4

87 8 3
                                    

door een harde klap werd ik wakker. ik keek vermoeid om mij heen en zag dat een van mijn weinige vrienden op mijn bed zat te springen. ik keek haar aan met een boze blik en vroeg haar wat haar probleem was, maar zoals altijd had ze een onredelijke antwoord en ze begon met vertellen: 'weet je wat ik heb gehoord' ik keek haar met een vragende blik aan. 'er komen vandaag mensen om kinderen te adopteren' 'dat gebeurt elke week, en nooit worden wij gekozen wie wil oudere kinderen adopteren als ze bijvoorbeeld een schattig meisje van 6 kunnen meenemen' ze legde haar handen op mijn mond, om ervoor te zorgen dat ik niet verder kritiek kon leveren. 'maaaaar, dat is dus het beste, ze komen iemand halen die tussen de 17 en 18 jaar is'. ik keek haar geschrokken aan en vroeg: 'maar waarom dan?' 'dat weet ik dus niet, maar terwijl jij dus lekker aan het slapen was werd het net omgeroepen door mevrouw Ahlam'. daarom zag ik bijna niemand in de slaapzaal. 'dus firdaous sta op en maak je klaar'. ik haalde de warme laken van mijn lichaam en stond op. gelijk voelde ik een koude briesje. ik liep met een slome pas, de douches in en begon te douchen. na ongeveer een kwartier stapte ik de douch uit en trok mijn kleren aan. ik vond het niet zo belangrijk om er zo mooi uit te zien als ik toch maar 0,001% kans had op om geadopteerd te worden. ik liep de douches uit en zag mijn hyperactieve vriendin op en neer springen. ze trok mij bij de hand en rende als een speer de slaapzaal uit. in fractie van een seconde kwamen wij aan bij de eetkamer en begonnen onze borden te vullen met brood dat zacht moest voorstellen. na een zogenaamde goed ontbijt dat je dag moet gaan verbeteren. werd weer omgeroepen 'willen alle meisjes vanaf 17 komen melden in de woonkamer'. iedereen stond op en we liepen met z'n alle naar de eetkamer. iedereen zocht zijn plaats uit en het geluid begon steeds te verminderen. 'stilte' hoorde je hard. mevrouw Ahlam ook wel de directeur van onze weeshuis begon te ijsberen in de kamer. 'zoals jullie vandaag al hebben gehoord, komt er ouder die graag een kind wil adopteren' mijn vriendin poerde in mijn zij en fluisterde 'hier komt het'. 'ik wil dat jullie op jullie best gedrag zijn' ze stopte voor een minuut met praten en keek ons een voor aan. toch had ik het gevoel dat zij mij wat langer aankeek dan de rest. 'jullie kunnen nu gaan, maar firdouas wil je alsjeblieft even blijven'. ik hoorde de voetstappen van alle meisjes weggaan en ook die van mijn vriendin. ze stopte met lopen en draaide haar hoofd om te fluisteren: 'beter begin je alles straks te zeggen'. ik knikte naar haar en ze liep door en gaf mij een waarschuwende blik. en mevrouw Ahlam begon met praten 'firdoaus je hebt net gehoord over de adoptie die er gaat plaatsvinden, maar ik wil je effe zeggen dat ik en mevrouw loukili ervoor uit zijn om jou te laten adopteren' ik keek haar geschrokken aan en ademde uit. ik had niet door dat ik zo lang mijn adem had vastgehouden. 'dus mevrouw loukili is een alleenstaande vrouw die graag een kind wou zonder te trouwen' ik antwoord trillend 'wanneer ga ik weg dan?' 'je wordt morgen opgehaald door een chauffeur en je moet nu beginnen met het inpakken van je spullen'. ze gaf mij een handbeweging zo van, je kunt gaan maar zorg niet voor problemen morgen. met veel gedachtes in mijn hoofd liep ik de woonkamer uit en liep naar de slaapkamers. 'firdouas, firdouas, firdouas' hoorde ik naast mij en ik werd door elkaar geschud. 'vertel mij alles' ik vertelde haar het verhaal en ze keek mij geschrokken aan. 'omg je bent geadopteerd, ik ga je echt heel erg missen' 'ik jou ook'. met tranen in elkaars ogen gaven we elkaar en knuffel. ze liet mij los en vroeg mij: 'zal ik je helpen met het inpakken van je koffer' na misschien 15 min waren we klaar, de reden waarom ik zo snel klaar was met inpakken omdat ik toch niet veel bezitting had want ik had nooit geld. ik legde mijn koffer weg en dacht na over wat voor een lange dag het morgen zal worden.

----------------------------------------------------------------------------------------------

gooi alsjeblieft geen tomaten op mij! ik had een schrijversblok en dit is pas mijn eerste keer dat ik een verhaal schrijf. dus het spijt mij zo veel voor het wachten van letterlijk ik denk een jaar misschien. ik wil wel effe zeggen dat ik meer zal update. Lots of love souraya

ps. na een lange tijd niet schrijven. ben ik bang dat mijn schrijfstijl is verandert, als dat zo is kunen jullie het a.u.b melden. dan kan ik kijken of ik er wat aan kan doen.


p.s.s @amanaatje, @Allae_S dank jullie wel voor het stalken om verder te schrijven!!!!!!!!!!!

•Magnifique•Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu