa rin siya sa bibig ko. "I hope you feel that there is someone who loves you more than you think. Sana balang araw malaman mo rin ang tunay na nagmamahal sayo." Lambing talaga ng boses niya. He murmured to me Sobrang lapit niya. Ramdam ko ang paghinga niya. At hindi na siya nagsalita? Ay umalis na lang siya bigla. Teka! Hindi ko man lang siya nakilala. Napaisip tuloy ako kung sinong lalaki na iyon. Nagkibit-balikat na lang ako. At tumungo na sa mga Kaibigan ko. Nagsisimula  na pala. at magsasayawan na kami.

By partner na kami. Sumasayaw at sumusunod na sa mga tugtog na naririnig namin. Hanggang sa nagpalit palitan na kami ng partner at pinapaikot ikot kami hanggang mahilo. Haha Dejoke. At may sweetness na part ang ginawa namin. Na para bang may spark kaya sa isa't isa. Kasama ito sa sayaw namin noh. Kaya namin ginawa ito para maganda tignan sa mga nanunuod. Para bang pinapakilig na rin namin sila. Hihih. At after namin sumayaw, sabay sabay kami nagbow. Tapos na kami sa presentation namin. Yeeaahh! Babalik na sana ko sa upuan ko nang bigla ako pinapapunta sa harapan. Pero why? Hindi ako nakapghanda ng sasabihin ko. Takte! Sino bang nagpasimuno yan aa. Hindi man lang ako sinabihan nila. Anong klase silang kaibigan. Huehue... Wala na kong choice. Pumunta na ko sa harapan at daming naghiyawan nung paakyat na ko sa stage.

"Hello Everyone! GoodEvening. I hope all of you is enjoying the party. Alam natin na ito na rin ang ating huling pagkikita o ang huling  party na magkakasama tayong lahat. Masakit mang isipin na sa isang iglap lang ay mawawala na rin itong paaralan natin kung saan tayo na naging magkakaibigan, dito rin tayo natutong lumaban. Hindi sumuko kahit ano pang dumating na pagsubok sa ating buhay. Nandito rin ang tawanan, biruan, o ano pang kalokohan pa ang pinag-gagawa natin sa buhay. May iba diyan kalog, puro aral ang inaatupag, puro crushes minsan ang pinag-uusapan. Pero pagdating sa mga Academics, ay aral kung aral. Sinantabi muna ang maga crushes na yan. :') May iba naman diyan na magboyfriend or girlfriend. Pero kahit ano pa yan, hindi nila pinapabayaan ang kanilang pag-aaral. Ganyan kami kasipag mag-aral. Minsan pa nga, nag-group study kami. Para yung iba maturuan ng maayos. Natutuwa din ako dahil, ang bilis o ang dali nilang turuan. Nagpapasalamat naman ako sa mga Professor na nandidito, dahil sainyo, araw-araw kami may bagong nalalaman. Mga hindi namin maunawaan. Siguro kung wala kayo, pano na lang kami matuto. :) At salamat din sa mga kaibigan kong mahal na mahal ako. I love you Friends." Hindi ko namalayan na tulo ng tulo pala ang mga luha ko. at napansin ko rin na napaluha din silang lahat. Tatapusin ko an rin ang speech ko. "That's All. Thank you." Nagjapanese bow na ko. At bumaba na sa baba sabay yakap sakin ng mga kaibigan ko. Halos lahat sila.