MASAL

VOLEYBOLCU

Gerizekalı Baturalp yüzünden çadırım Yiğit'in kafasına yıkıldı. Olum görmüyon mu işim gücüm var niye sesleniyosun ki bana? Anında yüzümü Yiğit'e çevirdim burnundan soluyordu resmen -çocuk haklı-

"Ş-şey y-yiğit" niye kekeliyom olum ben

"Tamam masal şimdi çadırı tut ve bırakma" peki anlamında kafamı salladım ve çadırı tekrar aynı yerden tuttum. Yiğit çadırımı kurduktan sonra

"Artık bırakabilirsin" dedi ama ben bırakmaya korktum. Yiğit çadırdan çıkınca bıraktım ve şuan çadırım duruyordu. İnanılması güç bir olay tabi söz konusu benim çadırım olunca.

"Teşekkür ederim Yiğit, çok yardımcı oldun gerçekten"

"Ne demek prenses ama öyle kuru kuru teşekkür olmaz akşam yemeğinden sonra beraber kahve içmeye gidelim olur mu?" olmaz mı bebeğim? Olmaz mı canım?

"Olur tabii" diyip gülümsedim ve Yiğit kendi çadırına doğru gitti. Tam çadırıma girecekken karşımda sinirli bir Baturalp görüyordum. Ona aldırmayıp gözlerimi devirdim ve çadırıma girdim. Biraz oturduktan sonra dışardan "Masal" diye bir erkek sesi duydum ve içerden

"Evet?" dedim

"Açsana şunu" bu Baturalp'ti başka kimse bu kadar kaba konuşmaz çünkü

"Nedenmiş" allam naz yapmasan olmaz Masal, açıcan işte biliyoz

"Aç dedim" oldu hödükcüm başka?

"Tamam be" çadırın fermuarını açtım Baturalpiçeri girmeye çalışırken kendimi gülmemek için zor tuttum, zürafa gibi boyu var çocuğun napsın sığamaı garibim

"Ben çadırını kuracaktım niye Yiğit'i çağırdın?" aa mala bak sana hesap mı vericem lan

"Yoo ben çağırmadım Yiğit bana çadırı kurmayı kendisi teklif etti ayrıca sen gitmiştin seni mi beklicem" sana hesap mı vercem diye çıkışıp hesap veren tek kişiyim sanırım

"Bekliceksin efendim, bir daha o çocuğu senin yanında görmicem, akşamda kendi çadırında oturacaksın gitmiyosun hiç bi yere" allah allah, bu çocuk acaba ne oluyorda bana karışıyor anamdan babamdan kurtulum derken bu çıktı başıma

"Ben bu akşam oraya gideceğim ve bu seni ilgilendirmez" ben bunarı söyledikten sonra Baturalp'in sinirle bir kalkıp gidişi var anlatamam

---------------------------------------------------------

Akşam yemeğini yedik ve Yiğit'e verdiğim söz için çadırına gidiyodum ki bir kalabalık gördüm. Tabii ki kalabalık insan çemberinin arasında kimin olduğunu görüyordum. Uzun boylarıyla kabak gibi karşımda duran Baturalp ve Yiğit. Ama ne yaptıklarını anlayamadım. Kalabalığı yarıp aralarına girdiğimde Baturalp'in Yiğit'i sarsarak söylediği cümleyi duydum

"O kızı rahat bırak" bu cümleden sonra ağzım açık kaldı ve Baturalp kalabalığı yararak insanların arasından sıyrılıp gitti. Her ne kadar onun peşinden gitmek istsemde Yiğit'in koluna girip çadırına götürdüm. Hiç birşey söylemedim çükü Yiğit'in kendini iyi hissetmesini bekliyordum. Yiğit'ten ses çıkmayınca

"Noldu" diye sordum.

"Boşver prenses sen yorma kafanı böyle şeylere, kahve işini başka güne erteleyelim sen çadırına gidip dinlen ilk gün yorulmussundur" dedi. İçim onu burda bırakıp gitmeme el vermese de yorgun olduğum için ısrar etmedim ve

"Kendine dikkat et" diyerek çadırdan çıktım. Yiğitle çadırlarımız arasında fala bi mesafe yoktu. Kendi çadırımın önüne geldiğimde yandaki ağaca yaslanmış oturan aturalp'i gördüm ve yanına gidip

"Niye benim için kavga ettin" diye sordum. Kahkahasını durdurdu ve ardından alaycı bir ses tonuyla

"Senin için kavga ettiğimi nerden çıkardın, yoksa o küçük korkak Yiğitciğin mi uydurdu bunu. Çok merak ediyosan söyliyeyim Yiğit'le voleyboldan arkadaşız ve bununla ilgili bir konuda kavga ettik ve bu konunun ne olduğu seni ilgilendirmez, şimdi git yatağına uyu küçük bebek, sütünü içmeyi unutma" dedi ama Baturalp bey ben bu salladığın numarayı yemem. Sonda söylediğin cümleyi duydum (piç smile) Ayrıca bunlar voleybolcu oldukları için bu kadar uzunlarmış ve arkadaşlarmış. Vay be.

ARKADAŞLAR OKUMA ORANLARI BENİ TATMİN ETMİYOR. YB İSTEKSİZ GELDİĞİ İÇİN KÖTÜ OLDU. HİKAYEYİ ÖNRİN PAYLAŞIN BİŞEYLER YAPIN OKUNSUN