Issues || VKOOK ||

H 8

Als laatste trek ik de 3e lade open. Direct herken ik het kladblok waar Louise altijd alles in opschrijft. Ik blader er door heen tot ik een x tegen kom die over Jungkook gaat. Nerveus begin ik te lezen...

——————————
WARNING: gevoelig onderwerp
——————————
Hoe verder ik begin te lezen hoe erger het word. Tranen vormen zich in mijn ogen.

Jungkook heeft heel erg last van stemmen. De stemmen vertellen dat hij het niet waard is. Dat hij taehyung niet verdient. dat hij een einde aan zijn leven moet maken.

Jungkooks uitspraak:
ik wil niet meer

"Heb je wat gevonden?". Met tranen in mn ogen laat ik de bladzijde zien. "Shit man. Dat klinkt serieus" zegt Jhope die duidelijk geschrokken is.

Ik las verder. tot ik iets las wat ik nooit verwacht had.

Jungkook heeft vorige week een poging tot zelfmoord gedaan

De tranen glijden over mijn wangen en haal geschokt adem. Jhope staat naast me niet wetend wat hij moet doen. "Het komt goed Tae" fluisterd Jhope toe. "Hoe! Hoe dan en waarom kregen we hier niks van mee" roep ik gefrustreerd uit. Uit woede sla ik hard tegen de muur. "Je moet met hem praten" zegt Jhope.
Waarom hadden we niks door
Waarom vertelde ze niks
Waarom zei Jungkook niks

"Blijf rustig Tae, we gaan dit opruimen en je gaat met Jungkook praten en het komt goed ik beloof het" zeg Jhope die langzaam het boekje uit mijn handen pakt en die terug legt in de lade waar het in lag. Terwijl Jhope alles opruimt waar hij bezig was kom ik ook eindelijk in beweging. De adrenaline vliegt door me heen. Ik moet met Jungkook praten. Zo snel mogelijk. Snel gooi ik alle papieren terug en druk de lades dicht. "Ga maar vast, ik spreek je morgen" zegt Jhope die nog bezig is. Dankbaar knik in en ren naar mijn kamer. Het enigste waar ik aan kan denken is Jungkook. Ik gooi de deur open en zie Jungkook niet op zijn bed. "Jungkook?" Roep ik. Geen reactie. Ik hoor een lopende kraan in de badkamer. Als ik voel aan de badkamer deur merk ik dat die op slot is. Een angstig gevoel bekruipt me. "Jungkook!" "Jungkook doe open. Nu!" Ik bons nerveus op de deur die opeens open gaat. Voor me staat Jungkook die zich aan het scheren is. Alle nare gedachtes zijn verdwenen. Hij is veilig. "Wow wat is er aan de hand" zegt Jungkook vragend. Ik trek Jungkook in een knuffel en begin hard te huilen. "Waarom zei je niks sukkel! Waarom wou je zelfmoord plegen?! Waarom!" Roep ik huilend uit. "H-hoe weet je dat?" Vraagt Jungkook die nu ook waterige ogen heeft. "Jhope en ik hebben wat research gedaan omdat je zo geïrriteerd was de laatste tijd" leg ik uit. "Waarom heb je niks verteld" mompel ik tegen Jungkooks hoofd aan waar ik kleine kusjes op geef. Ik voel mijn shirt nat worden van Jungkooks tranen. "Het spijt me en ik kan er niks aan doen de stemmen beslissen wat ik doe en ze blijven maar door gaan en ik kan er niet meer tegen en ze worden steeds erger en ze dreigen en, en, ik weet het niet meer" verteld Jungkook in een adem. Ik zak met Jungkook op de badkamer grond en trek hem bij me op schoot. Zachtjes wieg ik Jungkook heen en weer. "Ssh blijf rustig Jungkook". Het komt goed. We kunnen dit samen. Je bent niet alleen". Na een poosje voel ik Jungkooks ademhaling weer wat langzaam gaan. Ik kijk naar het slapende gezicht dat op mijn schouder ligt. Hij lijkt zo zorgeloos...

In een vloeiende beweging til ik Jungkook op en loop terug naar onze kamer en leg hem op zijn bed. Zachtjes ga ik met mijn hand door zijn haar. "Je bent me zoveel waard. Zoveel" fluister ik en plant een kus op zijn voorhoofd. Ik trek snel een trainingsbroek aan en een shirt voor ik bij Jungkook in bed stap. Ik kan wel in mijn eigen bed gaan liggen maar ik lig nu liever bij Jungkook. Ik sla mijn arm om Jungkook heen. Ik kijk nog even naar zijn mooie gezicht voor ik ook in slaap val.

—————————

Sorry voor dit korte & shitty hoofdstuk. Ik heb het momenteel druk met werk & school en vervolg school. #YesExamenJaar