Pain... {One Direction Fanfiction}

Hoofdstuk 37: Het kleed

Zayn P.O.V.

We zijn nu onderweg naar het verlaten school, waar Perrie is. Roos is niet mee, want ze ging zich opfrissen in onze hotelkamer. Tja, ze zag er nogal breekbaar uit. Sophie is bij Roos gebleven, om op haar te passen. Je weet maar nooit wat er kan gebeuren, Roos is namelijk uitgeput. Ik denk aan mijn droom, misschien kan het waar zijn over het houten luik.... Ik bedoel, ik herken dat kleed ergens van.. Ik zie zo wel. Ik tik zenuwachtig met mijn voet.

''Gast.. Kappen please'' zegt Louise een beetje geïrriteerd. ''Sorry..'' zeg ik en ik houd mijn voet stil. ''Hé, het komt wel goed met Pezz, ze is sterk'' zegt Louis om me gerust te stellen. Ik moet zeggen, het stelt me wel gerust. Een klein beetje dan. ''Thnx Lou'' zeg ik met een zwakke glimlach. ''No problem'' zegt Louis met een kleine glimlach terug. 

Als we er zijn, stappen we uit. Roos had ons nog wat tips gegeven zodat we Perrie kunnen bevrijden zonder dat de ontvoerders dat weten. 

We gaan niet met z'n allen naar binnen, dus gaan alleen de jongens naar binnen. De meisjes blijven buiten wachten en bellen de politie als we Perrie hebben gevonden.

''Oké jongens, we splitsen ons op in tweetallen. Ik ga met Tom, Harry met Louis en Niall met Liam. Ook zetten we ons mobiel op trilstand, zodat je het minder snel hoort als iemand iemand anders belt. Begrepen?'' zeg ik tegen de jongens. ''Begrepen'' zeggen ze in koor. We zetten ons mobiel op trilstand.  ''Oké, moven'' zeg ik en dan zijn de tweetallen weg om Perrie te zoeken.

Als Tom en ik op zoek zijn naar een kelder, bedenk ik me. In mijn droom was er een houten luik die je op kan tillen en die luik leid naar de kelder. Dus is moet het kleed vinden. 

''Tom?'' fluister ik. ''Ja?'' fluisterd hij terug. ''Ik had gedroomd over dat we Perrie hier vonden, vanwege een houten luik onder een kleed'' ondertussen kijk ik rondom me heen. ''Het is een droom, dus het kan niet'' antwoordt Tom. ''Maar ik zweer, ik heb het kleed eerder gezien hierzo'' zeg ik zachtjes en vastberaden. ''Wat jij zegt, maar waar heb je het kleed gezien dan..?'' zegt Tom. ''Volgensmij ergens hierzo'' zeg ik terwijl ik verder loop.

''Wacht, eerst bel ik de jongens'' zeg ik tewijl ik mijn mobiel pak en Liam bel. ''Bel jij Harry?'' vraag ik ondertussen. ''Is goed'' en Tom pakt ook zijn mobiel. 

Als we wachten op de jongens, horen we een man die oortjes in heeft en muziek luisterd. We horen de muziek nu al, zo hard staat het aan. Hij komt deze kant op! Ik kijk Tom aan en hij kijkt mij ook aan. ''Verstoppen'' fluister ik zachtjes zodat alleen Tom mij kan horen. We sluipen naar een klaslokaal die we als eerst zien en we verstoppen ons achter de muur waar die man ons zeker weten niet kan zien. Als de man bijna weg is, zien we de jongens op hun tenen naar beneden lopen. Ze zien ons en willen naar ons toe lopen, als we gebaren met onze handen dat ze moeten verstoppen en we wijzen die man aan. Ze schrikken zich rot en proberen geluidloos de trap op te lopen, wat best grappig uit zag. De man stopt draait zich om. ''SHIT!'' zeg ik tegen Tom zonder er geluid bij te maken. We houden onze adem in en we zien de jongens ook in paniek raken. De man haalt zijn schouders op en loopt verder. Gelukkig zijn Harry, Louis, Niall en Liam net op tijd weg voordat die man hun zag.

Als we zeker weten dat de man weg is, lopen we naar de jongens. ''Pff... Net niet gesnapt'' zegt Louis. ''Ik schrok me de tering toen die man omdraaide'' zegt Tom. ''Inderdaad, ik plaste bijna in mijn broek'' zegt Niall grinnikend.

''Waarom moesten we komen?'' vraagt Liam.

Ik vertel over mijn droom, hoe het kleed eruit zag en de houten luik. 

''Wacht, wij hebben net dat kleed gezien'' zegt Harry en hij kijkt Louis aan. ''Waar ligt die kleed?'' zeg ik snel. ''Volg ons maar'' zegt Louis en hij en Harry lopen voorop terwijl de rest achteraan loopt.

''Hier is het'' zegt Harry trots. ''Til het kleed op!'' fluisterd Niall enthousiast. Ik til het kleed op en mijn adem stokt in mijn keel. Mijn droom klopt...

''Mijn droom klopt jongens'' zeg ik zachtjes. Iedereen kijkt mij met grote ogen aan. ''Maak open'' fluisterd Tom.

Ik kijk iedereen 1 voor 1 aan. ''Daar gaatie dan..'' zeg ik en ik til de houten luik op.

xS 

Vergeet niet vote/comment/follow plzz :)