[ Raine's Point Of View ]
" I don't know"-
Napaka misteryoso namn ng silid na yun.
"Ms. Aquino and You "-
Sabay kaming napalingon sa biglang nagsalita .
Si kiro pala.
"Kanina ka pa nakarating dto?"- tanong ko.
" Pumasok na kayo dun kailangan ko kayong makausap"-
Pagkatapos nyang sabihin yun ay agad natong tumalikod at pumasok sa opisina nya.
..
.
"Anong ginawa mo Ms. Aquino"- - kiro.
"Naglakad,umakyat ng napakataas na hagdan ta--"
"Insane"
Syempre d ko nanaman alam ang pinagsasabi nya kaya wala nagawa kundi ang ngumiti.
"Don't smile, you look stupid!"
Ano bang pinagsasabi nitong lalaking ito.
Dahil d ko alam ang sinasabi nya ngumiti nalang ulit ako kesa namn sa makahalata to.
"Crazy girl"
Ayan nanamn sya..
"Ano ginawa mo"
Ulit nya.
Ano bang ginawa ko...
"Kumain ng spaghetti"- ngiti kong sabi.
..
...
.
"Okey kalang Mr. Sandovan ?"
"Okey lang"- sabat ni kier.
Kanina pa pala syang nakaupo sa may pintuan.
"Si kiro sandovan po"-
Pagkatapos ko kaseng sinabi na kumain ako ng spaghetti d ito umiimik.
Rinig ko ang pagkatawa ng bahagya ni kier .
Ano bang problema?....
"Anong ginawa mo"
...
.
"Kay Lezie Alcantara"
"Paumanhin ginoo"- mahina kong sabi.
"Wag kang humingi ng tawad raine d mo naman kasalanang lumaban !"- bulyaw ni kier.
"Pero mali ren naman ang ginawa ko kaya wala namang mawawala kung hihingi ako ng tawad"- yuko kong sabi.
Narinig kong may mga binubulong si kier sa sarili nya pero dko namn masyado maintidihan.
"Get out"- sabi nito.
Parehas kami ni kier ang tahimik paring nakaupo .
Baka parehas kming d maintindihan ang sinasabi nito ng ni kiro.
"I said get out!Get the hell out of my room!"
Halos d ko maintindihan ang pagbilis ng tibok ng puso ko para bang natatakot ako.
" Easy Twin aalis kami"- ngiting ewan na sabi nito.
Tumayo na ako pero d ko magawang lumakad palabas ng kwartong ito.
"Raine let's go!"- rinig kong sigaw ni kier.
Ano bang nangyayari sakin
Pilit kong humakbang palayo dto ngunit d ko magawa.
Maya- maya nakaramdam ako ng paghila ng braso ko.
..
..
..
..
"Wag mong dibdibin ang pagsigaw ni kuya lahat ng tao dto ay sanay na sa knya kaya dapat ikaw din"-
D ko namalayan na nakababa na pala kmi mula sa opisina ni kiro.
Umiling-iling nalang ako dahil d ko kayang buksan ang bunganga ko para magsalita.
"Kung kay Lezie nga kayang mong lumaban kay kuya pa kaya?"- walang emosyong sabi nito.
"I-iba k-kase ang kuya mo para bang ...malaki ang galit sakin?"- mahina kong sabi.
"Magkaparehas kase kayo.."
" May sinasabi ka ginoo?"-
May marinig kase akong bulong nya ngunit parehas lang kanina na d ko ren maintindihan.
" Una nako"- paalam ni kier.
Naiwan nalang akong magisa sa pinaghintuan namin kanina.
D ko alam kung paano ko matatapos ang koronasyong ito kung Mismong si Kiro ay nilamon na ng kalupitan
.
