ΤΑ ΠΆΝΤΑ ΓΙΑ ΣΈΝΑ

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 9

Πλευρά Ρόζας

Είχαν περάσει δύο μέρες από το τραπέζι,από το νου μου δεν έφευγε εκείνη η στιγμή. Η στιγμή που με έκανε να ανατριχιάσω  ολόκληρη οταν ακουμπημήσαμε τόσο δα τα δάχτυλά μας. Πρέπει να το ένιωσε και αυτός αφού το είδα να τραβιέται λίγο απότομα πίσω. Από τότε δεν τον είδα καθόλου μιας και δεν βγήκα έξω.
   Είναι νωρίς ακόμα 06:30 δεν μπόρεσα να κοιμηθώ εύκολα οπότε σηκώθηκα και αφού έκανα ένα δροσερό μπάνιο ντύθηκα. Έβαλα μία γαλάζια μπλούζα και μία φούστα λευκή. Κατέβηκα στην κουζίνα και ετοίμασα πρωινό δικό μου αλλά και για τα παιδιά. Έφαγα και πριν σηκωθούν έφυγα ήθελα να κάνω μία βόλτα στην θάλασσα. Μου αρέσει πολύ η θάλασσα το άρωμά της και το απέραντο αυτό γαλάζιο χρώμα της που όσες φορές και αν το δω δεν το χορταίνω. Με ηρεμεί πολύ!
   Σκέφτομαι, πρέπει να βρώ κάτι να κάνω έχω μάθει να δουλεύω ώστε να απασχολώ το μυαλό μου. Ίσως πω στο Χουάν μπορεί να ξέρει κάτι και να με βοηθήσει. Άραγε τι να κάνει?
Θεέ μου τι σκέφτομαι? Γιατί τον θυμάμαι?Καλύτερα να γυρίσω σπίτι..
   Αφού φτάνω σπίτι πάω στην κουζίνα λίγο πρίν μπω μέσα ακούω γέλια και στέκομαι πίσω από την πόρτα.
Ο Χουάν με την Λουτσία ειναι και γελάνε. Ένα χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη μου. Λες?Ωραία θα ήτανε τα δύο αγαπημένα μου πρόσωπα μαζί.
Ακούω τον Χουάν να την ρωτάει αν θέλει να βγούνε μία βόλτα μαζί το βράδυ για φαγητό, μπράβο αδερφούλη μου.Του είπε ναι,αχ τέλεια! Παίρνω φόρα και μπαίνω και κάνω ότι δεν δεν τους έχω ακούσει ενώ από μέσα μου χαμογελώ. Τους κοιτώ με κοιτούν και τους λέω καλημέρα.
- Πού ήσουν? Με ρωτάο αδερφός μου
- Πήγα βόλτα στην θάλασσα,ξέρεις πόσο μου αρέσει..
- Όντως από μικρή που ήσουν σου άρεσε. Λέει και με φιλά στο μάγουλό μου ενώ τσιμπάει την μύτη μου και του κάνω μία γκριμάτσα...
- Φεύγω όμορφες πρέπει να πάω στην δουλειά. Να περάσετε όμορφα. Μας λέει χαμογελώντας ενώ έκλεισε το μάτι στην Λουτσία και γούρλωσα τα μάτια μου. Μόλις έφυγε ο αδερφός μου γυρνάω χαμογελώ στραβά και της λέω, πες τα όλα και γελά!

- Κοίτα ο αδερφός σου μου ζήτησε να βγούμε απόψε και δέχτηκα, νομίζω μου αρέσει και ας μην τον ξέρω τόσο πολύ καλά. Από την άλλη ίσως του αρέσω και εγώ για να μου ζήτησε να βγούμε, εσύ τί λες?Έχεις θέμα που θα βγω μαζί του? Αν ναι το ακυρώνω!
  Μου είπε χωρίς να πάρει έστω μία μικρή ανάσα! Κάτι που με έκανε να γελάσω με την καρδιά μου.
- Όχι δεν έχω θέμα να βγείτε μαζί, ίσα ίσα που με κάνεις ευτυχισμένη γιατί ξέρεις πώς νιώθω για εσένα!Είσαι η αδερφή μου που δεν έχω! Τι καλύτερο από το να είσαι είσαι μαζί με τον αδερφό μου?
- Αλήθεια Ρόζα? Ξέρεις πόσο σ'αγαπώ και εγώ! Λέει και με αγκάλιασε ενώ τα μάτια της δακρύζουν.
-Λοιπόν λέω να κάνουμε καμιά δουλειά βα περάσει λίγο η ώρα και να μαγειρέψουμε μετά να φάμε. Τι λες?
- Ναι πάμε! Θέλω όμως μετά να δούμε τι θα βάλω το βράδυ εντάξει?
- Εντάξει πάμε!

Καλησπέρα! Ξέρω ότι είχα καιρό να ανεβάσω κεφάλαιο αλλά δεν ήξερα αν σας αρέσει η ιστορία μου.Είναι η πρώτη μου.Μετά από παρότρυνση που δέχτηκα μέσα από κάποια μηνύματά είπα να γράψω την συνέχεια.Θέλω όσοι την διαβάσετε να σχολιάσετε αν σας αρέσει,τί δεν σας αρέσει και έτσι να την κάνω καλύτερη. Σας Ευχαριστώ Πολύ!
ΕΛΠΙΝΊΚΗ....❤❤❤