Chapter 44

29 1 0
                                    

Nagising ako sa isang puting kwarto... At nakita ko si carl na nakahiga sa sofa at tulog, naalala ko din na nahimatay pala ako dahil inatake ako ng asthma ko. Naalala ko na naman kasi si ivan.... Ang sakit parin kasi, bat ganun akala ko kaya ko di pa pala.



"Andrea!, thank God your awake."


Sabi ni carl sabay lapit sakin, dali dali ko namang pinunasan yung luha na pumatak at ngumiti sakanya.


"Thank you carl."


Sabi ko sakanya at niyakap sya, nagulat sya pero after nun sumagot na sya sa yakap.



"Andrea, don't scare me like that ok?"sabi ni carl

Kumalas ako sa yakap at humarap sakanya.


"Im sorry... I worried you, but again thank you. Ang gwapo mo hihi."sabi ko sabay takip ng bibig, di naman nya malalaman yun eh tagalog.




Ngumiti sya at umubo.


"Andrea, i have something to tell you."sabi ni carl.


"What is it? Carl."tanong ko sakanya.

.

.

.

.

.

"I know how to speak tagalog."
Sabi nya.


"Ah... Tagalog lang pala, ANO NAKAKAINTINDI KA NG TAGALOG, ALAM MO SINASABI KO?"sigaw ko sakanya.


Tumawa naman sya at tumango, nakakahiya kapag nasa shooting pa naman kami kung ano ano sinasabi ko tungkol sakanya in tagalog.


"Hahaha, half filipino ako, my mother is a filipino, and my father is american. Kaya naiintindihan kita, kahit nung nasa set pa."


Paliwanag nya. Namula naman yung mukha ko.


"Ba't di mo sinabi agad?!, kung ano ano tuloy nasabi ko tsk!"
Sabi ko.


"Nakakatawa ka nga eh, it's fun."
Sabi nya.


"Fun ka dyan! Leche ka."pagsusungit ko sakanya.


"Hahaha, btw director said, that the next shooting has been moved in sunday. So that you can rest."
Paliwanag nya.



Tumango na lang ako. At humiga then nanonood sa tv ng hospital.



Lumipas ang isang araw at si carl parin ang nagbabantay sakin. As always ang caring nya, nakalimutan ko si kurt. Napapasaya ako ni carl. Nakakalimutan ko unti unti si kurt, si kurt na baka amy pamilya na ngayon. Wala na akong balita sakanya. Tumawag sakin si mommy kagabi at kinamusta ako.



Sinabi ko sakanila yung sitwasyon ko, nagalala naman sila ng sobra. Gusto pa nga daw nila ako puntahan pero sabi ko ok na. Pinakausap nila ko kay kuya, naiilang parin ako pero ok na, kinamusta nya ko at nagsorry. Sinabi ko naman na napatawad ko na sya, nahihiya lang akong kausapin sya.



Kinamusta ko sya at sinabing maghanap na ng aso para naman may kasama sya. He hate dogs kasi, nung nakaaso ng ako eh! Lagi nyang nilalayuan mabaho daw eh kahit di naman. Natawa sya nung sinabi ko yun.



Natutulog na si carl sa isa pang hospital bed na katabi ng bed ko. Baka thursday daw madischarge na ko. Tinignan ko yung mukha ni carl. Ang gwapo nya, isa syang perfect guy. Swerte ng babaeng magiging girlfriend nya.


Pagkatapos kong pagmasdan si carl at natulog na rin ako.


Goodnight 💤💤💤💤💤

CRAZY INLOVE WITH THE SNOBBERWhere stories live. Discover now