SESSİZ İNTİKAM

6 0 0
                                    

Hayal dünyasında yaşamak nedir sizce?Bence insanın olumsuzluklara gözünü yummasıdır.Ya bir gün gözünüzü açtığınızda o hayaller sizin yaşantınız olduysa..O zamanda bu hayaller bizi olumsuzluklardan koruyacak mı?

"Sen hamilesin..İnanamıyorum."diyen Burak'a kafamı eğdim.Utanıyordum..Öyle bir utançtı ki benim için bu.İnsanlar benden beklemezdi.Burak yanıma gelip kolumdan tuttu.''Kardeşim bana bir şey söyle lütfen.''dediğinde bir hıçkırık daha bıraktım.Kendimi çaresiz hissediyordum.Bir bataklıktaydım sanki.Kolumdaki elini çekti eğilip yüzlerimizi eşitledi.''Sen bana tek bir şey söyle kardeşim.Doğurmak istiyor musun?İstesen de istemesen de yanındayım.Korkma tamam mı ben varım.''dediğinde ellerimle boynunu sardım.Şu an birine sarılmak en büyük tedavimdi.Elleri belimi sarıp kafamı boynuna koydu.

Bir süre öyle kaldıktan sonra ellerimi çektim ondan.Nefesimi düzenleyip,elimin tersiyle gözlerimdeki yaşı sildim.Artık güçlü olmam lazımdı.Ama önce bir karar vermem gerekiyordu.Karnımdaki bebeği dünyaya getirecek miydim.Bekar bir anne mi olacaktım yoksa kürtaj mı?Her iki seçenekte zordu benim için.Burak yanımdaki koltuğa oturup elimi tuttu.O da meraklıydı,kimdi bu çocuğun babası diye.Dilim varır mıydı demeye?Dersem kan çıkardı kesinlikle.Bebeğimin babasının canını yakarlardı.İstemiyordum canını yakmalarını ama bu sır olarakta kalamazdı değil mi?Asıl önemlisi doğuracak mıydım bu bebeği?

''Kardeşim biliyorum iyi değilsin ama bunu sormam gerekiyor.Bebeğin babası kim?Ve durumdan haberdar mı?''dediğinde olumsuz anlamda kafa salladım.Bilmiyordu babası hamile olduğumu.Varsan baksan seviştiğimizi bile unutmuştu belki de veya hatırlamak istemiyordu.Burak'ta haklıydı bir sevgilim veya birlikte olduğum biri yoktu.Herkes merak edebilirdi kimdi babası diye.''Kardeşim sen şimdi git ben sana her şeyi anlatırım iki güne.Olur mu?''dediğimde istemsiz bir gülümseme belirdi yüzümde.''Tamam kardeşim ama yemek falan ye ihmal etme.''dediğinde olumlu anlamda kafa salladım.Yanağımı öpüp ayağa kalktı,bana otur diye işaret verdikten sonra kendisi önce odadan sonra da evden çıktı.

Tek başımaydım.Tıpkı ileride olacağım gibi.Korkularım yüzünden bir cana kıyamazdım,hakkım yoktu ki buna benim.Allah'a şükür durumum iyiydi bir bebeğe bakabilirdim ama anne olabilir miydim bilmiyorum.Her şey belirsiz ve korkunç geliyordu.Zordu bu kadar duyguyu aynı anda içinde barındırmak kim zaten taşırdı ki bu yükü kolayca?Telefonumun sesiyle irkildim,sehpada duran telefonumu aldım.Arayana baktım Öykü.Konuşacak bir şey açıklayacak halim mi vardı Allah aşkına?Burak'a bile zar zor söylemiştim.İnsanlara çıkıp '' Aras'tan hamileyim.''diyemezdim.

Ortalık karışırdı.İki düşman grubun yeni sönen ateşinin üzerine bunu yapamazdım.Herkes durulmuştu zaten.Canını yakarlardı Aras'ın.Kıyamazdım ki ben ona.O bu düşman gruplarında varlığı bile bilinmeyen biriydi.En etkisiz elemanlarından biriydi.Tanıştığımız gün bile benim Burak'ın en yakını bildiği halde o güne kadar olan olayları olmamış gibi davrandı.Biz neden ve nasıl tanışmıştık?

''Arya iyi misin sen?O Emre'nin en yakın arkadaşı.Hayatta gitmene izin vermem.'' dediğimde bana sinirlendi.Arya da bende bir seçim yaptık.Ne olursa olsun Burak'ın yanında olacaktık.''Alt tarafı birbirine düşman iki liseli grup.Boşver onları kendi hayatımıza bakalım.''diyen Arya'ya göz devirdim.''Sen Burak'ın sevgilisisin ve bunu mu diyorsun.Burak'ı vuracaklardı Arya.Hem de senin yüzünden.Senden ölümüne nefret eden bir kız onların en yakın arkadaşı.Haklısın basit bir düşmanlık.''dediğimde yüzü düştü ama ben haklıydım.''Lütfen bak o çocuk cidden farklı biri.Evet onlarla arkadaş ama tanısan sen de seversin.Hadi sen de gel benimle.''dediğinde yüzündeki isteği gördüm.On senelik arkadaşımdı,kırasım gelmedi belli ki çok istiyordu.İstemeye istemeye olumlu anlamda kafa salladım.

Kafeye geldiğimizde tedirgindim.Sanki Burak'a ihanet ediyordum.Karşımdaki çocuğu da sevmemiştim.Bana göre boş biriydi,sıradan,gereksiz bir varlık.Benimle girmeye çalıştığı her iletişim çabasında soktuğum laftan sonra yıkılıyordu sanki beynindeki minicik hücreleri.''Bana karşı kinini biliyorum ama insanlara şans vermek gerekir değil mi?Ne yani sana ve o canından çok sevdiğin kardeşinin her düşmanı kötü biri mi?''dediğinde sahte bir şekilde kafa salladım.''Aynen canım..Ay dur bir dakika bir an filmde zannettim kendimi.Zira bu şans verme sahneleri bir tek orada olur benim için. Ve son dediğine gelirsek iyi misin kötü müsün bilemem ama Burak'ın yanında olmayan üstüne birde Emre'nin yanında olan biriyse yaşamayı bile haketmiyor.''deyip ayağa kalktım.Bu salakla aynı ortamda kalamazdım daha fazla.Arya'ya dönüp gözlerimle 'hadi'der gibi baktım.Arya mecbur bir şekilde vedalaştı bu salak çocukla.''Biliyor musun bir gün seninle harika bir ilişkimiz olacak.''diyen salak çocuktan bir kez daha tiksindim.''Kusura bakma köpekler tercihim değil.''

SESSİZ İNTİKAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin