Unknown Stories (A Dutch Luke Hemmings Fanfic)

~ 3 ~

A/N

Heyhoi !

Ik update niet zo vaak: Iknow. Maar dat heeft een reden: Ik heb veel dingen aan me hoofd.

5SOS geeft een concert 20 mei en nee, ik heb geen kaartje 😕. Ik ben dus heel erg upset, maar ik heb kansen.

Ik ben dus heel gericht op het concert en niet meer echt op me verhaal. Maar dat gaat veranderen !

Ik beloof vaker te updaten en betere, langere hoofdstukken te publiceren!

Love you xox Rachel

---///---///---///---///---///---///---///---///---///---///---///

L U K E

Ik zag Noëlle weggaan. Ik voelde dat ik staarde naar een meisje die niets herinnert over het verleden. Ons verleden.

Ik hield van Noëlle en dat doe ik nog steeds, alleen het kan niet. Het mag niet. En zij wilt niet, zeker als ik me zo blijf gedragen. Ik heb geen andere keus dan dit, het kan niet anders. Zeker nadat haar vader het duidelijk heeft uitgelegd.

~flashback~

"Wat heb je in godsnaam gedaan met mijn dochter?!"

Ik kon niets zeggen, ik kon niet bewegen. Ik kon niets doen.

"Ik euh..."

"Ik wist het wel! Ze mocht nooit met jou omgaan. Als dit haar fataal is geworden, dan ben jij de klos hoor je me."

Ik geef het toe: het was mijn fout. Ik heb tegen haar gezegd dat ze weg moest. Ik ben vreemd gegaan. Ik heb het gedaan. Ik ben de schuldige.

"En 1 ding, jij gaat nooit, maar dan ook nooit, meer met mijn dochter om. Heb je me gehoord?"

"Ja meneer."

~reality~

Ik schudde mijn hoofd toen ik een meneer mij wakker riep.

"Hallo?! Mag ik nog wat bestellen of moet de rij zo blijven staan?"

Ik keek naar de deur en ik zag dat er tot buiten een rij stond. Ik verontschuldigde me en ik ging gelijk veder werken.

Na een paar uur werken, liep ik richting mijn auto. Ik stapte in en ik keek in de spiegel of er iemand achter me stond. Niemand. Ik ree naar achteren en opeens schoot iemand voorbij mijn auto. Het was een jong meisje van 16 jaar die voorbij liep. Ze leek verdacht veel op Noëlle...

Onee, weer de hallucinaties. Ik pakte snel mijn medicijnen uit mijn zak en ik nam er 1. Ik ik druk de radio aan en ik wachtte 5 minuten tot het medicijn werkt.

Na 5 minuten wachten ree ik weg van de parkeerplaats en ik ging naar Michael. Eenmaal bij Michael aangekomen, drukte ik op de bel. Ik hoefde maar heel even te wachten en Michael stond voor me neus.

"Yo Hemmings."

"Hey, kan ik even praten?"

"Waarover?" Michael keek me verbaasd aan voor een paar seconde en toen begreep hij het.

"Oh, ja kom maar binnen."

"Thanks."

Ik liep naar binnen en ik rook het eten al, lasagne. Ik liep naar de woonkamer en ik zag Ashton daar zitten.

"Hey Ash." Aston keek me aan en hij zette zijn vrouwelijke stem op.

"Hi!"

"O god ash, waarom de vrouwen stem?"

"Omdat het kan, duuuh." ik rolde met mijn ogen en ik plofte op de bank neer.

"Dus, waar zag je haar?" riep Michael vanaf de keuken.

"Starbucks."

"Wat zei ze?" Vroeg Michael met drie glazen cola in zijn hand. Hij zette het op tafel neer en hij plofte naast me op de bank.

"Ze bestelde gewoon een koffie en meer niet. Owja ze zei dat ze spijt had van haar gedrag..."

"Wees blij dat ze sorry zei, bij ons zou ze het niet doen." Zei Ashton serieus

"Ja, maar ze doet niet zo tegen jullie. Eerst tegen mij ook niet maar ja, na het ongeluk is alles veranderd..."

Het was even stil en ik pakte mijn glas cola. Ik nam er een slok van en ik schraapte mijn keel.

"Denken jullie dat we ooit weer bij elkaar komen?" ik keek hun allebei aan.

"Als haar vader weg is, wel ja." Zei Michael.

"Dan kan ik er al naar fluiten denk ik..." Ik kreeg tranen in mijn ogen. ik kon ze nog heel even inhouden, maar toen gleden ze over mijn wangen heen.

De eerste en laatste keer dat ik huilde was toen met het ongeluk. Ik kon de gedachte niet handelen dat dan misschien de laatste minuten waren met haar. Gelukkig is het niet zo, maar ik ben niet met haar. En dat is nog erger.

Er was weer stilte, want niemand wist wat te zeggen. wat ook begrijpelijk is. Ik gooide mijn glas cola naar achteren en ik veegde mijn tranen weg. Ik ging opstaan en ik liep naar de voordeur.

"Thanks dat ik even mocht komen, ik haal jullie op me 8 uur hier morgen oké?"

"Is goed dude, strekte nog veder." Zeiden ze tegelijk.

"Thanks." en ik liep de deur uit richting mijn auto.

---///---///---///---///---///---///

I KNOW WEER EEN KORT HOOFDSTUK MAAR IK BEN ECHT GERICHT OP DE 5SOS KAARTJES MAARJA. ER ZIJN NOG KAARTJES OVER IN BELGIË MAAR ME MA WILT DAAR NIET NAARTOE RIJDEN ASDFGHJKL MYGODD .

Maar pleas vote en comment! Je maakt me dag dan veel beter :)

Xox Rachel

P.S. Bekijk mijn nieuwe account die ik samen beheer met iemand anders, daar heb ik ook een verhaal op :) www.wattpad.com/user/5sosmainiac