❖ twee

123 11 1
                                    

Charlotte

"Nou ik was dus bij Jay...Ja" snik ik "Rustig aan Charlie" zegt hij zacht. "Ik was bij Jayden en hij werd boos omdat ik met jou omging en" dan stop ik met praten want ik weet niet of ik het moet vertellen. "En? Wat heeft hij gedaan!?" Het blijft stil en Luke kijkt me recht in m'n ogen aan.

"Hij heeft me geslagen.." Zeg ik zacht "HIJ HEEFT WAT?! CHARLOTTE HIJ IS GEK JE MOET WEG BIJ HEM!" Schreeuwt Luke, hij kijkt me bezorgd aan. "Ik weet niet wat ik moet doen Luke" snik ik, het blijft stil en ik leg m'n hoofd op zijn schouders.

"Wil je wat te drinken?" Vraagt hij "Ja graag" glimlach ik zwak door m'n tranen heen, hij loopt naar beneden en ik pak m'n telefoon.

2 gemiste berichten van Jayden.

Jayden:

Het spijt me zo erg Charlotte ik liet me gaan. Ik ben gewoon snel jaloers, je bent zo mooi. En vertel het niemand alsjeblieft.

Xx

Jayden:

Ik hou van je xxxx

Ew ik walg van die gozer. Ik ga er niks op reageren hij is het niet waard. Dan komt Luke weer naar boven met 2 glazen. Ik kijk op van m'n telefoon en glimlach naar hem. Hij geeft me een glas "Dankje" zeg ik en snel begin ik te drinken ik had zo'n dorst. Dan verslik ik me en begin ik luid te hoesten. "Voorzichtig!" Hoor ik hem lachen. Echt weer iets voor mij. "Je liet me schrikken" zegt Luke als ik uitgehoest ben.

Ik heb echt geluk met Luke, hij is er altijd voor me als ik hem nodig heb.

"Had hij je nog geappt ?" vraagt hij nieuwsgierig "Ja maar daar ga ik niet op reageren, hij moet normaal doen" antwoord ik, "Ja dat is wel zeker"

Na een tijdje te hebben gepraat pak ik m'n telefoon en check ik m'n Instagram en Twitter. Luke staat op en gaat weer op z'n bureaustoel zitten en gaat hij weer op z'n computer.

Ik kijk op van m'n telefoon en kijk naar Luke, als hij merkt dat ik naar hem aan t staren ben draait hij zich om "Wat?" Vraagt hij lachend, "Niks.. Ik ben alleen blij dat jij m'n beste vriend bent" zeg ik dan glimlachend. Hij kijkt naar de grond en het lijkt wel even alsof hij bloost, dan kijkt hij op en glimlacht breed. Het is nog even stil niet ongemakkelijk ofzo maar gewoon een fijne stilte.

"Ik denk dat ik maar naar huis ga" zeg ik dan "Oke is goed ik loop wel mee naar beneden" zegt ie en we lopen samen naar beneden. Ik zeg z'n moeder gedag en we lopen samen naar de deur. Ik geef Luke een knuffel en doe de deur open en loop naar m'n fiets. "Doeeei!" Roep ik naar hem. "Byee!" Antwoord ie lachend. Ik haal m'n fiets van het slot en fiets naar huis.

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

A/N sorry dat ik zo lang niet heb geschreven maar ik had geen inspiratie en sorry dat het heel kort is.. Ik probeer het volgende hoofdstuk veel langer te maken! :)

xxx

Heartbreak Girl | L.H.| DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu