Anıları silmek mi?
Hayalleri yok saymak mı?
Kibrit alevi kadar kısa ömürde.
Kibrit kutusu kadar şanslı hayatta.
Bir vuruşta yanıp kül oluyoruz.
Ama hayata dair hiç bir değişiklik olmuyor.
Hala yıkık dökük bir hayat.
Hala acılı bir hayat.
Işte buras...
Yalnızlık kısa süre için iyi gelsede artık cehennem boyutuna gelmişti.
Hoş, cehennem de yanmayı hak ederim bence.
Ben Doğa Erdem hayatta ki en çaresiz kız.
Ve bu da benim hayat hikayem.
.
.
Sanki küllerinden yeniden doğmuş bir kız gibiydim yine bu sabah
Kuşların bazı insanlara göre "mükemmel" olan ama bana göre çirkin olan bir sesle uyandım.
Var oluşumu yine sorgulayıp tanrıdan binlerce kez özür dileyerek yataktan kalktım...
...Perdelerimin,siyah oluşundan dolayı içeri hiçbir güneş ışığı giremiyordu.
Yaşadığımı hissettiğim nadir anlardan bir tane daha.
Karanlık benim en güzel, güneş ışığım oldu her zaman. Sessizlik,aynı şekilde en büyük sesim.
Yavaş adımlarla banyoya gidip soğuk bir duş almak için üzerime ağırlık yapan,iğrenç kıyafetleri çıkardım.
Duşa kabinin kapısını açıp soğuk suyu açtıktan sonra suyun içine girdim.
Rahat bir duştan sonra çıkıp havlumu vücuduma sardım.
Aynanın önüne geçip kendime baktığımda rimelimin aktığını ve hortalağa benzediğimi fark ettim.
Yüzümü temizleyip odama geri döndüm.
Dolabımın çekmecesinden siyah iç çamaşırı takımımı alıp giydim.
Çekmecemden siyah düz tişört ve pantolon giydikten üstüme siyah deri montumu giydim.
Yatağımın altındaki siyah botumu aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Çanta hariç ve üstünde deri mont hayal edin)
Kıyafetlerimi giydikten sonra ayakkabılarımı da giyip çantamı sırtıma alıp aşağı kata indim.
Hayatımın berbat olma sebebini söylemedim değil mi?
15 yaşında değiştim. Ailem ile babaannemlerin yanına giderken bir trafik kazası geçirdik. Ablam,babam ve annemi o kazada kaybettim. Bacağım kapı arasında sıkışmıştı ve 3 ameliyat geçirerek düzelmişti 18 yaşına kadar teyzem ve kocası ile yaşadım,18 yaşımı geçince oradan ayrılıp ailemle kaldığımız eve döndüm ve tek başıma yaşamaya başladım.
1 yıldır tek başıma yaşıyorum bazen en yakın arkadaşım Eda ile kalıyorum ama genellikle tekim.
18 yaşıma kadar psikolojik tedavi gördüm. Bir sürü antidepresan beni daha çok depresif yaptı.
