CRAZY INLOVE WITH THE SNOBBER

Chapter 40

Isang linggo na nang malaman ko na ang tungkol sa nakaraan ni ivan, at isang linggo na akong nagdadasal na sana panaginip lang lahat. Isang linggo na akong nagtatago dito sa SH ko nagbago na ko ng cp number. Si dad at si mom lang nakakaalam. Nasaktan ako kasi akala ko ako lang, ok lang sana na may nakaraan sya pero magkakapamilya sya nun.

At ako ang nakasira..... Naiinis din ako kasi bakit kailangan itago. Sobrang sakit na nalaman mo lahat ng nakaraan na dapat ko na binabalikan. I was hoping na yung nakaraan na yun ay isang pagkakamali lang pero magkakapamilya na sya dapat kung di ang ako dumating. Ang sakit sakit. Gusto ko kalimutan lahat.

Then something pop in my mind........

Aalis ako ng bansa para kalimutan lahat lahat. Pero mahal ko si ivan.... Isang minutes din bago ko naisipang pumunta sa condo ni ivan. Gusto ko bigyan sya ng isa pang pagkakataon masyadong magulo ang buhay ko. Pero isa lang alam ko alam ko si ivan.

Nangmakarating ako wala akong nakitang tao. May susi kasi ako ng condo nya binigay nya sakin. Tumingin ako sa kusina pero wala sya... Pumunta ako sa living room wala din sya. Pumunta ako sa kwarto nya at pinagsisisihan ko na pumunta pa doon.

Nakahiga sila na walang sapot kumot lang nagtatakip...... Kasama nya si monica. Ang sakit sakit bakit?? Ano ba ginawa ko para mangyari toh!!

Umalis ako doon ng tahimik at sumakay ng kotse ko papunta ng bahay... Di mapigilan ng luha ko kumawala. Nangmakarating ako sa bahay ay sinabi ko kay papa na aalis ako papunta ng bansa at doon na lang itutuloy yung career ko pero baka malaman narin ng showbiz na wala na kami ni ivan.

Pagakyat ko ng kwarto bubuksan ko na sana yung pinto ng lumabas si kuya sa pinto ng kwarto nya. Pagbukas nya at napatingin sya saakin.

"Li'l?! Nakauwi ka!! Please let me explain."

Di ko sya pinansin at tuluyan ng pumasok sa kwarto ko, kumatok pa sya pero di ko na sya pinansin. Nagimpake na ako at aalis ako mamayang gabi para di makita ni kuya. Nagsulat ako ng letter para kay kuya. Napatawad ko na sya pero di lang ako handang harapin sya.

Meron din kay mommy at daddy and of course kay chloe. Nilagay ko lahat ng gamit na binigay o nagpapaalala saakin kay ivan. At lumabas ng bahay tinapon ko. Pero wrong move yata na lumabas ako dahil nasa harap namin ng bahay yung kotse ni ivan. Too late na pumasok ng bahay.

Pero tinry ko parin ngunit hinawakan nya yung kamay ko hinarap sakanya.

"Andrea! Let me explain... Wag mo naman ako ganituhin. Mahal kita andrea pleaseee...,"

At lumuhod sya sakin. Tumutulo na yung mga luha ko pero tinatanggal ko parin yung hawak nya sakin. Nakita ko umiiyak na sya.

"Ivan!! Please tama na rin... Bitawan mo ko!!"

"Andrea?!! Please mahal na mahal kita wag mo ko iwan..... Di ko kakayanin."

"Kaya mo! Nakaya mo ngang bumuo ng pamilya nung wala ako!!! Ngayon pa ba?!!!!"

Pilit ko pimipiglas sakanya. Nakaluhod parin sya at hawak kamay ko habang umiiyak. Nang makapiglas at dali dali akong pumasok sa bahay at nilock yung gate. Naglakad na ko papasok ng pinto pero naririnig ko yung mga sinasabi nya.

"Andrea!! Please buksan mo yung gate!! Magusap tayo di ko kayang mawala ka ulit please...."

Di ko na pinansin yun at pumasok na... Agad agad akong pumasok sa kwarto ko at nilabas lahat ng sakit... Akala ko lubos na luha ko pero hindi pa pala.

Nagbook ng flight papuntang new york doon ko itutuloy ang buhay ko ng magisa. Di din alam ni dad at mom kung saan ako pupunta pero alam ko malalaman nila dahil doon ko itutuloy ang career ko.

Doon ko bubuuin ang sarili ko.....

Doon ko sisimulan ang buhay na ako lang magisa.....

Doon ko sisimulan ang buhay ng walang ivan na kasama

Unang pagaaway namin na nauwi agad sa hiwalayan dahil kung wala ako may pamilya na dapat sya.

Kaya doon ko sisimulan ang buhay na walang pagkakatiwalaan kundi ang sarili ko doon ko gagawin lahat ng magisa.....,,