A co mnie obchodzi że jesteś Uchiha?! || Sasuke x Reader (Wolno Pisane)

Prolog

Nienawidzę mojej szkoły, miasta, klasy, wszystkiego. Jak jeszcze przeboleję to że muszę chodzić do tej szkoły, to tego że mam tą klasę, a nie inną nigdy nie zaakceptuję.

Nie wiem co im zrobiłam że tak mnie traktują. Po prostu pojawiłam się w tej klasie i na dzień dobry dostałam od wszystkich kilka wyzwisk. No dobra nie od wszystkich, bo Naruto i Hinata mi pomogli. Zaprzyjaźnili się ze mną, bo on też był odrzucany przez resztę klasy, a Hinata nie popierała w żadnym stopniu tego co robią.

Ale to że inni się nade mną znęcali, przepraszam starali, to nie znaczy że ja się im tak łatwo dam. Umiem się bronić, odpysknąć, gorzej gdy przyjdą się "pobawić" w grupie. Wtedy bez siniaków się nie obejdzie.

Najbardziej z nich wszystkich chyba nie trawie Sakury, uważa się za super ładną, choć jak dla mnie daleko jej do kanonu piękności. Cały czas biega za tym emo-niedojebem mózgowym i wrzeszczy "Sasuke-kun!" A jeśli chodzi o znęcanie się nade mną to pierwsza się do tego pali, ale zazwyczaj ją zaginam jakimś tekstem i odchodzi. Najgorzej jest wtedy gdy przychodzi z Ino i jej kilkoma innymi koleżaneczkami.

Rodziców nie mam, zginęli w wypadku. Wychowuje mnie wójostwo, ale ich prawie cały czas nie ma, bo wyjeżdżają do pracy i wracają raz/dwa razy na rok.

Myślałam też o samobójstwie, nawet próbowałam to zrobić, ale w ostatniej chwili powstrzymali mnie Naruto i Hinata. Później zaczęłam chodzić do psychologa i trochę mi przeszło, ale dalej gdzieś ta myśl cały czas jest.

Nienawidzę siebie, nienawidzę świata. Myślę że to sprawiedliwy układ.

Ciekawe czy kiedykolwiek się coś zmieni.
Cokolwiek.
Bo chciałabym być szczęśliwa.
Choć raz.

*No to taki prolog. Mam nadzieję że nie przesadziłam, ale ostatnio mam złe samopoczucie, które zrodziło pomysł na to opowiadanie. Mam nadzieję że się podobało, a ja zmykam do nauki.*