She's not afraid 2: H επιστροφή

Κεφάλαιο 3

"Και μένα μου έλειψες παλιοβλαμένη..." είπα και άκουσα την Άλισον να γελά στην άλλη άκρη του ακουστικού.

"Μου είπες πως θα σταματήσεις με τις προσβολές Σαμ!" είπε αφού μπόρεσε να συγκρατήσει τον εαυτό της. 

"Αυτό δεν ήταν προσβολή αγαπημένη. Και θα έπρεπε να χαίρεσαι που υπάρχω εγώ, να σε αγαπώ με όλες τις ατέλειές σου κορίτσι. Νομίζεις ότι υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι;" της απάντησα. Στο επόμενο δευτερόλεπτο θα ξέρω αν κατάλαβε ότι την πειράζω ή αν είναι πιο χαζή απ' ότι νόμιζα...

"Κάποιες φορές είσαι λίγο υπερβολική με τα αστεία σου. Δεν νομίζεις;" αποκρίθηκε. Ο τόνος της φωνής της να συνδιάζει σοβαρότητα αλλά και σαν να κρατιέται να μην αφήσει κανένα αχνό γελάκι να της ξεφύγει. Συμπέρασμα; Κλασική Άλισον.

"Κάποιους ανθρώπους μπορεί να μην είσαι ικανός να τους αλλάξεις." απάντησα αλλά πιθανότατα δεν το άκουσε. 

"Έι. Όχι. Εγώ μιλάω τώρα. Να την πάρεις μόνος σου. Όχι. ΟΧΙ. Δώσε πίσω το τηλέφωνο." άρχισε να φωνάζει. Ω θεέ... "Τι κάνει η Σαμ;" ακούστηκε η φωνή του Ντέιβιντ. 

"Καλά είναι. Έχεις χαιρετήσματα." είπα προσπαθώντας να μη γελάσω. Φαντάζομαι το πρόσωπο της Άλισον να είναι στο χρώμα της μπλούζας που φοράω.. Κόκκινο σαν να είναι έτοιμη να εκραγεί. Δεν είναι τόσο καλή όταν την διακόπτει κανείς. 

"Το ταξίδι ήταν εντάξει; Ω, πες πως αντέδρασαν." ρώτησε. Δεν ακούστηκε πολύ χαρούμενος μα, γιατί να κάνει αυτή την ερώτηση αν δεν τον ενδιαφέρει.. "Τουλάχιστον βάλε ανοιχτή ακρόαση αγόρι μου!" ακούστηκε η Αλ, να φωνάζει κάπου πιο πίσω.  

"Την έβαλα!" της φώναξε ο Ντέιβ. "Τώρα πες μας." επέστρεψε σε εμένα, περιμένοντας μια απάντηση. Το θέμα είναι, δεν ξέρω αν μπορώ να του την δώσω. Ήταν περίεργο. Στην αρχή έμοιαζαν να μη πιστεύουν πραγματικά αυτό που έβλεπαν, αλλά μετά είπαν πως τους άρεσε η αλλαγή. Και όχι, δεν ρώτησα για τις εντυπώσεις τους. Μόνοι τους το ανέφεραν. 

"Εμ..." ξεκίνησα, όχι σίγουρη για τις λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιήσω. "Ευχάριστα έκπληκτοι;" ρώτησα με μια δόση αμφιβολίας την οποία ίσως κατάλαβαν, αλλά μπορεί και όχι. 

"Λέω να το πάρω..." απάντησε ο Ντέιβ. Πριν προλάβω να πω κάτι άλλο, κάποιος χτύπησε την πόρτα και πλησίασα να ανοίξω.

"Έτοιμη;" εμφανίστηκε ο Λίαμ. 

"Έτοιμη για ποιο πράγμα;" ακούστηκε η φωνή της Αλ.