Güneş yüzüme vuruyordu gözlerimi araladım ve elime telefonumu aldım saat daha çok erkendi daha 07:30'du başımı yastığa geri gömdüm uyku beni yavaş yavaş eline geçirirken birden yatağımdan kalktım bugün annemin doğum günü olduğunu hatırlarım ve yataktan aşağıya indim .
Bu arada ben Yağmur 24 yaşındayım yeşil gözlü ve kaslı bir yapım var beyaz tenliyim ,uzun boylutum yani anlayacağınız güzel bir kızım
Dolaptan elime geçirdiğim siyah tişörtü ve kot pantolanumu aldım ben şort giymekten ve pembe renkli her şeyden nefret ederim . Üzerini giyinip aşağı indim bugün yorucu bir gün olacaktı.Aşağıda Gül ablayı gördüm tam ona dönüp
-"Gül ab..." diyecekken sözümü kesti
-"biliyorum bugün Nermin Hanımın doğum günü ona layık muhteşem bir kahvaltı hazırlamam gerek değil mi?"dedi
Gül abla ile birbirimize bakıp güldük ben Gül ablaya hizmetçi gibi davranmam onunla çok yakın arkadaş gibiyizdir.Gül abla benden çok büyük olmasına rağmen çok iyi anlaşırız bir şeye ihtiyacım olduğunda hep o yanımda olur Gül ablaya
-"görüşürüz"dedikden sonra annemin yanına gittim kapısını açtığımda hala uyuyordu babam etrafta yoktu en iyiside bu ya yatağın içine girip annemi gıdıklamaya başladım annem gülerek kalktı
-"dur,tamam"diyip yatağından kalktı anneme baktım
-"gunaydın dünyanın en güzel annesi "dedim ben anneme genelikle böyle derdim annem de bana
-"günaydın kuzum "dedi annem de hep bana kuzum der.yataktan çıkıp anneme
-"ben aşağıya iniyorum hadi sende gel "dedim
Annem de
-"tamam,giyinip geleceğim sen in "dedi
Aşağı inip elime telefonu aldım Senayı aradım daha yeni çalmaya başlamıştı ki Sena telefonu hemen açtı açtığı anda taramalı tüfek gibi konuşmaya başladı .
-"biliyorum tamam,oraya hemen geliyorum hatta çıktım bile görüşürüz "diyip telefonu kapattı konuşmama izin bile vermemişti Gül abla gibi aslında hakkılar annemi çok sevdigimden çok düşünüyorum arkadaşlarımın da yanımda olmasını istiyorum siz tabi Sena kim diye soruyosunuz 5. Sınıftan beri çok yakın arkadaşım biraz suskun biri konuşmayı pek sevmiyor az önce öyle konuştuğuna bakmayın benden kurtulmak için öyle yaptı beni çok iyi tanıyor.Sena kahverengi gözlü ama kirpikleri çok güzel upuzun ve yoğun bir görüntüsü var bazen kıskanıyorum uzun boylu ve biraz süslü evine gitseniz yüzlerce ayakkabı ve elbiseleri bu huyu beni deli ediyor açıkçası.
Bir dakika Gaye,Gayeyi aramayı unuttum
Beni öldürecek hemen telefonunu alıp Gayeyi aradım açması uzun sürdü ama sonunda açtı gerçekten çok kızıcaktı
-"ooo Hanımefendi aramayı biliyormuş ne zaman öğrendin saat kaç?"evet sinirlenmisti
-"ya Gaye özür dilerim unuttum geliyorsun degil mi?"dedim,içimden resmen gelsin diye dua ediyordum
-"gelmiyorum!"dedi hayal kırıklığına uğramıştım yalvarıcaktım resmen
-"Gaye bu benim için gerçekten çok önemli sende biliyorsun bunu lütfen "dedim onun yanımda olmasını gerçekten istiyordum
-"tamam,bakarız "dedi bu neydi şimdi gelecek miydi kafam karışmıştı
-"geliyosun,geliyorsun sen beni kırmazsın " dedim arkadan gülme seslerini duydum ne yani şaka mı yapıyordu
-"tamam,tamam "dedi neden güldüğünü merak ettim
-"neden gülüyorsun"diye sordum
-"boşver hadi kapat geliyorum"dedi evet bunu da halletim biraz garıp kızdır ama o da Sena gibi 5. sınıftan beri arkadaşım biz üçümüz çok yakın arkadaşız aynı zamanda babalarımız ortak ama Gaye farklı karanlık bi kişilik bazen ne yaptığını biz bile anlamıyoruz sinirlenince ondan korkmalısınız .
Sena'nın arabasıyla yaklaştığını gördüm hemen aşağıya indim Sena bana doğru yaklaşmaya başlamıştı bu bir ilk olabilirdi Sena ilk defa simsiyah giyinmişdi tamam ara sıra siyah sort giyerdi ama boyle ilk defa giyiniyordu yanıma geldiğin de
-"çok güzel olmuşsun sen nasıl böyle giyindin hayatta bu kadar siyah giymezdin"dedim
-"bi değişiklik olsun ama değil mi?"dedi ve gülümsedi
hadi içeri geçelim demiştim ki Gaye'nin geldiğini gördüm
-"selam kızlar ne yapıyorsunuz burda"dedi az önce sesi çok sinirli geliyordu bu kızı anlamak gerçekten zor bende
-"hoşgeldin Gaye az önce sesin çok sinirli çıkıyordu "dedim Gaye bana bakıp güldü
-"sadece şakaydı"diyerek gülmeye devam etti bende
-"ne yani kandırıldım mı"dedim yüzümü astım
-"yağmur ciddi misin sen "dedi aslında şaka karşılığı şaka yapıyordum (o‿∩)
-"tabiki ciddi değilim"dedim kızlar bana bakıp gülmeye başladılar bende onlarla beraber gülmeye başladım
-"o zaman siz burada bekleyin çantamı alıp geliyorum fırına gideriz "dedim kızlar kafalarıyla beni onayladılar bende evden çantamı almaya gitti aşağıya inerken anneme
-"anne biz kızlarla dışarıya çıkıyoruz "diye bağırdım annem de
-"tamam!!"diye seslendi dışarıya çıkıp kızların yanına gittim kızlara
-"hadi Mert bizi götürsün "dedim aslında bende araba kullanmayı biliyorum ama neden böyle dediğimi bilmiyorum Gaye de
-"ne gerek var ben götürürüm"dedi başkalarının onun yapabileceği şeyleri yapmasını sevmez Gaye aslında o her şeyi yapabildiğini sanır diyorum ya işte karşıda gelemiyoruz bende ona dönüp
-"hayır Mert bizi götür itiraz istemiyorum"diyip Gaye'nin konuşmasına izin vermeden Mertçe seslendim bu arada Mert bizim şoförümüz
-"Mert,Mert..."diye bağırmaya başladım Mert yanımıza gelip
-"efendim yağmur Hanı..." sözünü tamamlamadan kestim birinin bana Hanim demesinden nefret ederim hele evde ki çalışanlarımızın bana ismim ile ifade etmesini istiyorum Mert'e dönüp
-"lütfen Mert bana hanım deme artık "diyip gülümsedim mert de bana bakıp
-"tamam, yağmur ne istiyorsun"Mert'in halleri bana hep ilginç gelirdi ve yine aynıydı bu saçma düşüncelerimden sıyrılıp Mert'e
-"bizi fırına götürür müsün? annenin bugün doğum günü de" Mert bizim yanımız da daha yeni çalışmaya başladığı için annemin doğum gününden haberi yoktu Mert bize dönüp
-"tabiki götürürüm arabaya geçin siz "dedi arabaya binip Merti beklemeye başladık neredeyse bi 10 dakika geçmişti ama Mert hala ortalıkta yoktu Mert babamın yanındayken böyle değil sadece benim yanımda boyle oluyor yani utangaç ve heyecanlı gibi ben bunları düşünürken Merti kafamdan silip kızlara döndüm Sena her zamanki gibi telefonuyla uğraşıyordu Gaye ise kolunu arabaya dayamış bir şeyler düşünüyordu Gayeye dönüp
-"ne düşünüyorsun ?"diye sordum bi sure bekledi ve bana dönüp
-"hayalimi!"dedi ve yüzünde bir gülümseme oluştu bende ona dönüp
-"hayalimiz!"dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Polisligimiin İlk EMRİ
Romance(Polis olmak hayal değildir)ve asla hayallerde hayal değildir,kalmamalıdır.
