Unutamam[2]

1.BÖLÜM ¶Umut¶

"Seni seviyorum."

Bir iki kez öksürdü ve farklı bir şekilde gülümseyerek tekrarladı.

"Seni seviyorum."

Hyun Woo ne yaparsa yapsın içten söyleyemiyordu.

Bayan No Eul oğlunun elindeki kağıdı aldı ve gülümseyerek yukarıya baktı.

"Tanrım oğlum oyuncu olarak doğmamış lütfen ona bunu anlaması için bir işaret gönder."

Merdivenlerden aşağı inen jiyeon avuç içlerine doğru kabaca konuşarak.

"Ben o kudretli kişiyim. Anlaman için işaret gönderiyorum. Yavaşça elindeki kağıdı bana ver!"

Hyun Woo samimiyetsiz bir şekilde gülümsedi.

Bahçeden koşarak gelen ji Eun , Hyun woonun arkasında durarak hemen boynuna sarıldı.

"Bu dünya da değil. Ama başka bir dünyada kesinlikle."

***********************************
Myungsoo

Krystal'in babası bir hafta içinde bizi 5. Balayımıza gönderiyordu. Bu seferki bir dağ eviydi. Bizim için epeyce büyük bir evdi.

Burada çok fazla ev yoktu. Ve evler arasında epey mesafe vardı.

Bu iyi bir durum muydu kötümü karar veremedim.

Krystal'in ayak sesleri durmuştu.
Acaba yine topuklular yüzünden yere mi düştü diye arkama baktım.

gözlüğünü çıkardı ve çantasını gösterdi.

Zaten elimde beş tane bavul vardı. Çantasını da bana mı taşıtıracaktı?

Zorla gülümseyerek yavaş yavaş , Koca ayak gibi yürüdüm. Eğilip çantasını aldım. Ve birden önüme geçti havalı bir şekilde yürümeye başladı.

Açık kapıyı görünce koştum fakat kapı yüzüme kapandı. Ayağımla kapıyı tekmeledim ve kapıyı açtı.

İçeriye girer girmez bavullari kenara attım.