Elke keer dat ze in de les was werd er op haar neergekeken 'kijk dat meisje' 'wie ziet iets in haar' 'logisch dat haar ouders haar niet willen' het meisje stelde zich er nu niks van aan maar ze wist dat ze later vol mee zat.
{in de bijlage kun je zien hoe firdoaus eruit ziet} met een brok in mijn keel stond ik voor de deur van het weeshuis. over een paar minuten zou een chauffeur mij komen ophalen. ik draaide me nog een keer om en dacht aan alle herrineringen die ik had op deze plek. TOET TOET, hoorde ik komen van een auto. ik liep naar de auto, een man met een donker aura liep mijn kant op en pakte mijn tassen en stopte het in de achterbak van de auto. hij opende de deur van de achterbank en gaf mij een handbeweging van ga zitten. ik klom in de auto en de man deed de autodeur dicht en ging zelf zitten aan de bestuurderskant. hij startte de auto en reed weg van het weeshuis. ik zag de man van de voorspiegel naar mij kijken en hij begon met praten: 'hey ik ben Ismail, zoals je zelf weet ben je geadopteerd door mevrouw loukili, we zullen nu naar den haag gaan rijden en je zal vanaf vandaag daar een nieuw leven beginnen'. ik gaf hem en knik en hij wendde zijn blik weg van mij en keek naar de weg. ik keek naar uit het raam naar buiten en zag bomen snel voorbij rijden. na ongeveer een uur kwamen we aan bij een wijk met dure huizen. we reden een veranda op van het grootste huis van de wijk. de auto stopte voor een witte deur en de autodeur werd geopend. ik klom uit de auto en keek bewonderd naar het exterieur. de chauffeur pakte mijn koffer en tas en trok ze het huis in. Ik liep slenterend achter hem aan. En ik bewonderde het interieur van binnen. We kwamen na ongeveer een minuut lopen aan bij een grote woonkamer. Aan de zijkant van de bank zat een jonge vrouw. Ze liep naar mij toe en gaf mij een dikke knuffel. Ik was verwarde door het snelle gebaar 'hey schat, ik ben lamyae loukili je nieuwe moeder' zei ze, met een een geruststellende glimlach. 'Hey' antwoorde ik akward. 'Ik zal je je nieuwe kamer laten zien' ze trok mij mee de woonkamer uit en de grote trap op en een kamer in. De kamer was groot met lila paarse accenten. Mijn koffer en mijn tas zaten al op het bed. Ze keek verafschuwend naar mijn koffer 'is dat alles wat je hebt meegenomen' 'ja, ik had niet veel spullen in het weeshuis' ' dan kunnen er morgen gaan shoppen' antwoordde ze mij. 'Doe alvast al je kleren in je kast en kom dan naar beneden'. Ik knikte. Ze liep de kamer uit en deed de deur dicht. Ik begon naar mijn koffer te lopen en opende het. Ik haalde al mijn spullen eruit om het in de kast te zetten, maar voordat ik mijn spullen in de kast deed. keek ik de kamer rond. ik zag 2 deuren naast elkaar en ik opende de 1e deur en zag dat het een grote inloopkast was. ik liep de inloopkast uit en liep naar de tweede deur en zag ik een hele grote badkamer . ik had een eigen badkamer! na alles bekeken te hebben, deed ik mijn weinige kleren in de kast en liep mijn kamer uit om naar de woonkamer te gaan, maar ik raakte verdwaald. na een tijdje te lopen vond ik eindelijk de woonkamer. mevrouw loukili zat te ijsberen door de kamer heen terwijl ze aan het bellen was. "ik bel je morgen terug voor de voorbereidingen"
—————————————— Zo ziet het huis eruit:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Zo ziet haar kamer eruit:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Zo ziet haar badkamer en inloopkast eruit:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Sorry dat ik heel lang geleden iets heb geüpload. Maar ik heb een hele drukke leven (door school😫). Vergeet niet te reageren en te stemmen. Lots of love Souraya 🥰
