حكاية بنت

الفصل الخامس والعشرون

عماد : انا هنا عشان اساعدك يا منار

منار (بعدم التفات لعماد) : الحمد لله انك جيت يا يوسف

يوسف : وحشتينى اوي يا منار و كنت خايف عليكى اوووي

عماد : و الله يا جماعه ماهو وقت رومانسية دلوقتى .. ادخلوا هنروح في داهية كلنا

منار : طب ادخلوا تعالو

عماد : منار الظرف ده استاذ محسن اداهولي و قالي اسلمهولك يدا بيد

منار : فيه ايه الظرف ده

عماد : معرفش و مفتحتوش هوا طلب منى انى اخفيه عن عيون كل الناس

يوسف : هاتى كدا يا منار

فتح يوسف الظرف و بدأت عينة تتسع

منار : في ايه

يوسف : دي اوراق تنازل ليكى عن كل حاجة

منار : هوا ده الورق

يوسف : هوا ده ؟؟ انتى كنتى عارفه

منار : انا عرفت النهارده

يوسف : دي عليها امضتك

عماد : استاذ يوسف انا بأكدلك ان انسة منار متعرفش اي حاجة عن الورق ده

منار : و انا عند خالي كان في بينا اوراق كتير بتتمضي و ساعات مكنتش اعرف انا بمضي علي ايه

يوسف (بابتسامة) : كان نفسه يسمع منك كلمة يا خالي دي

منار (بصدمة) : انت كنت عارف

يوسف : كنت عارف يا منار .. كنت عارف

عماد : استاذ محسن يا منار كان راجل نضيف بجد و كان بيحبك اوووي

منار (بدموع) : الله يرحمك يا خالي

يوسف : اهدي يا منار مش وقت دموع احنا في ورطة

عماد : انت عرفت

يوسف : عرفت ايه

عماد : ورطة الورق

يوسف : ورطة الورق ؟؟

عماد : امال انت بتتكلم عن ايه

يوسف : انا بتكلم عن جريمة القتل

عماد : جريمة قتل ؟؟

منار : انا متهمة بقتل خالي يا عماد

عماد : قتل خالك .. انا مش فاهم اي حاجة

يوسف : انا هفهمك

ـــــــــــــــــــــــــ

غاده : ربنا يطمنكم عليها يا يحيى و تخرج من المشكلة دي

يحيى : غاده انا محتاج اتكلم اووووي مع حد بثق فيه

غاده : اتكلم معايا انا ولا انت مش بتثق فيا

يحيى : انا بثق فيكى جدا .. يا غاده انتى كنتى هتبقي خلاص خطيبتى لولا اللي حصل ده

غاده : طب احكيلي بأه ايه اللي حصل