Black Humor #WCC

25. Η μελόδραματικουρες του Σμουκι αϊ της Μπάρμπι

Γκούχου γκούχου γκου.

Απλά να ξέρετε έχω χρόνια φαρυγγίτιδα και όταν μου κάνει την χάρη να εμφανιστεί και να με ταλαιπωρήσει μιλάω σαν τον Καρρά που δουλεύει ως Νταλικερης και κατά τύχη έχει κι αυτός φαρυγγίτιδα.

Βαλτοί είστε όλοι;

Απλά κάθομαι και σκέφτομαι...

Θέλω απελπισμένα να γράψω κεφάλαιο και να σπείρω πανικό στα πλέον νεκρά εγκεφαλικά κύτταρα των αναγνωστών μου που απορρω πως έχουν επιζήσει διαβάζοντας αυτή τη μπούρδα.

Ευχαριστώ παρόλα αυτά😗

Το υπόσχομαι εάν ποτέ γίνω διάσημη και τρανή και με ξέρει μέχρι και η Καϊλουλα η Τζενερουλα σας κάθομαι.

Δελεαστική η πρόταση ε;

Τελως πάντων. Δεν έχω να σχολιάσω θέματα. Απλα είμαι απελπισμένη και θέλω επειγόντως να γράψω γιατί θα πεσω σε κατάθλιψη και θα αποκτήσω συρταρακι με φαρμακα όλων των ειδών και θα καταντήσω χειρότερη από τη γιαγια μου.

Θα σας περιγράψω λίγο την άμοιρη ζωούλα μου (λες και σας νοιάζει)

Δύο μέρες τώρα κάθομαι και καθαρίζω γιατί θέλω να παραδειγματιστουν οι συνομιλικοι και οι ανερχόμενοι 15χρονοι γιατι...τι σκατα ρε φίλε; Εμείς μπάμιες μαγειρεύουμε;

Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά ΟΛΕΕ

Σκέφτομαι εν το μεταξύ πως θα τελειώσω το βιβλίο. Παίζει αυτό να είναι το τελευταίο κεφάλαιο, όμως μπορεί να μου καυλωσει και να ξαναγράψω.

Εξάλλου εντάξει ρε παιδιά. Η ζωή μου είναι πιο βαρετή και από μαρουλιού και ακόμα απορώ πως το βιβλίο άρεσε

Ρε είστε καμμενοι ρε😂

Τελως πάντων...

Πήγα στο λαηβ του Σολακου για όποιον ενδιαφέρεται (κανένας όμως λολ) γιατί όπου γαμος και χαρά η Βασίλω πρώτη...

Δεν με λένε Βασίλω λολ

Θελω να αναφέρω μια από τις πολλές βλακείες μου.

Όταν ξεκίνησα να γράφω το μπουκ, μαλακιζομουν με τις ρυθμίσεις σαν πεντάχρονο που βλέπει πρώτη φορά κινητό της πλεϊμομπιλ.

Ήμουν μπροστά από την οθόνη, να χαμογελάω σαν την Ντονατέλα Βερσαρτσε αλλα μις Κωλοπετινιτσα και να πειράζω όλες τις ρυθμίσεις.

Το βιβλίο για 3 μήνες δεν έπαιρνε καθόλου ψήφους και προβολές και να είμαι σε φαση "Δεν θα καταφέρω τίποτα είμαι ένα άχρηστο σκουπίδι και όλοι με γραφιυν εκεί που δεν πιάνει μελάνι".

Μπαίνω στις ρυθμίσεις για να διαγράψω την ιστορία και ΟΥΨ βλέπω ότι η ρύθμιση περιεχομένου για ανηλίκους είναι ενεργή.

Δεν εβρισα. Απλά αποκτησε σμουκι αϊ η Μπάρμπι στα σκεπάσματα του κρεβατιού μου.

Αφού απενεργοποίησα την ρύθμιση και επιτέλους ΔΩΞΑΤΗΝΠΑΝΑΓΙΑΚΑΙΤΟΝΘΕΟΥΛΗ έβλεπα κάτι να γίνεται, άρχισα να γράφω το δεύτερο κεφάλαιο του Γκονζάλες που για κάποιο λόγο έκανε θραυσουλα

Τι παίρνετε βρε;

Με την εκτίμηση που μου δείξατε και την αγάπη σας συνέχισα.

Και είμαι σε μια φαση που η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα.

Δηλαδή, έγραφα για εμένα αλλά προφανώς και ήθελα έστω και ενας να διαβάζει το βιβλιοΟΘΕΟΣΝΑΤΟΚΑΝΕΙ και να το φχαριστιεται. Όμως δεν περίμενα να έχω αναγνώστες.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν ξέρω εάν το βιβλίο τελείωσε, γιατί βασικά είμαι άνθρωπος που εάν του τη κοπανισει να κανει κάτι θα το κάνει (δεν έχω ιδέα εάν αυτό βγάζει νόημα).

Χαίρομαι που σας προσέφερα ποιοτικόΤΙ? χιούμορ....εντάξει μέχρι και το αρκούδι δίπλα μου γύρισε και με κοίταξε με έκφραση "Σκάσε μωρη μπαφλοτζα"...

Θέλω να πω εάν απέραντο ευχαριστω για όλα

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΑΑΑΩΩΩΩ ΤΑΜΑΛΑΑΑΑΑ ΜΩΡΑΑΑΑ ΜΟΥΥΥΥΥ

Η μαμά σας (Εχω πέσει στα πατώματα και Γ-Ε-Λ-Α-Ω)

-Stav my loves

*Spoiler: Έρχεται βιβλιαράκι*