Bilirim,karanlık hep gözlerim aydınlıktan yoksun,
Koşup durmaz aklım bilirsin fikirlerimde çoksun,
Bi göz damlası gibi ıslak ve tuzlu,
Hırçın yağmurlar bırak ağlaşsınlar, yüzün geceye doğsun.
Bilirim, bir koyu derinlik hep ellerimde hep üzerimde,
Soğukluğun vurur memleketime de,
Bilirsin işte, karlarla kaplı bi küçük kardelenim sende.
Güneşli bir dağ yamacında uçurumda ki en küçük taş tanesiyim,
Şu gördüğün yıkık dökük binaların en yalnız hanesiyim,
Bilirim işte,karanlık sözcüklerin zifirisinde saklanmış beyaz bi alfabeyim,beyaz bi alfabe.
