Black Humor #WCC

17. Εδώ διακρίνεται αδικία (λιγο μελόδραμα)

Λοιπόν εχω να αναφέρω κάτι πολύ σοβαρό.

Ναι που και που ξεθαβω τον σοφιστικέ εαυτό μου και αναλύω το τι θα κάνω με την ζωή μου.

Γενικά καταλήγω στο ότι δεν θα κάνω τίποτα και δεν θα βρω ποτέ γκόμενο, οπότε δεν θα με απατήσει, οπότε δεν θα σπαταλήσω τα επόμενα χρόνια μου σκεφτόμενη έναν μαλ--μπιπ που προτίμησε το νεξτ τοπ μοντελ από εμένα και κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια.

Ας εισχωρήσουμε στην καρδιά του θέματος (Δεγαμινιωτη σπιτάκι σου).

ΑΓΟΡΙΑ

Και όχι στο θέμα του "ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΡΕΣ"

Όχι εντάξει. Τζαστ κιντινγκ ντοντ τζατζ μι έχω περάσει δύσκολη παιδική ηλικία ρωτήστε την μάνα μου. ( Θα σας πει ότι εγώ της επριζα το απαφτο. Αλήθεια ειναι αλλά μην την πιστέψετε.)

Τελως πάντων θα αναλύσουμε τα θετικά του αρσενικου φίλου μιας και δεν έχω (προς το παρόν) ούτε εναν αρσενικό αναγνώστη γιατί είμαι μια αποτυχημένη που δεν ξέρει τι θέλει.

Δεν είναι η μέρα μου σήμερα...

Όταν ήμουν στον παιδικό σταθμό είχαμε κοινές τουαλέτες. Θυμάμαι λοιπόν, ένα αγοράκι, τον Βλάση (ναι έτσι τον έλεγαν μπέσα) πολύ καλό παιδί παρεπιπτόντως με τον οποίο μια φορά έτυχε η φύση να μας καλέσει ταυτόχρονα.

Και τότε ανακάλυψα ότι--

Ομιτζι κατουραμε διαφορετικά! Πως στα πατατάκια με ρίγανη γίνεται αυτό;

Βασικά εκείνη την ημέρα ρώτησα την μάνα μου και δεν μου έδωσε μια σαφή απάντηση.

Μετά κατάλαβα. Στην έκτη δημοτικού. Καλά εντάξει πιο πριν αλλά κατάλαβα με το βαθύτατο νόημα τότε.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι το απαφτο τους.

Μαλακές μπορούν να κατουρησουν όπου θέλουν!

Πίσω από το δέντρο, σε συφιλιάρικες τουαλέτες που βρωμάμε σάπιο γιαούρτι 1000 χρόνων, σε χωματερή, στη γωνία, στα σκουπίδια. ΟΠΟΥ ΘΈΛΟΥΝ

ΓΙΑΤΙ ΦΥΣΗ? ΓΙΑΤΙ?!!

ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ ΣΕ ΤΑΞΙΔΙ 8 ΩΡΏΝ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΚΑΤΟΥΡΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΗΣΩ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΠΗΓΑΊΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ? ΓΙΑΤΙ??

Είναι άδικο βολ 1

(Ο Πετρετζίκης έβγαλε βιβλίο :Τάρτες και πως να αποφύγετε το έμφραγμα κλες)