Issues || VKOOK ||

H 2

Taehyung

met barstende koppijn word ik wakker. direct grijp ik naar mijn hoofd wat niet slim is want al snel voel ik een steek. als ik kijk op het wekkertje naast mijn bed zie ik dat het 9 uur aangeeft. met moeite sta ik op en zoek een outfit uit die ik mee neem naar de badkamer die aan mijn kamer vast zit. elke kamer heeft zijn eigen badkamer. nadat ik lekker heb gedoucht besluit ik ontbijd te gaan eten in de gezamelijke woonkamer. gelukkig mogen we wel gewoon vrij rondlopen in het gebouw. na 10 uur gaat je kamerdeur weer op slot. rustig neem ik plaats aan de tafel met mijn broodje kaas. niet veel later neemt sen plaats naast mij en schuift me 2 papiertjes toe. ''dit is je schema van hoe de dagen er uit gaan zien"zegt sen als ze mij het eerste papier laat zien. mijn ogen scannen over het papier en knik als bevestiging dat ik het een beetje gelezen heb. vervolgens schuift ze het lege papier mijn kant op. ''je mag een lijstje maken persoonlijke spullen die je graag bij je wil hebben. als je deze straks weer inlevert worden je spullen vanmiddag geleverd''. ik laat een zachte dankje horen. sen staat op en laat me weer alleen. ik vul snel het lijsje in en bekijk dan mijn schema. mijn vingers glijden over het papier om te zoeken waar ik moet kijken voor vandaag. ''om 13:00 therapie gesprek in 101'' mompel ik hardop. als ik op de klok kijk zie ik dat het al half 1 is. snel ruim ik mijn spullen op en ga opzoek naar kamer 101.

"zo dus jij bent taehyung? neem plaats" een vrouw wijst naar de stoel tegen over haar. "wil je wat te drinken?'' vraagt ze zodra ik zit. ik knik ''water alstublieft'' zeg ik terwijl ik de kamer scan. de vrouw geeft mij een glas water en neemt plaats tegen over me. ze steekt haar hand naar me uit die ik schut. ''mijn naam is louise maar je mag me ook lo noemen' ze lacht vriendelijk naar me. al snel beginnen de emotionele vragen. ''ik wil niet meer beantwoorden" zeg ik bot en bijt op mijn lip om mijn tranen binnen te houden. ''oke het is goed, je mag gaan''. snel loop ik de kamer uit. eenmaal de hoek om barst ik in tranen uit. ik sla een paar keer hard tegen de muur aan. mijn zicht word wazig door de tranen. ik sloop alles wat kapot kan. al snel voel ik sterke armen mij tegen houden. het is een van de bewakers. paniekerig kijk ik om me heen en word langzaam weer terug in realiteit gezogen. ik geef eindelijk mijn tegen strijd op en zak in elkaar. waarom ben ik zo mislukkeling. Niet veel later zit ik op de bank in de woonkamer. Ik staar voor me uit tot ik voel dat de bank naast me inzakt. Naast me zit een meisje met een gekke haar kleur, baby roze om precies te zijn. "Kan ik je helpen?" Zeg ik chagrijnig. "Ik wou vragen of je misschien een spelletje wou doen met me" vraagt ze verlegen. "Een spelletje? Serieus? Wtf kun je niet zien dat ik boos ben!" Roep ik naar het meisje. Het meisje staat op en doet een stap naar achter. "Je maakt me bang" haar beverige stem laat het merken. Dreigent sta ik op en sta breed voor haar. "Good. Blijf van me vandaan" zeg ik kil en loop weg. Als ik in mn kamer aankom plof ik op mijn bed. Weer een kans om vrienden te maken verpest

zo verlopen de komende dagen. de tijd vliegt voorbij. elke dag meer woede aanvallen. gesprekjes. gesloopte spullen. Zelf ben ik zwaar depressief. Ik snij, ik neem veel painkillers. Ik zie dr niet uit. Uiteindelijk ben ik wel vrienden geworden met het meisje. Ze is aardig, lief en Schattig. Ze heet ari. Toch vind ik haar soms een beetje te klef. Als of we een stel zijn. Maar ik ben er nog niet uit of ik haar leuk vind, het is mo- mijn gedachtes worden gestoord door een klop op mijn deur. " ja wat" zeg ik bot. De deur word open gemaakt en er komt een nerveuze jongen binnen. De deur valt weer in zn slot en een ongemakkelijke stilte vult de kamer. Ik scan de jongen van top tot teen. Hij heeft timbers, zwarte broek en een grijze trui aan. In beide handen heeft hij zn koffers vast. De jongens stem vult de kamer. "Uhm- ik uh ben jungkook" zegt de jongen en steekt zn hand uit die ik schut "Taehyung". De jongenn sloft naar zijn kast waar hij zijn koffers begint uit te pakken. Vanaf mijn bed staar ik naar de jongen. Kort na onze ontmoeting komt sen binnen. "Ah taehyung! Ik zie dat je je nieuwe kamergenoot al hebt ontmoet!" Zegt ze enthousiast. Nou woohoo. "Maar ik vroeg me af of jij misschien jungkook wou rondleiden" vraagt sen waarna ik knik als bevestiging dat ik t oke vind. "Kom maar mee" zeg ik en loop met jungkook de kamer uit.

