***
"İlaçlarınızı almayı unuttunuz!" Ten kapıdan çıkarken arkasından evdeki hizmetli seslendi.Ten arkasına bakmadan yürümeye devam etti.Havuz başındaki şezlonga yattı ve kulaklıklarını taktı.
Bangkok'a döneli 2 ay olmuştu.2 ayı nasıl geçti diye sorarsanız anlatacak pek fazla şey yoktu.Ailesiyle beraberdi.Annesinin keyfi,oğlu dizinin dibinde olduğu için yerindeydi.
Gün içinde ailesi işte olduğundan evdeki çalışanlarla duruyordu.Bu sebeple henüz annesinin baskıcı tavırlarından bıkacak hale gelememişti.Günleri boş geçiyordu.Ama boşluktan şikayetçi değildi Ten.
Uzun süre yaşadığı yoğunluktan sonra onun için iyi olmuştu bu dinlendirici boşluk.Eskiden kalan bir kaç arkadaşı ve kuzenleriyle görüşmekten başka sosyal bir etkileşimde bulunmuyordu.Anime izleyip manga okumaya devam ediyordu.Ama bütün bu 2 aylık süreçte eksik olan şeyler vardı.
Dinlendirici olarak adlandırdığımız bu günlerde her anını sakin geçirdiği söylenemezdi.Tedavi görmeye devam ediyordu.Annesinin söylediğine göre "Tayland'ın en iyi psikiyatristi" ile tedaviye devam ediyordu.
Bazı zamanlar ise kendi kendine düşünüyordu Ten.Taeyong ne yapıyordu?İyi miydi?Kim ile kalıyordu?Jaehyun'u affetmiş
miydi?Hasta olduğunda onunla kalan birisi var mıydı?Hala Ten'i düşünüyor muydu?O da Ten'in onu özlediği gibi özlüyor muydu?Hala seviyor muydu?
Tayland'a giderken Taeyong'a bir şey söylememişti Ten.Gerek duymamıştı.Veya veda edememekten korkmuştu.Onu gördüğünde gitmekten vazgeçeceğini düşünmüştü belki.Sarılıp kalmak istediği yerin kolları olduğunu söylemekten çekinmişti.Sonuç olarak açıklama yapmadı.
Taeyong ilk zamanlar arıyordu.Ten her aramayı reddetse de bir süre devam etti.Haru'yu aradı.Anne ve babasını aradı.Ten'in isteğiyle kimse cevaplamadı.Ve bir zaman sonra Taeyong vazgeçti.Aramayı bıraktı.Düşünüyordu Ten.
Belki Ten'in bir hata olduğunu fark etmişti.Kendini oyalamak istemiyordu belki.Yeni bir sayfa açıyordu?
Ne yazık ki bu soruların hiçbirinin cevabı Ten'de yoktu.
Telefonunun çalmasıyla ekrandaki isime baktı.Aramayı kabul ederek kulaklığının mikrofonunu ağzına biraz yaklaştırdı.
"İYİ Kİ DOĞDUN TEN!~"
Karşı taraftan gelen bağırma sesiyle güldü Ten.
Kız kardeşinin doğum günü şarkısı bittiğinde teşekkür edebildi.
"Parti yok mu?Var ve beni çağırmıyor musun yoksa!" Haru karşı taraftan heyecanlı heyecanlı bağırırken Ten telefonun sesini kısmıştı.
"Parti filan yok Haru.Evde yatıp yuvarlanıyorum."
"Ne demek parti yok?Partisiz doğum günü mü?Sen gerçekten çok sıkıcı bir insan oldun ya!" Haru kendince abisini azalarken Ten pek umursamıyordu.
"Şangay'a gel.Bence en yakın uçuş için bilet alalım.Doğum günün bitene kadar Şangay'da olursun.Birlikte güzel bir doğum günü geçirelim ne dersin abiciğim?"
Göremeyeceğini bilse de Haru'ya göz devirdi.
"Şangay'a gelmiyorum.Evdeki halimden gayet memnunum."
"Ama seni çok özledim."
"O zaman sen gel sersem!Beni ayağına mı çağırıyorsun?" Ten yalandan kızdı.
"İşlerimi kim yapsın abiciğim?Hadi sana doğum günü hediyesi olarak bilet alıyorum."
"Hayır!Alma.Teşekkür ederim ama alma." Ten reddetti.
"Telefonu kapatıyorum ve sana bilet bakıyorum."
Arama aniden sonlandırıldı.Geri aramaya çalıştığında kız kardeşi meşgule attı.İstemiyordu ama kardeşin bu kadar istekli olması hoşuna gitmişti.Kızı daha fazla zorlamadan şarkısını devam ettirdi ve güneş ışınlarının beyaz tenine temas etmesine izin verdi.
***
haru💓: biletinin dijital görüntüsünü mail olarak gönderdim
haru💓: lütfen uçağı kaçırma ki param yanmış olmasın 👌🏻
haru💓: seni seviyorumm
Cevap yazmadan ekranı kilitledi.Gitmek istemiyor gibi davransa bile Bangkok'tan sıkılmıştı.Evden de öyle.Hem biraz gidip eğlenmekten ne zarar gelirdi?İsteksiz halinden çıkıp yattığı şezlongdan kalkıp eve girdi.Odasına çıkıp çantasını hazırlarken annesini arayıp durumun izahını yaptı.
Bugün farklı bir şey denemek istiyordu.Bavulunu ilaçlarını koymadan kapattı.
***
Bu kitabın neden sonu gelmiyor? Çünkü aklıma olay gelmiyor 👌🏻Kitabın sonu hakkında fikri olan mesaj atsın pls. İsteyenlere IG hesabımı bile veririm bana ulaşmanız için. Yeter ki fikir alayım 🙏🏻 Kitabın finalinde etkili olabilirsiniz ✨Mesajları bekliyorum
- haru^^
