Mysterie of my life

Curaçao

Het is eindelijk vakantie wat heb ik daar lang op gewacht. Even lekker ontspannen chillen met mijn vrienden, heerlijk. We gaan vanavond al we zitten nog te twijfelen met welk voertuig we gaan maar waarschijnlijk met de boot, Charles en Jasmijn wilde met het vliegtuig maar aangezien het ongeluk met mijn vader krijg je me daar echt niet in.

Ik zit er een beetje mee dat ik mijn moeder voor een weekje alleen moet laten maar voor mij is ontspanning ook wel goed. Ik heb gezegd dat ik elke avond contact zal hebben met haar, en ze lekker leuke/ontspannen dingen moet gaan doen.

Ik zal maar even vragen aan Jasmijn of zij al weet met welk voertuig we gaan maar eigenlijk kwamen we er al snel op uit dat met een leuke overdekte boot met slaapkamers en een klein restaurantje met van alles en nog wat het leukste is. Ik appte Charles even dat ons besluit genomen was reserveerde en ging nog 1 keer mijn koffers checken of ik echt niks vergeten ben.

Ik ben zo opgewonden en heb er zoveel zin in! Ik ging nog even lekker knuffelen met met mijn moeder en ik hoorde mijn wekkertje al gaan. (Ja ik had zelfs een wekker.) Ik appte Jasmijn dat ik zo naar haar toe ging en gaf mam nog een dikke knuffel want ik wist dat ze dat nodig had. En liep weg.

We stonden voor de have waar de boot aan zou komen, Hij was iets vertraagd maar dat maakt niet uit. We stapte in en ik was helemaal aan het trillen van opwinding en ging voor de zekerheid nog even checken of ik echt niks vergeten ben maar gelukkig had ik echt alles mee.

We vielen in slaap maar ik werd wakker en hoorde iets rommelen (nog al hard) en ik hoor mensen schreeuwen ik maak Jasmein en Charles wakker en we lopen samen naar de stuurman we vragen wat er aan de hand is en zien een donker woud, een soort oerwoud. Hij antwoordt dat er niks aan de hand is maar dat betwijfelen we. Want dit was ongetwijfeld geen Curaçao.

Hij zegt dat we er zijn en we stappen uit het schip. We kijken rond en zien nergens straatnaam bordjes ofzo. We zetten maar ergens de tent op want het is best laat en koud en dan kunnen we lekker tegen elkaar aan kruipen we hadden ook net in de boot eten gehad dus we kunnen ook nog best lang vooruit. We worden wakker en het is gelukkig al iets lichter Charles kruipt helemaal tegen mij aan ik kijk hem vragend aan en duw hem weg. Ik stel voor om op avontuur te gaan even het eiland te bekennen. Ze stemmen in en we lopen wat rond. Ik dacht misschien kan ik mijn gps aanzetten om te kijken waar we zijn, ik rommel in mijn tas maar ik kan mijn mobiel nergens vinden. Ik haal mijn hele tas binnenste buiten, maar mijn telefoon was nergens te bekennen. Ik raak in paniek en denk wat nu?

Spannend stuk hè! Ik ben een beetje inspiratieloos dus ik moet even ideeën bedenken. Daarom heb ik er ook wat spelfouten uit gehaald en de titels veranderd. Ik hoop dat jullie het leuk vinden.