Unexpectedly in Love

Chapter 7

Jenna's POV

Nasa cr ako ng school ngayon. Pinupunuan ko ng iba ibang kulay ng acrylic paint ang lobo para pambato sa g*gong Josh na yan.

Tinapos ko ito sa pamamagitan ng pagdagdag ng tubig para kumalat sa buong katawan niya at binuhol ko ito.

Makakaganti na rin ako sa kanya. *evil laugh*.

Nilagay ko ito sa plastik para di agad sumabog. Saka in-unlock yung pinto ng cr at lumabas nang may malaking ngiti.

Nakasalubong ko sila Ella. Kumaway ako sakanila. Tumakbo sila sa akin.

"Hey, Jenna. So, may pang ganti ka na kay Josh?" direstong tanong ni Mica.

"Yeah. And here it is." pinakita ko sa kanila ang lobo na may laman na paint.

"Eto na yun?" tumingin ako ng nakataas ang mga kilay kay Mica. Siniko siya ni Ella.

"What do you expect? Na magdala siya ng kutsilyo pang ganti kay Josh?" Ella said.

Nanlaki mga mata ni Mica.

"Are you crazy?! Porke nagtanong lang ako ng ganun, sasabihin mo na nag-eexpect ako ng mas malala?! Are you out of your mind?!" Mica exclaimed. Ella just rolled her eyes.

Mag-aaway lang ata 'tong dalawang 'to pag nasa harap nila ako.

"Guys, kung mag-aaway kayo, please wag sa harap ko." Sabi ko.

"Oh sige. Ella, dun tayo sa likod niya." wtf!

"Mica, what the f**k!" I shouted at her.

"Tara na nga lang." I said, stomping my feet.

"Jenna, nandun si Josh." turo ni Mica sa lalaking nakaupo sa bench sa harap ng building namin. Si Josh nga. Now its my time.

"Tara guys. Akyat tayo sa second floor."

Sinundan nila ako paakyat sa second floor. Pagkarating namin sa second floor, sinilip ko si Josh sa baba. Tumapat ako sa kanyang pwesto, nilabas ang balloon na may iba ibang kulay ng paint, at binagsak sa ulo niya.

BULLSEYE!!

Mukha siyang rainbow unicorn dahil sa mga kulay sa buhok niya. Sa buong katawan niya, mukha naman siyang parot.

Hininaan naming tatlo ang mga tawa namin. Di siya agad nakagalaw dahil sa pagkabigla.

Nung kumilos siya, saka kami nagtago paupo. Pinipigilan parin namin mga tawa namin.

Nung medyo kumalma na kami, saka kami bumaba.

Naabutan namin si Josh. Kasama niya mga kaibigan niya.

He's glaring at me. Maybe he knows that I'm the one who did it. He thinks I'm scared?

"You know Josh? Karma is real. Kapag ganyan ang trato mo sa mga tao, babalik din yun sa iyo. So treat people the way you want to be treated."

Humakbang siya papalapit sakin. Pumunta siya sa side ko at ako naman humarap parin sa kanya.

Humakbang pa siya at ako umatras. He took one step closer again while me, took a step backwards. He does it again and I took a step backwards again. Until my back touch the wall behind me. He placed his hands on the wall beside my ears.

He pinned me! Now my heart beats rapidly, again. Bakit ba tuwing malapit siya sakin lumalakas tibok ng puso?! Why?! Why am I feeling scared now?!

"Josh, let go of her." Mica shouted.