SESSİZ İNTİKAM

"EVET!"diye bağıran Kağan'a baktım.Biz artık evliydik!İçimde bir sevinç vardı yalan değil.Bir kez olsun pişman değildim Kağan'la olduğuma.

O olaydan sonra hepimiz yıkılmıştık ama kısa sürede toparlandık.Kağan'la bir ay içinde harika bir düğün planladık,herkesi kandırmıştık aylardır birlikte olduğumuza.İnsanlar mı salaktı,biz mi zekiydik bilmiyorum ama işime gelmişti.Artık herkes büyük bir heyecanla bebeğimizi bekliyordu.

Verilen cüzdanı havaya kaldırıp magazine poz verdikten sonra cüzdanı gelin odasına götürmesi için Öykü'ye verdim.Kağan'la dans etmekten ayaklarım şişmiş sandalyede oturup davetlileri izliyordum.Düğünden daha çok bir iş yemeği gibiydi bu olanlar.Asıl parti gece yarısı başlayacaktı,iş yaptığımız insanlar gittikten sonra.

Havuz kenarında yapılan kokteyl tarzı düğünden uzaklaşmak için kimseye dikkat çekmeden havuzun az ilerisinde bulunan ormanlık alan doğru ilerledim.Az ilerdeki büyük ışıklı tüllerle kaplı çadırı görünce başka bir yöne saptım,çünkü o çadır gece yapılacak parti içindi.Şimdi gittiğim yönde ise hiç ışık olmaması işime gelmişti.Azıcık huzur,sakinlik iyi gelecekti.Elimi karnıma koydum.Bebeğim üç aylık olmuştu.Aşermelerim azalıyordu Ancak bulantım son hız devam ediyordu.Bu durum can sıkıcı olsa bile buna değerdi benim bebeğim.

Bu bir ay içinde beni en çok üzen Aras ve Arya'nın mükemmel olan ilişkisi.Çok mutlu gözüküyorlardı ve bu benim canımı yakıyordu.Ben de mutsuz değildim ama şu an Aras olsun isterdim yanımda.Bebeğimin üvey annesi Arya olmamalıydı,Arya bebeğimin sadece manevi teyzesi olmalıydı bu hayatta.Bu olanlar çok can sıkıcı olsada insanlara karşı onların ne kadar zavallı olduğunu hissettiriyordum.İnsanlar taraflarını elbette bizden yana seçti,kim Aras gibi çulsuz bir insanın yanında olmak isterdi ki?Arya ailesinin statüsünü Aras'a değişmişti.Bizim gibi insanlara karşı onlar mı?Ne gülünç ama!

"Gelin kaçmış?"diyen sesle yerimde sıçradım.Ben hamileyim öyle mi seslenilir?!Arkamı döndüğümde Aras'ı gördüm.Nasıl düğüne girmişti?Bu biraz can sıkıcıydı.Yeni yeni ondan nefret ederken neden geliyordu ki buraya?"Kaçmadım."Bir adım attı bana,yakınlaştık."İstemediğin bir evlilik çok acı,özür dilerim."dediğinde ona alaylı bir gülüş attım."İstiyorum." o da aynı şekilde güldü bana"Hayır istemiyorsun."dedi.Arkamı dönüp gitmek en mantıklısıydı,öyle de yaptım."BEN PİŞMANIM!"diye bağırdı.Siktir!İşte Kağan'ın bahsettiği şeyler oluyordu."BEN SENİ,SİZİ TEKRAR İSTİYORUM!"diye yükseltti sesini."GİTME!"diye çığlık atmaya başladı.

Çok geçti Aras.Her şey için çok geç.Arkamı dönüp tekrar yanına gittim."Keşke her şey için geç olmasa.Ben artık Kağan'ın eşiyim,biz evliyiz.Ve her şeyden önce ben onu seviyorum.İlk defa bu kadar huzurluyum.Sen de git kendine yeni bir hayat kur buradan uzakta."dediğimde diz çöktü.Gelinliğim etek kısmına sardı ellerini,iç çekerek ağlamaya başladı."H-hayır.."dediğinde göz devirdim.

Neden kabul etmiyordum ki onu?Neden doğru gelmiyordu ki?Belki haklıydı Kağan.O döndü ama istemiyordum.Demek her şey dönünceye kadarmış.Döndüğü an bitmişti içimdeki duyguda."Kendine acı çektirme.Git buradan kendine yeni bir hayat kur."dediğimde eteğimi çekiştirdi."Seni görmeden günüm iyi geçmez."dediğinde üzülmüştüm."Arya var."dedikten sonra kendimi geri çektim.Hızlı adımlarla oradan uzaklaşacakken "A-Arya senin yüzünden benimle!Ben sevmiyorum onu!"diye bağırdı olağan gücü ile.Yalan söyleyince insanların eline ne geçiyordu bilmiyordum.Aras'ın dedikleri koca bir yalandan ibaretti.Aras,Arya'yı seviyordu.Hem Arya neden böyle bir şey yapsın ki?Evet birlikte olmaları koca bir hata ama bebeğimin ondan olduğunu bile bile bu ilişkiye devam etmezdi gerçekten sevmeseydi.

Arkamı döndüm,ona baktım.Gözlerinin altı çok kötüydü."Yaşattığın her güzel duygu için teşekkür ederim.Ancak ben bir anne adayıyım ve evliyim.Kağan beni çok mutlu ediyor ve merak eder misin bilmem ama bebeğimize çok güzel bir baba olacak."dedim ve tebessüm ettim.Gerçekler buydu."Ben kendi bebeğime babalık yaparım sen hiç merak etme!"dediğinde bu haline sadece güldüm.Sinirdendi bu tavrı yoksa Aras hala kafede bebeğine piç diyen insandı."Sen bebeğimizi istemedin ve benim bebeğim oldu."dediğimde arkadan bir ses daha duydum.Arya'ya aitti bu ses."Evlendin ama sevgilimi hala daha rahat bırakmıyorsun.Neden peki?Ah evet bu karnındaki şey.."diyordu ki sözünü kestim.Kimse benim bebeğime o şey diye hitap edemezdi.Yüzümü ona döndüm ve sesimi yükselttim."Karnımdaki şey diye hitap ettiğin benim bebeğim.Sevgilin umrumda dahi değil.Lütfen bu davetten git."dediğimde ona hiç yakıştıramadığım bir kahkaha attı.