Jungkook
Als ik ingecheckt ben loop ik samen met de vrouw die zich voorstelde als sen naar mijn kamer. "Je hebt wel een kamergenoot, hopelijk vind je dat geen probleem?" Vraagt sen. Ik schud mijn hoofd. "Een beetje gezelligheid is niks mis mee" lach ik. "Hier is het! Ik kom over een uurtje terug!" Zegt sen en loopt weg. Nerveus kijk ik naar de deur voor mij en klop er op. "Ja wat" een zware stem klinkt aan de andere kant. Oh hij is in een good mood. Voorzichtig doe ik de deur open en stap naar binnen. Op het bed aan de linker kant zit een jongen op zijn bed die me aanstaart. Ik had niet verwacht dat die stem bij hem hoorde. Hij ziet er slecht uit. Diepe wallen zitten onder zijn ogen en heeft slordige kleren aan. Ik stel me voor en begin mijn koffer uit te pakken terwijl is taehyungs ogen op mijn rug voel branden. Niet veel later kom sen binnen met de mededeling dat ze me niet kan rondleiden en dat taehyung dat dus even moet doen. "Kom maar mee" zegt taehyung die de deur uitloopt. Snel hup ik achter hem aan.

Taehyung
Na dat ik jungkook alles heb aangewezen eindigen we in de woonkamer. Jungkook is al snel te vinden bij de spelletjes kast. Blij zoekt hij de kast door. Al snel komt hij terug met een spelletje. "Doe je mee?" Glimlacht jungkook waardoor een bunny smile tevoorschijn komt. Met een beetje tegenzin ga ik tegen over hem zitten en doe mee met het spelletje. "Kom maar op" zucht ik. "Waarom zit je hier?" Vraagt jungkook naar een paar minuten. "Agressie problemen" zegt ik kort. "Jij?" "Some mental health issues" zegt jungkook terwijl hij gecentreerd bezig is met zijn kaarten. Binnen 10 minuten zijn we druk bezig met het kaartspelletje. "AIsh! Dat is niet eerlijk neem je joker terug" roep ik lachend waardoor jungkook ook hard lacht. Ik heb lang niet meer zo hard gelachen. Voor even voel ik me blij tot dat een begleider binnen komt met de mededeling dat mijn ouders op bezoek zijn. "Ik wil ze niet zien"'zeg ik snel en ga verder met mijn kaartjes. "Taehyung meekomen NU" nadrukt de begleider. Boos sta ik op waardoor mijn stoel met een klap op grond beland. "Ik zei nee! Hun hebben me hier opgesloten. Ik hoef ze niet meer te zien" zeg ik boos terwijl de tranen lopen. De begleider wil me bij mn pols pakken waarna ik de begleider een klap tegen zijn gezicht geef. Snel grijpt hij naar zn gezicht. "Yaehyung!"'roept jungkook die tussen in komen staan. Jungkook drukt me een stuk naar achter en doet echt zn best om me tegen te houden. "Ze kunnen oprotten! Laat ze lekker R O T T EN!" Ik laat een schamper lachje horen. De begleider loopt snel weg. Als ik eindelijk rustig word slaat jungkook zijn armen om me heen waardoor ik schrik. "Het komt goed tae"'fluisterd jungkook. Zoals mama altijd deed. Ik knuffel jungkook terug en begraaf mn gezicht in zn trui en begin te huilen van alle stress, alles word soms te veel. Jungkook fluisterd allemaal sussende woordjes toe. Al best snel word ik er rustig van. Jungkooks armen voelen vertrouwd aan. Ondertussen zijn we naar onze kamer gewandelt waar jungkook me op mijn bed laat zakken waarna ik snel in slaap val

-/-/-/-/-/-/-
Deel 2! 😊 geef het trouwens even aan als je foutjes ontdekt! Thanks ❤️