1

175 9 6
                                    

Het geluid van mijn wekker verliet de zaal. met een zucht sta ik op, weer een nieuwe ellendige dag. het enige geluid wat ik hoorde was het geluid van de klok die in de zaal hing. iedereen was al opgestaan maar dat kwam ook omdat ik het eerste uur uitval had. ik liep in een rustige tempo naar de douches en verlangde naar een warme douch, het enige wat ik over mijn lichaam voelde was ijskoude water. ik was het helemaal vergeten na 8:30 deden ze altijd het warme water uit voor geld besparingen. dat is het nadeel van wonen in een weeshuis. na mijn 15 min ijskoude douch liep ik naar de badkamer, het raam was best wel vies maar dat kwam omdat er nooit genoeg geld was voor schoonmaak, dus ruimt iedereen zelf op. mijn spiegelbeeld kijk mij aan, er werd altijd over mij gezegd dat ik dik was of lelijk, dat geloofde ik eerst niet maar ze maakte mij fysiek, zo kapot dat ik instortte. hamdoullilah heb ik nooit zelfmoord gepleegd, maar erover nagedacht is wat anders. het pesten begon op het eerste schooldag:

'met een zenuwachtige gevoel liep ik de school binnen. ik was nieuw hier het weeshuis had besloten om ergens anders uit te breiden. het eerste wat ik zag toen ik de school binnen liep, was een lange gang met posters van allerlei bedrijven als reclame. ik wist dat de Balie nu ergens aan de linkerkant zat of was het rechts? ik gebruikte mijn gevoel als navigatiesysteem en liep naar Links. maar zoals altijd moest ik nooit naar mijn gevoel luisteren dus liep ik een andere gang op. na 2 min lopen wist ik dat ik te laat was. ik was zo in gedachtes dat ik tegen een harde muur aanliep en viel, ik keek op en zag bezorgde bruine ogen. "oh sorry het was niet mijn bedoeling om je te laten vallen, laat mij je helpen" hij stak zijn hand uit en ik nam het aan, "het is niet jou schuld maar de mijne ik lette niet op" "laat mij dan iets doen, om het goed te maken. "zoals ik zie lijk je niet iemand die hier al heel lang op school zit", zei hij bedenkelijk. "nee ik ben pas nieuw misschien kan je mij brengen naar de balie ik ben zeg maar verdwaald", antwoordde ik met een glimlach. hij trok mij achter zich aan en leidde mij als een gids naar de balie. tijdens het lopen zei hij "ik heet trouwens nasserdine" "en ik firdaous" na een minuut kwamen wij aan bij de balie. "bedankt" "je hoeft mij niet te bedanken het is immers niet jou fout" en toen liep hij weg. met een zucht draaide ik mij om en haalde mijn kluissleutel, plattegrond en rooster bij de balie. ik draaide mij om en liep naar mijn eerste lokaal 122. na een minuut of 2 had ik het lokaal gevonden en ik liep naar binnen. ik gooide mijn tas ergens achter bij de laatste tafels en ik ging zitten. langzamerhand raakte het lokaal vol. de laatste personen gingen zitten en de meester wou beginnen met zijn les: "voor ik het vergeet, we hebben een nieuwe leerling hier, firdaous wil je even naar voren komen" ik liep met een zwaar hart naar voren en ging staan op de aangewezen plaats. ik wou net beginnen met mijn zin, toen de deur met een klap open ging. "sorry dat ik te laat ben meester, ik moest naar de mediatheek." ik draaide mijn hoofd om en ik kon niet geloven wat ik zag, nasserdine stond daar. "ga maar zitten" antwoordde de meester. nasserdine knipoogde naar mij, en met een rood hoofd wendde ik mij gezicht de kant van de klas. "begin maar" begon de meester weer. "ik ben fidaous ik ben 15 jaar oud en ik ben pas hier komen verhuizen met mijn weeshuis" ik staarde de klas aan en ik zag 29 ogen mij aankijken. "bedankt, ga maar zitten op je plaats." ik liep naar mijn plaats, en onderweg naar mijn stoel had iemand zijn been uitgestoken. ik struikelde over de been en viel heel hard op mijn gezicht. ik hoorde iedereen lachen, ik stond op en keek nasserdine aan, hij lachte heel hard mee. ik pakte mijn tas en rende de klas uit'

ik ben nu 18, maar sindsdien wist ik dat ik niemand meer moest vertrouwen. en door dat ongelukje bleef ik voor 3 jaar lang gepest. ik keek op mijn horloge en zag dat ik meer dan 10 minuten ben gaan dagdromen en anders te laat zou komen. ik liet mijn ogen nog 1 keer langs mijn spiegelblik gaan voordat ik de badkamer verliet.


-------------------------------------

dit is het eerste deel van mijn verhaal. ik hoop dat het goed geschreven is laat een reactie achter dat zou ik erg fijn vinden en vergeet niet te stemmen!!!!!

•Magnifique•Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu