Order of the Destiny

Chapter 1

Mel Kenjie's P.O.V.

Isang matinding sikat ng araw ang gumising sa akin mula sa aking pagkakatulog. Napangiti na lamang ako ng makita ko ang kalangitan mula sa aking bintana. Para bang walang pagbabadya ng ulan na ito ay babagsak. Maging ang araw ay nakangiti na sa akin, but not literally

Bigla akong bumalikwas at biglang napabangon dahil sa pagmamadali.

"Shit, Im late again!"

"No! This can't be happen again"

"No!No!No!"

Inis kong sabi sa aking sarili.

Tumakbo ako sa CR at dali daling naligo, agad akong lumabas ng CR pagkatapos kong maligo. Kinuha ko agad ang aking uniform nang makalapit ako sa aking kama.

Tumakbo ako palabas ng aking condo at nagtungo agad sa elevator

"No!No!No!,My jacket,Aisht!" Bumalik muli ako sa aking condo upang kunin ang aking jacket na may hood. Mabilis akong tumakbo papunta sa parking lot at nagpunta sa aking sasakyan.

Pinaharurot ko na ang aking kotse upang mabilis akong makarating sa aming school.

Hindi naman ako nabigo dahil mabilis akong nakarating dito.

Bago ako bumaba ng aking kotse ay kinuha ko muna ang aking jacket at ito ay isinuot, Ang hood ng jacket ay isinuot ko upang hindi ako marecognize kung may makakita man sa aking member ng SSG

Kakaba kabang bumaba ako ng aking kotse dahil baka may makakita sa akin at tahakin na naman ang guidance office dahil sa pagkakalate.

I closed my eyes and then got a deep breathe.

Inhale...

Exhale...

Inhale...

Exhale...

" You , Boy dressing a jacket with hood follow me or else" Sabi ng isang lalaki na kung hindi ako nagkakamali ay ang president ng SSG.

" Y-Yes where a-are we going?" Hindi pa natatapos ang sinasabi nya ay nagsalita na ako. Nagsalita na lamang ako na para bang hindi alam ang pupuntahan. As if naman na hindi ko alam ang pupuntahan namin...hehehe

Hindi na sya umimik at naglakad na patungong guidance office. Fuck! This is my second. Pangalawang pagkakataon na akong nalate simula kahapon...Yes, simula kahapon. Kahapon lang kasi nagsimula ang school year, kaya nga kahapon andito din ako sa guidance office.

Pumasok ako sa pintuan at nakita ang guidance councilor na para bang hinihintay ang mga studyanteng papasok sa kwartong yun.

Hindi ko na iginala ang aking tingin sa kanyang kwarto dahil ayokong magtanggal ng hood.

Ayokong makita ng madaming tao ang mukha ko. Nakakahiya kaya. Hindi sa pangit ako pero wala lang nahihiya lang ako sa mga taong nakapaligid sa akin. Gwapo ko kaya.

Naalala ko na naman ang nasa likod ng taong kung bakit ko isinusuot ang mga hood katulad nito. Umaasa pa din ako na babalik ang taong minahal ko ng higit sa buhay ko. Wala na akong balita na natanggap sa kanya ng iniwan nya ako ng mga araw na iyon. Tanging ang pinanghahawakan ko na lamang ay iyong pangako nya na babalik siya, Babalik sya sa akin at itutuloy namin ang naudlot naming pagmamahalan.

Napapitlag na lamang ako ng may tumama sa aking bagay sa aking katawan.

Oo nga pala, andito pa din ako sa guidance office.