Perfect Storm (Thomara ff)

Chapter nine: Us vs. Them

Thomas' POV

(Guys fast forward tayo sa fifth day nila sa island, pre storm pa lang po ito. okay? okay.)

Nakakalimang araw na kami dito sa island. Two days na lang babalik nanaman kami sa city, sa realidad. And if I'm being completely honest with you guys, sa loob ng five days na yun, sobrang bihira talaga kami magkasama ni Ara. Wanna know why? Because of Jeron.

Masyado na ata silang nag eenjoy sa company ng isa't isa. dahil parang nakalimutan na nila na may boyfriend at girlfriend sila na naghihintay para sana makasama at masulit nila ang isa't isa. Parang lagi kaming naisasantabi ni Mika.

Pati nga si Mika napapansin na din yung closeness nila e. Pero hindi naman daw siya nag aalala. Sa bagay hindi naman niya alam na may naging past nga pala sila. Ayoko din naman pangunahan si Jeron at sabihin kay Mika yung mga nalaman ko.

Pero if there's one thing that I appreciate kay Ara is that she gives me assurance. And everytime that she and Jeron will hang out nagpapaalam naman siya. Of course hindi naman ako makatanggi.

???: Thom:

Napalingon ako sa tumawag, si Mika pala.

Ako: Uy Ye, bakit?

Mika: Itatanong ko lang sana kung nakita mo si Jeron? Nagpromise kasi siya na pupunta daw kami sa beach ngayon e.

Ako: Ang alam ko magkasama sila ni Ara e. Nagpaalam kasi si Ara kanina sa akin, ang sabi pupunta daw sila caves.

Mika: Ah, buti pa sila.

-SILENCE-

Mika: Thom may tanong ako.

Ako: Ano yun?

Mika: *buntong hininga* Hindi ka man lang ba nakakaramdam ng kahit konting galit at selos? I know sinasabi ko na okay lang sa akin, na I don't mind. Pero kasi imbis na tayo ang kasama nila, sila ang magkasama. Magpapakatotoo na ako, sobrang naiinggit ako kat Ara dahil parang mas pinipili pa siya ni Jeron kaysa sa akin. Hindi ko maiwasan na baka totoo yung mga hinala ko noon. Napapansin ko kasi na parang may iba sa mga tingin ni Jeron kay Ara e. Naiinggit ako kahit alam kong wala akong dahilan para mainggit dahil alam kong mahal ako ni Jeron. *laughs* Ano ba yan pati best friend ko pinagseselosan ko na. Nababaliw na ata talaga ako. Sorry Thom ha. Kailangan ko lang kasi talaga ng mapaglalabasan ko ng mga hinanakit ko. Hindi ko na kasi talaga kayang itago pa. Parang konti na lang talaga sasabog na ako at baka maging dahilan pa toh ng malaking away sa pagitan namin ni Jeron. Ang ironic lang dahil magkasama na nga kami ngayon, nakatira pa kami sa iisang bahay sa Manila pero namimiss ko pa rin siya. Pakiramdam ko kasi ang layo niya sa akin.

Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa mga sinabi ni Mika. Sasabihin ko na ba sa kanya yung mga nalaman ko tungkol kina Jeron at Ara? Pero teka, sabi niya may mga hinala na din siya. Hindi kaya...? No, hindi naman siguro. At ayoko rin namang pangunahan si Jeron na sabihin kay Mika. Baka magdulot lang ng gulo. Noong tinignan ko si Mika, nakita ko na parang naiiyak na siya kaya naman...

Ako: Okay lang yan Mika. Iiyak mo na yan.