Slytherin!?

17

AN; Oke, ik heb in Harry's 2e jaar er echt veel dingen uitgelaten (zoals hoe geobsedeerd hij was met Toms dagboek etc.. I'M SO SORRYY ik ga nu verder en ga me beter aan het boek houden 0:) houd je maar aan de filmgebeurtenissen in het 2e jaar

Er was zoveel gebeurd in de afgelopen paar uur.. eerst had Harry tante Margot opgeblazen -nee, ze is niet geëxplodeerd, jammer genoeg- Toen is hij weggelopen en had een grote, enge, zwarte hond gezien, was opgehaald door de Collecte Bus en naar de Lekke Ketel gebracht waar de enige echte Cornelis Droebel op hem zat te wachten.

En om alles af te toppen werd Harry niet eens gestraft voor het gebruiken van magie voor het opblazen van tante Margot.. En was een kamer toegewezen om in e verblijven tot hij weer naar Zweinstein kon.
Hij had gelijk gebruik gemaakt van de kans en Hedwig gevraagd of ze brieven wilde sturen naar Hermelien, Ron, Draco en Patty.

In alle 4 de brieven zei hij pak en beet hetzelfde, hij legde uit wat er die avond gebeurd was, dat hij bij de Lekke Ketel was tot ze naar Zweinstein gingen en hij vroeg wanneer iedereen zijn schoolspullen zouden gaan kopen zodat ze het misschien samen konden doen -en hij suggereerde dat als iemand dat zou willen dat ze op bezoek konden komen-.

Harry genoot van de vrijheid die hij had in de wegisweg m -vooral het uitslapen-. Hij spendeerde veel van zijn tijd op verschillende terrasjes, en hij liep de winkelstraat verscheidene keren door. Hij keek naar veel etalages, zoals Zwik & Zwachtels Zwerkbalpaleis, zijn favoriete winkel, waar een prototype van de vuurflits tentoongesteld stond. De vuurflits is een van de beste bezems die er bestaat.
Een paar dagen later kreeg Harry een uil van de familie Wemel kreeg dat zij, Hermelien en Draco binnenkort ook naar de Lekke Ketel kwamen, maar dat ze hun schoolspullen al hadden gekocht.

Harry ging dus zelf maar op pad om zijn spullen te verzamelen.
Hij zag een enorme kooi staan met boeken. Ze leken precies op dat boek wat Hagrid hem had gestuurd toen hij nog bij de Duffelings was.
Bijna meteen toen hij binnenkwam kwam de eigenaar haastig op hem aflopen.
"Zweinstein? Kom je nieuwe boeken halen?" vroeg hij kortaf, en Harry knikte. De man gebaarde hem ongeduldig dat hij uit de weg moest gaan en trok dikke, leren handschoenen aan. Harry keek hem even raar aan en realiseerde dat hij een van de boeken uit de kooi ging pakken. die boeken waren werkelijk monsterlijk, Harry had die van hem met een riem om de kaft op een op een plankje liggen, en het ding maakte soms nog steeds grommende geluiden.
"Wacht!" zei hij vlug. "Ik heb die al een"
de eigenaar keek hem opgelucht aan. "Merlijn ik dank u" mompelde hij binnensmonds.

Harry gaf zijn boekenlijst aan de man voor hem, wie snel alle boeken ging zoeken. Harry liep alvast naar de balie, waar zijn oog viel op een boek wat op een andere tafel was uitgestald: Sterfsignalen - Wat te Doen Als Uw Dagen Geteld zijn. Op de Kaft stond net zo'n zwarte hond als die Harry gezien had net voordat de Collecte Bus hem kwam ophalen.

Harry staarde naar het boekje met een brok in zijn maag, maar de eigenaar van de winkel was al snel terug.
"Je moet dat boek niet lezen, je zult overal sterfsignalen gaan zien" zei hij met een glimlach en hij legde de boeken op de balie.

Enkele momenten later verliet Harry de winkel, zijn hoofd compleet ergens anders. Hij botste tegen een paar mensen aan en viel 1 of 2 keer bijna van de trap toen hij naar zijn kamer liep. "Het kan geen sterfsignaal zijn geweest" mompelde hij tegen zichzelf.

Harry moest morgen om 11 uur al in de trien op weg naar Zweinstein zitten, dus besloot hij vandaag nog een laatste kijkje te nemen bij de vuurflits -Harry had sinds hij de bezem had gezien iedere dag op zijn minst een paar keer naar de bezem gekeken-.
"Harry! HARRY!" schreeuwde 3 maar al te bekende stemmen.

Hermelien, Ron en Draco zaten bij Florian Fanielje's Ijssalon. Ron zat onder de sproeten, Hermelien was ontiegelijk bruin en Draco was nog bleker dan normaal.
Harry keek bezorgd naar zijn vriend, maar Draco weigerde hem aan te kijken.
"Heb je écht je tante opgeblazen, Harry!?" zei Hermelien ongerust maar Ron grinnikte alleen een beetje, en Draco keek hem serieus aan. Harry knikte en Hermelien keek teleurgesteld.

"Hebben jullie die nieuwe bezem bij Zwik & Zwachtels Zwerkbalpaleis al gezien?" vroeg Harry, in de hoop de aandacht op iets anders te vestigen. Ron keek hem verbaasd aan, en schudde zijn hoofd.
"Het is een vuurflits" zei Harry vol bewondering, en hij begon te vertellen over de menigte die zich iedere dag voor de winkel vestigde om hem te bekijken. Ron keek de rest bijna smekend aan toen hij vroeg of zij ook even konden kijken.
"Ga jij maar alvast met Hermelien, Draco en ik komen zo" zei hij snel. De blond-harige jongen zag er een stuk slechter uit dan voor de zomer, en hij was Harry an het aankijken  alsof hij iets wilde vragen, maar het eigenlijk niet durfde. Hermelien schoot hem een begrijpende blike n liep weg samen met Ron.

toen Hermelien en Ron buiten hoorafstand waren draaide Draco en Harry zich snel naar de ander toe.
"Hoe was je zomer?" vroegen ze allebei gelijk, maar Harry keek Draco streng aan en maakte de andere jongen duidelijk dat hij eerst moest.
"Niet de4 beste zomer die ik ooit heb gehad..." zei hij uiteindelijk langzaam, Harry zag dat hij moeite had met erover te praten.
"Wat heeft 'ie gedaan?" vroeg Harry, wie al bozer begon te worden.

Draco keek naar de tafel en slikte zijn tranen weg.
"Hij werd boos, woedend toen ik thuis kwam.. Ik heb bijna de hele zomer in mijn kamer gezeten.. ik heb niet meer tegen hem gepraat.. Ik wilde weg, en Ron had me een uil gestuurd waarin hij zei dat ik langs mocht komen als ik het thuis niet meer kon uithouden.. En toen zag ik de ochtendprofeet, en ik ging gelijk, door de haard... Ik had een briefje achtergelaten voor moeder, maar va - vader zag me wegglippen en werd laaiend.. Hij zei -nou ja, schreeuwde-  dat als ik zo nodig vrienden moet worden met 'bloedverraders, modderbloedjes en Potters 'dat ik dan zijn hulp ook niet nodig heb.. Ik krijg geen knoet meer van hem... Ik had gelukkig mijn boeken al..." Draco werd stil, en een paar opgekropte tranen vielen op de tafel.