Έβαλα μια φόρμα και ενα μπλουζάκι και κατέβηκα στο σαλόνι . Η Κατερίνα ειχε βάλει το φαγητο στα πιάτα και με περιμενε .
" μπορείς να μου πεις τι ηταν αυτο ; Όχι οτι δεν το διασκέδασα , αλλα για ποιον ρωτούσε ;"
Της είπα για τη συνάντηση που είχαμε στα μαγαζιά και για την καφετέρια . Όσο της τα έλεγα γελούσε συνέχεια .
" φιλενάδα δε νομίζω να ειναι και πολυ αδελφικό όλο αυτο . Δε θέλω να σου βάζω ιδέες . Καλύτερα να κρατάς μικρό καλάθι αλλα ολα όσα κανει εμενα αλλο μου λένε ."
Ειχε δίκιο . Και εγω ειχα μπερδευτεί . Μια μια έδειχνε να ζηλεύει . Την άλλη τόνιζε οτι με βλέπει σαν αδερφη του . Αλλα και μονο η σκέψη οτι με έβλεπε διαφορετικά ηταν αρκετό για να με αναστατώσει .
Αφού τελειώσαμε το φαγητο βάλαμε μια ταινία . Διάλεξα μια ρομαντική καθώς και οι δυο μας είμασταν σε αυτη τη κατάσταση . Στα μέσα της ταινίας χτύπησε το κουδούνι .
" περιμένεις κανέναν ; "
" όχι "
" λες να ειναι παλι ο Κωσταντινος και να θέλει να δει αν έχεις κανέναν εδω ;"
Άρχισα να γελάω . Οταν άνοιξα την πόρτα δε ηταν κανεις . Πήγα να την κλείσω οταν ειδα στο πάτωμα ενα κουτί . Το πηρα και μπήκα μέσα .
" ποιος ηταν ;"
" δε ξέρω , το μονο που βρήκα ειναι αυτο εδω " της έδειξα το κουτί .
" κάποια έχει θαυμαστή ! Έλα να το ανοίξουμε !"
Έβγαλα την κορδέλα και μέσα βρήκα ενα μπουκέτο απο τριαντάφυλλα . Ηταν πανέμορφα . Ειχε μια κάρτα με ενα ερωτηματικό πανω .
" ειναι τέλεια . Ποιος λες να σου τα έστειλε ; "
" δεν εχω ιδέα ."
Ειχε περάσει μια βδομάδα απο εκείνο το βράδυ . Ο Κωσταντινος με απέφευγε . Το κατάλαβα οταν τον επερνα τηλέφωνο και μου έλεγε συνέχεια οτι ειχε δουλεια . Ισχυριζόταν οτι επρεπε να μάθει τα κατατόπια στην εταιρία τωρα που γύρισε και δεν ειχε καθόλου χρόνο για έξω . Στην αρχη το άφησα έτσι αλλα ειχα αρχίσει να εκνευριζομαι . Όσο για τον ανώνυμο με τα λουλούδια δεν έβγαλα ποτε άκρη .
Ηταν παρασκευη και κανονισαμε να πάμε για ενα ποτο στο στέκι μας . Ειχα μια μικρή ελπίδα οτι θα ηταν εκει .
Οταν φτάσαμε το μαγαζι ηταν γεμάτο . Καθησαμε σε ενα τραπέζι και παραγγειλαμε τα ποτά μας . Σήμερα ήθελα κατι δυνατό γι αυτο πηρα τεκιλα .
