Pain... {One Direction Fanfiction}

Hoofdstuk 33: Oude school

Liam P.O.V.

*10 minuten later*

We zijn al een tijdje bezig, nee wacht. 10 minuten.. Okay het lijkt wel alsof we uren bezig zijn, maar zonder succes. 

''Niemand woont hier'' zegt Niall uiteindelijk. ''Goh, dat hebben we al gemerkt'' zegt Tom. We hebben al 1 straat gehad. Niemand deed open. ''Zullen we gewoon een beetje rondlopen door de stad of dorp of wat dit ook is'' zegt Sophie terwijl ze met haar handen om haar heen zwaait. Iedereen stemt in.

*5 minuten later* 

We lopen door een straat waar verlaten winkels zijn. ''Waarom is hier alles zo verlaten?'' vraagt Eleanor. ''Misschien was er een alieninvasie!'' roepen Louis en Niall enthousiast. ''Jaaaa! Nee...'' zegt Emma met een pokerface. ''Laat ons fantaseren'' zegt Louis nep-beledigd. ''Jongens, laten we gewoon verder lopen please?'' vraagt Zayn smekend. ''Sorry'' zeggen Louis en Niall met een pruillipje.

In de verte zie ik een groot gebouw. ''Jongens, zien jullie een groot gebouw daarzo?'' vraag ik aan derest terwijl ik naar die kant wijst. ''Wat zou dat zijn geweest?'' vraagt Daniëlle. ''Daar komen we op één manier achter'' zeg ik terwijl ik naar het gebouw loop. Als we bij het gebouw aangekomen zijn, kijkt iedereen elkaar aan. ''Het is een oude school'' zegt Harry droog. ''Zou Perrie hier vast zitten?'' vraagt Eleanor. ''Het kan wel zo zijn... Zullen we naar binnen gaan?'' vraagt Zayn. ''Tja, dat moet wel'' zeg ik. 

Emma P.O.V.

We lopen met z'n allen naar binnen. Het ziet er heel oud uit. ''Hoelang geleden denken jullie dat mensen deze school hebben verlaten?'' vraag ik zachtjes, maar wel hard genoeg zodat derest kan verstaan. ''Ik gok 5 jaar'' zegt Daniëlle. ''Het begint nu donker te worden, is het wel slim om hier te blijven rondlopen?''' vraagt Tom, volgensmij hoor ik angst in zijn stem. ''Ja'' zegt Zayn. ''We moeten Perrie vinden''. 

''Inderdaad'' zegt Eleanor. ''Oké, wat jullie zeggen..'' zegt Tom twijfelend. ''Luister, wil je Perrie vinden of niet?'' vraagt Sophie geïrriteerd. ''Sorry hoor'' zegt Tom fel. ''Jongens! Jullie kunnen discussies houden wanneer jullie maar willen, maar dit is niet echt de goede moment om het te doen'' sis ik zachtjes. Sophie zucht, maar gaat er niet verder op in. Ook Tom houdt nu z'n mond. Zwijgend lopen we verder het gebouw in. ''Jezus, waar de fack kan Perrie zijn?!'' fluisterd Daniëlle gefrustreerd. 

Als we door het hele gebouw hebben gezocht, is het donker buiten. ''Hoelaat is het jongens?'' vraagt Niall. ''20.00 uur'' zegt Sophie terwijl ze haar mobiel weer uitzet. ''Ik denk niet dat Perrie hier is'' zegt Zayn teleurgesteld. ''Sorry Zayn'' zeg ik met medelijden. ''Kom.. We gaan terug naar het hotel...'' zegt Harry zachtjes. We lopen het gebouw uit naar de auto. Morgen verder zoeken dus.Waar ben je Perrie? Please...

Perrie P.O.V.

''Ik denk niet dat Perrie hier is'' hoor ik Zayn zeggen. ''Sorry Zayn'' zegt Emma. Dan hoor ik Harry praten ''Kom.. We gaan terug naar het hotel...'' Ik hoor voetstappen en even later hoor ik niks meer. Er lopen tranen over mijn wangen. Ik schreeuw het uit, zonder succes. Mijn mond is vastgetaped met tape. Wat ik ook doe, het heeft geen zin. Ze hebben de kelder van de school niet gevonden.. Ze waren gewoon bij het goede adres!! Ik voel dat ik uitgeput ben en al snel val ik in slaap...

-----

xS 

-Vote?

-Comment?

-Follow?

-Share?