Unknown Stories (A Dutch Luke Hemmings Fanfic)

hoofdstuk 1

N O Ë L L E

Ik keek om me heen. Allemaal mensen die ik niet mag. Ik weet niet waarom. Ik ken ze nog maar net, maar ik weet het zeker; ik mag ze niet. Nu niet en nooit niet. Maar ja, dat is nou eenmaal school.

Ik moest 2 jaar thuis blijven om te herstellen van een ongeluk. Ik heb geen idee wat voor ongeluk; maar gewoon een ongeluk. Ik had thuis een privé docent die me hielp met het bijhouden van school opdrachten.

'Tringg' saved by the Bell. Ik pakte me boeken en ik liep de klas uit. Opeens stond er een blonde imbeciel voor en ik stootte me tegen hem aan.

"Wil je voortaan niet bij een deur staan waar mensen uit komen? Dankje"

"Wat kan mij dat schele? Ik loop waar ik wil lopen."

Ik liep met een boos gezicht veder naar de kantine. Ik keek nog achterom en ik zag hem staren naar mij. Wat the f*** kijkt hij naar mij? Toen hij merkte dat ik naar hem keek, keek hij weg. Waarom zijn jongens zo voorspelbaar?

Ik liep de kantine in en ik zag me zusje daar zitten. Ze zat met 2 andere mensen er nog bij: Michael en Ashton. Michael en Ashton zijn wel echt leuke jongens, en zeker Michael met z'n gekleurde haar. Ik besloot er bij te zitten.

"Hey peepz"

"Hey elle" zeiden ze in koor

"Mag ik erbij zitten?"

"Tuurlijk!" Zei Michael enthousiast. Ik besloot naast Michael te gaan zitten, want me zusje en Ashton zitten al naast elkaar. Maar ja, dat is wel logisch: want ze zijn vriendje en vriendinnetje. Echt super cute!

"Dus Melody, jij wou toch weten hoe mijn eerste les ging?"

"Jaa, tell me girl" ze staarde me aan, net zoals de andere jongens.

"Het is een hel daarzo. De meiden daar zitten alleen maar te praten over jongens en over hun rijke ouders enzo. En de jongens waren alleen maar aan het klote met elkaar. Soms snap ik er geen ene flikker van en dan kan de leraar het niet uitleggen want die k u t kinderen schreeuwen erdoor."

"Ik weet wat je doormaakt" zei Michael.

"En ow ja een of andere blonde imbeciel wist niet dat er mensen uit een klaslokaal kwam, dus die liep zo tegen me aan."

"Je bedoelt Luke?" Zei Ashton.

"Ja hoezo?"

"Want de blonde imbeciel staat achter je"

Ik keek achterom en ja hoor, daar stond hij. Hij keek me teleurgesteld aan en ik voelde me schuldig. Ik draaide me om en ik voelde me wangen rood worden en ik keek naar me handen. Awkward.

Opeens hoorde ik de stoel voor me schuiven en ja hoor; Luke zat voor me. Michael zat denkend naar zijn drinken te kijken en begon opeens met praten.

"Waar is Calum by the way? We moesten nog afspreken wanneer we gaan repeteren."

"Owja" zei Luke "Ik moest nog zeggen dat Calum naar zijn oma moest in het ziekenhuis."

"Hoezo is zijn oma in het ziekenhuis dan?" Vroeg ik in het algemeen.

"Gaat jou niks aan." Zei Luke.

"Wie zei dat ik het tegen jou had? Misschien vroeg ik het wel aan Michael of Ashton?" BAM in the face.

"Oeh, burn." Zei Luke overdreven.

"Doe niet zo kinderachtig tegen haar. Ze is ook bevriend met Calum." Zei Melody verdedigend. Ik keek haar aan en zij naar mij en ik gaf haar een teken. Een teken die zij alleen maar kent.

"Maar euhm Noëlle, Calum z'n oma zit in het ziekenhuis vanwege een gebroken been. Ze was van de trap afgevallen." Zei Ashton

"Awh, dat is echt zielig."

Ik pakte mijn iPhone en ik drukte op whatsapp, toen Calum en ik schreef dit:

'Hey Calum, nog beterschap met je oma! Ik hoop dat haar been snel genezen is x'

Ik kreeg 20 seconde later een reactie:

'Thanks, ze mag waarschijnlijk volgende week uit het ziekenhuis! Maar dan moet ze wel in een rolstoel 😞'

Ik reageerde:

'Naja, beter dat dan dat ze nooit neer geneest eh😉'

'Tringg' de bel ging. Op na het volgende avontuur met de k u t kinderen.

---------------------------

L U K E

Waarom kan ik het haar niet vertellen? Waarom moet ik alles voor haar geheim houden? Ik hou nog van haar... Ik wil haar niet kwijt.

Er kwamen duizenden vragen in me hoofd. 2 jaar geleden had ze een botsing met een automobilist. Een dronken nog wel eens.

Voordat ze een botsing had, was ze bij mij. Ik weet nog precies waarom:

~flashback~

"Waarom heb je haar gekust?! Serieus?!"

"Jezus Noëlle, doe normaal ofzo"

"Ik normaal doen als jij één of andere slet zoent? Dat kan je wel vergeten Hemmings!"

"Donder op ofzo, ik wil jou niet zien."

"Weetje, is goed. Ik ga weg. Het is uit."

"Ja ga maar, kan mij geen ene flikker schelen. Ik hoop dat een auto tegen je aankomt!"

Ik zag haar ogen. Ze schitterde van al haar tranen en ze liep zonder te kijken op de weg.

'BAM' ik zag het in slowmotion gebeuren. Het leek wel of ze in de lucht vloog.

Ik was stijf van de angst. Ik kon me niet bewegen en ik kon niets zeggen. Toen er een of andere man uitstapte, wist ik het al. Hij was dronken. Ik kon me eindelijk bewegen ik ik rende naar Noëlle toe. Ik liet me vallen op me knie en ik keek of ze nog lag te ademen. Nee. Ik was in shock.

Ik wist het niet meer en ik zag allemaal mensen op ons afkomen. Er word al gebeld naar het alarmnummer en ik kon niets doen. Alleen naar haar hoofd kijken waar bloed uitstroomde. Opeens realiseerde ik me dat dit fatale gevolgen heeft: ze kan dood gaan of nooit meer wakker worden. Ik keek haar aan en opeens werden me ogen vochtig. Ik kon en wou het ook niet meer inhouden. Ik begon te huilen.

Ik hoorde de ambulance aankomen en de politie en ik werd bij haar weggetrokken. Ik draaide me om en ik zag wie het was. De vader van Noëlle.

~terug naar het heden~

De bel ging en iedereen aan tafel stond op. Ik keek naar Noëlle en ze keek weer naar mij. Man, wat hou ik toch van haar.

------------------------------

------------------------------

A/N

Helloow!

Dusja, dit is het eerste hoofdstuk dus.

Ik ben er best wel blij mee en ik hem er ook lang over nagedacht.

Ik wil alleen dit zeggen: Luke is in het echt natuurlijk niet zo bot. Zo kennen wij hem niet. En ik wil hem ook niet zwart maken, want ik ben als ik hem zie aan het fangirlen dusja xd

Ik hoop dat jullie het leuk vinden!

Talk to you later

X Rachel