Our Endless Misery

SINOPSIS

~•●•~

❝I'm in the corner, watching you kiss her...

I'm right over here, why can't you see me...

And I'm giving it my all, but I'm not the guy you're taking home...

So far away but still so near...

The lights come up, the music dies...

But you don't see me standing here

I just came to say goodbye...❞

-Dancing On My Own, Calum Scott

~•●•~

Nangingibabaw ang katahimikan sa kabila ng ingay ng videoke sa labas ng bahay.

Tawanan at hiyawan ay mararamdaman mo sa kabila ng alingasaw ng kanilang pagdiriwang.

Nakahiga lang ako sa aking higaan kasama ang cellphone ko pati ang librong hindi ko matapos-tapos basahin. 

Lumamig na din ang mainit na kapeng tinimpla ko pampagising ng diwa.

Pero matibay talaga ang pagod ko at bumabagsak na ang aking mga pagod na mga mata.

Sinampal ko ang aking pisngi para magising ang inaantok na sistema.

Muli kong sinilip ang cellphone ko ngunit ni isang mensahe mula sa kanya ay wala akong natanggap.

Maybe we aren't just for each other, we're not meant to be together. 

Maybe that's why he doesn't care about what I feel at all.

I am just an ordinary girl who really wants him so bad.

But his intimations are enough for me to realize na wala talagang pag-asa.

Although we had each other for almost fourteen years, 'coz you know, we've  been a best of friends since elem.

Hindi ko lang alam kung bakit iniwasan niya ako pagkatungtong namin ng third year sa high school.

And guess what, his family left to migrate in Canada. And after six f*cking years, they came back that's why there's a celebration down there.

Kaya nga ako nagkulong dito sa kwarto ko dahil wala talaga akong balak na makita ang pagmumukha niya.

At dahil dito...dito magsisimula ang paghihirap at ang mga pinakamasakit na pangyayari sa buhay ko.

-Cadence Fhabi Tristezah