Slytherin!?

01

'Waarom is het zo erg dat ik die smerige slang ervan weerhield Joost z'n hooft af te bijten?' Zei Harry gefrustreerd. 'Wat doet het ertoe hoe ik dat gedaan heb, zolang Joost maar niet in aanmerking komt voor het lidmaatschap van de koplopers?' 'Dat doet er niet toe," fluisterde Hermelien uiteindelijk, 'omdat Salzar Slytherin beroemd was vanwege het feit dat hij met slangen kon praten. Daarom is het symbool van Slytherin een slang'
Harry's mond viel open. 'Precies' zei Ron. 'En nu denkt de hele school dat jij z'n achter-achter-achterkleinzoon bent ofzo...' 'Maar dat ben ik niet!' Schreeuwde Harry, paniekerig en boos. 'Dat is moeilijk te bewijzen," zei Hermelien op een vriendelijke, zachte toon. 'Slytherin leefde zo'n duizend jaar geleden. Wie weet ben je inderdaad een verre afstammeling van hem..'

Harry lag die nacht uren te piekeren, wat als het klopte? De sorteer hoed wou hem vorig jaar al in Slytherin zetten.. De enige reden dat hij hem uiteindelijk toch in Gryffindor zette was omdat hij het vroeg. Na een hele tijd wakker te hebben gelegen besloot Harry uiteindelijk maar om de volgende ochtend aan Joost uit te leggen wat hij echt tegen die rot slang had gezegd. De volgende dag hadden ze kruidkunde en daar zou hij Joost zien, alleen werd het uur afgelast. Professor Stronk wilde de Mandragora vandaag goed verzorgen, zodat ze snel groot genoeg waren om mevrouw Norks en Kasper Krauwel te ontdooien. En dat taakte vertrouwde ze aan niemand toe behalve zichzelf. Ron en Hermelien waren samen tovenaars schaak aan het spelen terwijl Harry geïrriteerd in een van de luie stoelen zat. 'Ga hem dan zoeken' zei Hermelien, ze was meer dan klaar met Harry's nerveuze gedoe. Harry vond het wel een goed idee en liep rustig door de gangen, en dacht dat Joost misschien zijn vrije uur besteedde in de bibliotheek. En toen hij daar aankwam zag hij een groepje Huffelpuffs aan een tafel zitten, naar elkaar gedoken en pratend over iets. Harry liep langzaamaan naar hem toe. 'Joost verstopt zich in de slaapzalen. Ik had hem al gezegd dat het niet slim om Harry Potter te vertellen dat hij uit een Dreuzel gezin komt. Nu staat hij waarschijnlijk bovenaan de lijst met mensen die Harry gaat vermoorden' Snel verstopte Harry zich achter een boekenkast, zijn best doende om het gesprek niet te onderbreken. 'Denk je echt dat het Potter is, Ernst?' Vroeg een van de meisjes onzeker. 'Hannah, Potter is een Sisseltong. Iedereen weet dat dat het kenmerk is van een slechte tovenaar, heb je ooit gehoord van een fatsoenlijke tovenaar die met slangen kon praten. Slytherin had zelfs de bijnaam sissletong' er volgde een duister gemompel tot Ernst hardop zei: 'Weten jullie nog wat op de muur stond? "Hoed u, vijanden van de erfgenaam" Potter had toch ruzie met Vilder, en een paar uur later was zijn kat versteend. Die eerste jaars, Krauwel. Harry irriteerde zich rot aan dat kind, en nu ligt hij versteend in de Hospitaal zaal' Nu had Harry er genoeg van hij kuchte een keer hard en het groepje huffelpuffs keek verschrikt om.

"Eu-euhmm.. wat kom je d-doen" vroeg een mollige jongen die ook aan de tafel zat. "Ik kom Joost zoeken, om hem uit te leggen wat ik gister tegen die slang heb gezegd" zei Harry verveeld, en Ernst stond op. "W-we hebben a-allemaal gehoord wat je-je zei! We-we stonden erbij!?" Zei hij, harder dan bedoeld. Harry krek hem pist aan, en liep toen stampvoetend richting de Gryffindor toren. Hij keek niet waar hij liep, en halverwege struikelde hij over iets groots. Toen hij opstond en keek wat het was zag hij tot zijn grote schrik dat daar twee lichamen. Dat van Joost Felts-frimel, en Haast Onthoofde Henk. Ze lagen doodstil, met opengesperde ogen en een geschrokken gestalte, Harry had nog niet de kans om om hulp te roepen voordat professor Anderling al om de hoek verscheen. "M-mevrouw i-ik zweer... Ik heb hier n-niks mee te maken.. i-i-ik.." "Het spijt me Potter, maar het is niet langer onder mijn controle.." professor Anderling keek geschokt maar probeerde het te verbergen terwijl ze Harry richting het schoolhoofd, Perkamentus leidde. Toen ze het gigantische kantoor binnenkwamen zag Harry dat er vier mensen stonden. Draco Malfidus, Padma Patil, Ernst Marsman en Ron. Stuk voor stuk keek iedereen even verbaast, en Ron was hard aan het nadenken wat ze in de afgelopen weken allemaal fout hadden gedaan. "Jullie vragen je vast af wat dit allemaal te betekenen heeft" zei professor Perkamentus kalm. "P-professor ik-ik zweer dat ik hier niks mee te maken had.. i-ik was ne-" "Weet ik Harry, maar ik moet dit doen" nu snapte niemand het meer, zelfs Draco keek verbaast. Maar toen professor Anderling de sorteerhoed van de plank af haalde sloeg er lichte paniek in bij Harry. "Meneer Potter, wilt u alstublieft plaats nemen op deze kruk. Het spijt me zeer maar we moeten je opnieuw indelen" zei professor Anderling met oprechte spijt te lezen over haar gezicht. "M-maar me-mevrouw ik hoor in Griffoendor, d-de sorteerhoed heeft me niet voor niks geplaatst" stotterde Harry en Ron knikte instemmend. "Dan heb heb je niks te vrezen, Mn jongen" zei professor Perkamentus kalmpjes. Alle vijf de kinderen keken geschokt naar de twee professoren, maar Harry liep toch richting het krukje. Met lood in zijn schoenen.

"Als de hoed dadelijk zijn keuze heeft gemaakt loop je mee met de leerling uit dat huis, succes Potter" zei professor Anderling nog snel voordat ze de veel te grote hoed op Harry's hoofd zette. Hij hoopte vurig dat hij gewoon bij Gryffindor bleef, maar hij hield zijn mond. Ergens diep vanbinnen was hij zelf ook wel benieuwd of hij toch wel bij Slytherin hoort, ookal zou hij dat nooit toegeven.
"Aha, Harry Potter. Opnieuw hier hé, ja ik snap het al. Nou laten we maar beginnen. Goed brein, dapper maar ook zo listig. Een lak aan de regels dat zeker. En ohw wat zie ik nou, je bent zelf ook aardig benieuwd waar je nu terecht komt. Geen verzoekjes dit keer... dan word het.. SLYTHERIN!!"