Adı Bende Saklı

4. Bölüm

Sonunda okulun ilk günü bitmişti. Aslında okulu o kadar da çok sevmiyordum ve bu günden sonra da çok sevmeyecegim. Sanki bugün gercek hayattan cikmis aksiyon filmine dalmisim gibi hissettim çünkü ilk günden bu kadar yaşadığım olaylar bence çok fazlaydı. Bu anormallikleri okula ilk kapıdan içeri attığım adımla başlamıştı ve olaylı günler beni bekliyordu.

İlk olarak Yağız adında psikopat birisine rastladım sonra o psikopat yine biriyle kavga ediyordu tabi bende kavgalara gelemem o yüzden hemen müdale edeyim derken az kalsın ben yanıyordum. Çünkü onları ayırırken Yağız ile laf atışına giriştik ve az klasin onunla boks bile yapacaktim ama Allah'tan ki zil caldi da başka bir güne erteledi. Sonra ben tabi çok yorulmuştum ve terlemistim de bunun için de lavaboya gittim elimi yüzümü yıkayıp çıkıyordum ki karşımda biri belirdi adini bilmiyordum ve daha önce de hic görmemiştim ama kesinlikle Yağız'ın çetesinden biriydi cunku o da Yağız gibi hemen göz önünden yok oluyordu. Tabi gitmeden önce bana üzeri yazılı olan bir kâğıt vermisti üzerinde de:

-Bu kağıdı yarın aç oku!!

Yazıyordu tabi bende kafaya çok takmadim ama ona kim gönderdi diye soracaktim ki gitmişti. Son olarakta okulun ilk günü bitiyordu ve bizde okuldan çıkmıştık. Tabi sonra beni almasi icin ablami aradım ve çok zaman geçmeden gelmişti. Bende arabanın olduğu yöne doğru ilerliyordum ki tam kapıyı açarken gözüme bir şey çarpmıştı. Yukarda tam yukarda!! yolun biraz kenarında ve üzerinde bir tepe vardı ve orda da bir insan kafası ama ilk basta kim oldugunu görememiştim. Ta ki o kafasını biraz yukarı kaldırana kadar gördüğüm şeyle şaşırıp kalmam bir olmuştu çünkü o

- O Yağız'dı Allah'ım olamaz böyle bir şey!!

Sonra yüksek bir sesle

-Yeter!! dedim ve arabaya bindim tabi ben bunları içimden düşünürken yolun bittigini ve eve geldiğimizi gördüm sonra ablama bir şey demeden ve caktirmadan odama çıktım.

Odama geldiğimde kendimi yatağın üzerine attım ve bugün ki olanları düşünürken uykuya dalmisim çünkü rüya görüyordum rüya da da:

Sabah olmuştu ve bizde okula gitmek için hazırlanıyorduk tabi hazırlandıktan sonra aşağıya indik. Tam ayakkabılarımı giymek için alıyordum ki içinde bir tane daha kâğıt kağıtta şöyle yazıyordu:

-Her şeye veda et!!

Sonra kağıdı umursamadan yan tarafa attım ve ayakkabimi giyip çıktık. Ablam arabaya bindi ve tam anahtarı donderdiginde ablam yok olmuştu ve yerinde Yağız vardı. Bende korktum ve hemen bağırmaya, çığlık atmaya başladım ama sesimi duyan hic kimse yoktu.

Yağız kapıları kilitlemiş ve arabayı 120 ye takmış gidiyorduk ama ben hâlâ bağırmaya devam ediyordum ama etrafta tek bir kişi bile yoktu. Yağız tekrar vitesi değiştirdi ve resmen son gaz gidiyorduk. Ben ona bağırıyordum ama hic cevap vermiyordu hatta tepki bile vermiyordu. Sonra birden garip sesiyle bir şeyler söyler gibi oldu

-Nisan sen benim olmazsan toprağın olacaksın!! dedi ve bende cevap vermiyordum.

Öyle bir sürüyordu ki arabayi cevap verecek cesareti toplayamadim ve bir an merak ettim arkamızdan birisimi geliyorda boyle kacarcasina arabayı kullanıyordu bir an kimse geliyormu diye arkami döndüm ve kimse yoktu sonra ayaklarimin aşağıya doğru gittiğini fark ettikten sonra önüme döndüğümde uçurumdan aşağıya ucuyorduk.

-Hayırrr!! dedim

... ve sonra uyandım. Böyle bir rüya olamazdı sanki rüya değilde kâbustu. Allah'ım öldüm öldüm dirilmiştim.

Benim bagirmamla ablam ve Pınar karsimdaydadı. Çok korkmustum ve sonra sakinleşmek için tekrar ablamin kucağına yattım ve uykuya devam ettim.