Lavinia' m

KAVGA

 Not: multideki müzikle okuyunuz. Daha etkili olacaktır.    

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫

Suratıma boş boş bakıyorlardı.
Bu durumu yok etmek için söze girdim.

– Ne, öküzün trene baktığı gibi ne bakıyorsunuz?

Adam sinirle soluyarak söze girdi:

– Senin kardeşimin yanında ne işin var lan?

– Bak, ilk önce bir sakin ol. Daha adını bile bilmiyorum.
bir tanışalım sonra konuşuruz ha, ne dersin?

– İlk önce soruma cevap ver.

– Sadece hava almaya çıkmıştım ve sizin evinizin önünden geçerken Lavinia' nın evden çıktığını gördüm ve selam vermek istedim.

Sözümü bitirdikten sonra sakinleştiğini gördüm ve çaktırmadan Melis' e bakıyordu. Sonrasında sözüme devam ettim.

– Hadi şimdi tanışalım ha.

derin bir nefes alıp elini alnına attı ve sonrasında söze girdi:

– Tamam, ben Mert. Lavinia' nın en küçük ağabeyiyim.

Sözünü bitirdikten sonra gülümsedi. Bende Melis' e dönüp:

– Bir tanışın isterseniz

dedim. Melis de saçını geriye atıp;

– Oww tamam, ben Melis dedi ve elini uzattı.
Mert de hemen elini tuttu.
Gülümsemekten ağzı yamulabilirdi.

Bende onlara bakıp sinsi bir şekilde gülümserken uzaktan gelen bağırış sesini duymamla o yöne döndüm.
Dönmemle Lavinia' yı karşımda bulmam bir oldu.

Mert de o yöne döndüğünde Lavinia' yı baştan aşağı süzdü.

Altında siyah dar bir pantolon üzerinde ise ince askılı salaş bir
t-shirt vardı saçları dağılmış ve gözleri ağlamaktan şişmişti. Çok bitkin duruyordu.

Lavinia "abi" diye bağırarak Mert' in boynuna atladı.

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Bense onu öyle görünce içimden birşeylerin koptuğunu hissediyordum.

Mert şaşkınlıkla kendini geri çekip ellerini Lavinia' nın yanağına koydu ve endişeli gözlerle söze girdi:

– Heyy,  tamam güzelim sakin ol, geçti

dedi ve kafasını göğsüne bastırdı.
Sonra Mert kendini geri çekip söze girdi:

– Şimdi anlat bitanem, neden ağlıyorsun?

Lavinia yutkunarak söze girdi:

– Şimdi sen Orhan' ın peşinden koştun ya, bende sizi merak ettim.  peşinizden  koştum  ama size yetişemedim.
Sonra ara sokaktan geçerken bir adam bana bakmaya başladı. Ve beni takip etti. Sonra tam bana dokunacakken koşmaya başladım. Abi eğer kaçmasaydım bana bana........

Sözünü tamamlayamadan ağlamaya başladı.

Hızlıca Lavinia' yı kendime çekip göğsüme bastırdım.
O da bana sımsıkı sarıldı. Hala ağlıyordu.
Gözyaşlarının t- shirt' ümü ıslattığına yemin edebilirdim. Bende saçını okşayarak:

– Tamam bebeğim geçti. Bak ben yanındayım. Korkma.

dedim. O sırada Mert Lavinia' yı kendisine çekti ve söze girdi: