olaydan alakasız bir foto ama galerimin en sonunda bu vardı. taeten bulmaya üşendim be reisler affedin.
***
Yine gün doğmuştu.Öğrenciler okuluna,çalışanlar işine gidiyordu.Kısacası hayat devam ediyordu.Ten,saat sabah 7'i gösterirken uyandı.Dünden beri yemek yemediğinden midesi bomboştu.Midesindeki asidik his onu rahatsız ediyordu.
Uyandığı gibi alt kata indiğinde mutfağa doğru geçerken koltukta yatanları fark etmişti.Gördüklerini umursamayıp mutfağa girmişti.Kendine bir ekmek parçası alıp üstüne fıstık ezmesi sürdü.Elindeki ekmek parçasıyla odasına doğru tekrar yol aldı.Odasına girdiğinde kapısını kilitleyip yatağına geri döndü.
Hemen yatağının yanındaki masadan günlük olarak kullandığı ve daha dün ifşalanan defterini aldı.Yazdıklarının gizli kalmaması onda sinire sebep olmuştu.
Yazdıkları o ve defteri arasında kalmayacaksa yazmaya gerek kalmadığını düşündüğünden defterin sayfalarını tek tek koparıp parçalara ayırdı.Elinde kalan sayfa parçalarını çöp kutusuna attı.Ardından yatağına oturup ekmeğini yemey devam etti.
Ten sessizce elindekini yerken merdivenden gelen ayak seslerini duyunca rahatsızca kıpırdandı.Kız kardeşinin gelip onu rahatsız edeceğinin farkındaydı.Ama kız kardeşinin yanında promosyon gibi gelen arkadaşlarından habersizdi.Merdivenlerdeki ses yaklaştıkça Ten telaşla yorganın altına girip her zamanki taklidine başladı.Kapı açıldığında önden kız olmak üzeri içeriye girdiler.
"Numarayı bırak ve kalk."
Duyduğu ciddi bir tonda gelen ses onu rahatsız etmişti.Yattığı yerde biraz kıpırdandı ve kurtulamayacağını anladığından yorganı üstünden attı.Yorganı üstünden atınca açılan görüş alanında arkadaşlarını görünce şaşkınlığına engel olamadı.
"Ah çocuklar,siz neden buradasınız?"
Şaşkın bir ifadeyle sorgularken kız kardeşi her zamanki açık sözlülüğü ve sivri dilliliğiyle atladı.
"Dünden beri buradalar.Kimin yüzünden?Tabiiki evden habersizce çıkıp giden abim yüzünden."
"Her gittiğim yeri söylemem gerektiğini sanmıyorum.Büyük olanın kim olduğunu unutma."
"Gerçekten söylediklerine inanıyor musun?Şuan büyük olanın sen olduğuna?
Olağanüstü haldeyiz Ten.Gereksiz yere kendine hak arama."
"Ne için gelmiştiniz?"
Ten kafasını kız kardeşinin aksi yönüne çevirip arkadaşlarına ruhsuzca sordu.
"Ten.Şaka mı yapıyorsun?"
"Ne şakası?"
Kız sinir krizinin eşiğindeyken sordu.
"Senin yüzünden dün yabancı bir adamın ölüsüne baktım ben!Dün ne kadar korktuğumuz hakkında bir fikrin var mı?"
"Yabancı birinin ölüsüne neden baktın?"
Ten garip bir yüz ifadesiyle sordu.Kız derin bir nefes aldı.Aldığı nefes sinir krizine girmesine engel değildi.Sesini son derece yükselterek konuştu.
"Gidiyorum Ten!"
"Nereye?"
Ten sessizce sordu.Kız aksine daha çok bağırdı.
"Öğrendiğinde pek mutlu olmayacağın bir yere.Yakında öğrenirsin."
Kız hışımla odadan çıktı ve son hızda merdivenleri indi.Johnny ve Yuta arkasından bağırırsa da durmadı.Seslenişleri duymuyor gibiydi.Arabanın anahtarlarını eline geçirdiği gibi evden çıkıp arabaya bindi.Hızlı ve dikkatsiz manevraları dolayısıyla evin bahçesinden ayrılırken geride yere düşüp dağılmış bir
çöp kovası bırakmıştı.Kızı camdan izleyen Johnny ve diğerleri neyin bu kadar sinirlendirdiğini anlayamamışlardı.Nereye gittiği de belirsizdi.
