"SEN İYİ OL YETER"

1.BÖLÜM

Şarkı: Cihan Murtezaoğlu -bir beyaz   orkide 
Keyifli okumalar.🌹

(İlk bölümlerde sıkılabilirsiniz. Ama bunlar geçiş bölümleri lütfen okumayı bırakmayın.  Asıl olaylar 10. Bölümden sonra başlıyor.  Önyargı kapakçılarınızı kaldırarak başlayın okumaya emin olun pişman olmuyacaksınız. Lütfen okumaya devam edin sizi seviyorum ❣)

Ah canım izmirim diyerek iç çektim. Güzel kokusu burnuma dolarken çantamda titreyen telefonada lanet ettim. Ne vardı hemen çalmasaydın be telefon?
-evet baba, indim uçaktan şuan havaalındayım, evet babacım...  evettt , bende seni seviyorum .
Telefonu kapatarak çantama koydum. Uzun  zaman Sonra  izmire doğduğum yere gelmiştim 8 sene önceki izmirle arasında o kadar çok fark varki. O kadar degişmişki belkide yılların değiştirdiği tek şey ben değildim izmirde vardı  belki babamda değişmişti.    Senelerimi verdigim buket bile  okadar değişik geliyorduki herşey mahalleye girdiğimde herkes gözüme farklı gelmişti. Ama onları okadar çok özlemiştim ki heleki bukete sarılmayı onunla konuşmayı okuldan geldikten sonra onunla birlikte  mahallede bisiklet sürmeyi ,mahalledeki kızlara karıştıktan sonra rüstem amcanın bakkalına saklanmayı ...  Liseden sonra  birdaha hiç görüşmemiştik, zaten numaramızıda değiştirmiştik ben onun neler yaptığını az çok biliyordum. Evlenmişti hemde şuan 4 yaşında güzeller güzeli zeynep diye bir kızı vardı. Ben ise lise bitirdiken hemen sonra üniversiteyi amerikada okumuştum. Kapının zilini heyecanlı bir şekilde çaldım yıllar sonra bu hissi tatmak okadar güzeldiki . Kapıyı babam açtı 8 senenin verdiği hasretle bavulumu hızla yete atıp babamın boynuna atladım babammm dedim iç çeke çeke kızım dedi oda aynı özlemle akçinim adi gibi kızıl kuşum benim dedi, 8 senenin verdiği hasret işte orda sona erdi. Odama girdiğimde 8 sene içinde değişmeyen tek şeyin o olduğunu gördüm . Yatak örtüm, çalışma masam , pembe çiçekli kıskaçlı tokam, 13. Sayfası yırtılmış olan babamın 11 yaşıma girerken aldığı defalarca okuduğum roman kitabım herşey yerli yerinde duruyordu. Eşyalarımı dolabıma yerleştirdikten sonra babamın dizinin dibine uzandım 8 sene önce olduğu gibi sonra içimden geçen kelimeleri dışıma döktüm keşke annemde burda olsaydı babamında iç geçirerek keşke dediğini duydum sonra göz  yaşlarımı silerek hem biraz hava almak hemde mahalledikleri görmek amacıyla dışarıya çıktım. Önce rüstem amcanın yanına uğradım elini öptüm onca senenin hasretini giderdim . Bir kaç kişiyi ziyaret ettikten sonra yola koyuldum.. En son buketim kalmıştı onu okadar çok özlemiştim ki evlenmesine rağmen bu mahalleden ayrılmamıştı . Aslında ona kırgındım beraber kurduğumuz düğün hayallerini tek başına gerçekleştirmişti . Yanına gittim zeynebi sevdim yıllarca kardeşim dediğim insanla tekrardan konuştum amerikada neler yaptığımı anlattım daha bissürü şey konuştuk eve gitmek için müsade istedim. bakkala uğradım ve 2 tane ekmek alıp eve dönmek için yola koyuldum. Birden ayağıma  dogru atılan taşın geldiği yöne doğru baktım kafamı kaldırdığımda ise  karşımdaki adama baktım ilerde ne olacağımızı bilmeden. Ve ozaman yüreğimin tekrardan çırpındığını hissetim .İzmirden gitmenin sebebi olan adama , sevdigim adama baktım

Evetttt ilk hikayeme  sizlerleyim. Uzun zamandır bu kitabı yazmak istiyordum aslında ama derslerin yogunlugundan bir türlü fırsatım olmamıştı neyseki yazmaya başladım .lütfen sadece Bir bölümle yargılamadan devam ettirin .sayfalari çevirerek belkide ileride hayran kalacağınız Bir kitabın en ücra köşesine gideceksiniz. Satırlarımda gezinirken ben siz olacağım siz ise ben . Bir yola çıktık ve devam edeceğiz. İnşallah hikayemi beğenirsiniz 🌹🖤

📍Kitaba başlama tarihi ve saatinizi aşağıya bırakabilirsiniz 🌙