KAYBOLAN GÖKKUŞAĞI

8.BÖLÜM

Hemen odama çıktım ve yatağıma oturdum. Bir anda mesaj geldi telefonu alıp baktım isimsiz numaraydı.
GÖNDEREN:?
Özür dilerim alev aramız bozulsun istemiyorum en azından bana küs olma.
Bu kerim olmalıydı. Ama numaramı kimden alabidi ki? Tabi ya klara en iyi arkadaşlarımdan birisi kerim onun benim iyi arkadaşlarımdan birisi olduğunu biliyor ve kesin numaramı ondan aldı. Ama kerim olduğundan emin değildim bu yüzden sormalıydım.
GÖNDERİLEN:?
Kimsin?
Sormalıydım çünkü kerim olduğundan emin değildim.
GÖNDEREN:?
Kerim ben alev.
O olduğunu tahmin etmiştim zaten sonra hemen kerim diye kaydettim. Peşinden bir mesaj daha geldi.
GÖNDEREN:Kerim
Özrümü kabul ettin mi bilmiyorum yarın okul yok bu yüzden bir yerlerde buluşalım mı?
Diye sordu aslında olabilirdi ama olamazdı da fazla bekletmeden cevabını verdim.
GÖNDERİLEN:Kerim
Hayır her ikisi için de
Dedim her ikisi derken mesajda iki şey sormuştu ve ikisinin de cevabı hayır dı.
Telefonu kapatıp masanın üzerine koydum ve aşağı indim. Annem ve babam evde yoktu. Merdivenlerden inerken kapı çaldı,kapıya doğru ilerledim ve iki kere kilitlediğim kilidi açtım. Kapıyı açtığımda karşımda kerim elinde bir demet çiçekle duruyordu.
"Ne işin var burda"diye soru sordum elinde ki çiçekleri bana uzattı.
"Ne bunlar"diye tersledim hemen "çiçek başka neye benziyor"vallamı ben portakal zannediyordum dedim içimden"eee yani ne demeye çalışıyorsun"dedim tek kaşımı hafif kaldırarak"senden özür dilemeye çalışıyorum sadece alev beni affetmiyecekmisin?"diye sorunca o anki anlamsız sinirimle"hayır"diyerek kapıyı yüzüne kapattım ve içerden tekrar kapıyı iki kere kilitledim. "Alev aç kapıyı ilk günden olmaz ki böyle yaa"dedi kapının dışından"çok fazla çocukça davranıyorsun bu yüzden sen bana uygun biri değilsin. Şimdi daha fazla oyalanmadan git burdan kerim."dedim ve kapının önünden çekilip mutfağa geçtim ben kerime öyle söyledikten sonra hiç ses gelmedi. Üst kattan telefonumun sesi geliyordu anlaşılan biri beni arıyordu. Merdivenleri koşarak çıkarken birden ayağım kaydı ve merdivenlerden aşağı yuvarlanmaya başladım yuvarlanırken her yanım acıyordu tam 10 basamaklı merdivenin en tepesinden en son basamağına kadar düşmüştüm.Sonra daha fazla dayanamayıp bayılmıştım.Gözlerimi hafif araladığımda ambulanstaydım yanımda klara vardı. Ne zaman ambulansa binmiştim ki hem klara ne ara yanıma gelmişti aklımda binlerce soru vardı ama soruların cevaplarını düşünmek için çok yorgundum.
"Ne oldu bana nereye gidiyoruz"dedim, klara elimi tuttu"merdivenlerden düşmüşsün kerim görmüş seni beni aradı bende hemen geldim şimdi hastaneye gidiyoruz"dedi korkmuş bir ses tonuyla.
"Kerim mi"dedim ve hastaneye gittik iki gün sonra hastaneden çıktım iki gündür kerimi görmemiştim. Hastaneye de gelmemişti. Birden kapı çaldı evdeydim. Koltultan kalkıp kapıya doğru ilerlerken alev diye seslendi biri kerimdi bu kapıya doğru koştum kapıyı açtığımda karşımda kerim duruyordu hemen boynuna sarıldım "nerdeydin"dedim ona sarılırken "benimle konuşmak istemiyordun bende morelin bozulsun istemediğim için karşına çıkmadım" dedi ona sarılmayı bırakıp gel içeri dedim o da fazla bekletmeden içeri geldi. "İyisin değilmi ağrıların varmı"diye sordu bana "evet ama zaten bugün annemler gelecek yalnız değilim yani annem bana bakar sen merak etme"dedim kerime "sen iyimisin"dedim bakışlarını benden ayrıp gökkuşağı desenli halıya baktı"evet yani sayılır"dedi"ne oldu neden sayılır"dedim merakla bana bakıp"seni merdivenlerden düşerken gördüm camdan ya yanına gelemedim alev gelmek istedim buna mecburdum ama gelemedim sen beni istemiyordun bir an ne yapacağımı bilemedim sonra klarayı aradım o da senin yanına gelecekmiş hemen geldi sonra kapıyı kırdım ambulans geldi tabi kapıyı sonra tamir ettirdim. Ama seni düşerken görüyorum ama hiçbirşey yapamadım işte bu benim iyi olmamı engelliyor". Dedi böyle düşünmesi beni çok üzmüştü"ama bak ben burdayım ve iyiyim beni düşünmene gerek yok"dedim ve oturduğum yerden kalktı"kerim birazdan annem gil gelecekseni burda görmesinler"dedim hemen oturduğu yerden kalktı" ne güzel işte annenlerle de tanışmış olurum".Dedi ve karşıma geçip durdu"olmaz seni görmeden önce bahsetmeliyim ondan sonra da tanıştıracağım"dedim"tamam sen nasıl istersen"dedi o sırada kapı çaldı kerimle aynı anda önce birbirimize baktık sonrada dönüp kapıya baktık. O sırada kuş sesli zil tekrar çaldı ve aynı anda biri benim adımı söyleyerek kapıya vuruyordu.