Pain... {One Direction Fanfiction}

Hoofdstuk 19: 1D Huis

Sophie P.O.V.

Als we voor mijn huis staan, bel ik aan. De deur gaat open en mijn moeder kijkt blij. ''Sophie! Fijn dat je er bent! Echt lang niet meer gezien!'' zegt mijn moeder blij. ''Mam.... het waren maar een paar dagen'' zeg ik droog. ''Een paar dagen te lang'' zegt mijn moeder lachend terug. ''Kom binnen jongens!'' zegt ze blij. ''Oke, iedere keer als mijn moeder in een goede bui is, vind ze alles goed, dus NU!'' fluister ik naar Emma. ''Ga dan!'' fluisterd Emma terug.

''Uhm mam....'' zeg ik twijfelend. ''Ja lieverd'' zegt mijn moeder terwijl ze koekjes uit de kast pakt. ''Mag ik misschien bij One Direction in huis wonen?'' vraag ik. ''Uhm...'' zegt mijn moeder terwijl ze twijfelt. ''Emma en Tom gaan ook daar wonen!'' zeg ik snel. ''Ik weet het niet Soph...'' zegt mijn moeder. ''Waarom niet? We houden contact hoor! Tom ook met zijn moeder en hij mag'' zeg ik. ''Maar dan is het zo stil in huis....'' zegt mijn moeder grinnikend. ''Alsjeblieeeeft'' smeek ik. ''Oke... Als je vaak hier langs komt en met feestdagen'' zegt mijn moeder. ''Omg dankjewel mam!!'' zeg ik terwijl ik haar een kus op haar wang geef en een knuffel. ''We zullen goed op Tom en Sophie letten'' zegt Zayn snel.''Dankje'' zeg ik tegen Zayn zonder geluid te maken. Ik krijg een glimlach terug.

Als ik klaar ben met inpakken, gaan we naar 1D huis. In de auto praten we allemaal hoe leuk we het vinden dat Tom en ik bij One Direction mogen wonen. Emma hoeft in ieder geval niet te vragen aan haar moeder..... Is echt zielig voor haar maar ja... Kan ze ook niks aan doen weet je.

We komen aan bij de poort van het huis. Zayn typt een pincode op zo'n apparaatje zodat de poort open gaat. ''Uhm.. Het is wel handig als wij het weten'' zeggen Tom, Emma en ik tegelijk. ''Het is 1-2-3-4-5'' zegt Zayn. ''Dat is echt makkelijk, iedereen kan het weten'' zeg ik. ''Natuurlijk is het geen 1-2-3-4-5'' zegt Zayn droog. ''Wat dan?'' zegt Emma. ''Ik vertel het zo in huis, er bestaan Directioners die afluisteren eah'' zegt Zayn. ''Ow..'' zeg ik. ''Logisch'' zegt Tom.

*2 uur later*

We zitten met z'n allen in de tuin op de banken. De jongens zijn blij dat we bij hun mogen wonen. Wij natuurlijk ook. Hahaha..

''Willen jullie Eleanor, Daniëlle en Perrie ontmoeten?'' vraagt Louis met een glimlach. (A/N: We weten dat Liam niet meer met Daniëlle heeft, maar toen we dit hoofdstuk schreven, hadden ze nog met elkaar dus ja :)) ''Jaaa!'' roepen Emma en ik. ''Ja, gezellig'' zegt Tom droog. ''Mooi zo, want ze komen morgen'' zegt Liam met een glimlach. Voor Emma en ik iets kunnen zeggen, zegt Liam: ''We wisten gewoon dat jullie het leuk zouden vinden dus ja''. ''Bedankt'' zeggen Emma, Tom en ik.

Ik lig in een ligstoel te zonnen met Emma. Dit is echt genieten... En het is pas de 1e dag dat ik hier echt woon.

xS (Sorry dat het een beetje kort is x)