Unutamam[2]

¶3.Bölüm¶ Varatril¶

Jiyeonun Üniversiteye Başladığı İlk Gün

Hyun Shik

Myungsoo jiyeon için Jong suk'a yumruk atmıştı. Ben daha ne olup bittiğini anlayamadan jiyeonu kolundan çektiği gibi götürdü. Bir kaç saniye duraksayıp neler olduğunu anlamaya çalıştım.

Daha sonra onlara seslendim fakat duymadılar. Bende peşlerinden koşar adımlarla gittim.

Yangın merdivenlerine yaklaştığında kazan dairesine ineceklerini anladım.

Kazan dairesine girmeden önce etrafı kontrol ettim. Zaten onlarda tahmin ettiğim gibi kazan dairesine inmişlerdi.

Bende arka taraftan dolandım.

Diğer giriş kapısından girdiğimde sesleri geliyordu.

Hafifçe eğildiğimde öpüştüklerini gördüm.

Acı tüm bedenimi ele geçirmişti.
Bunca zaman reddettiğim acı yavaş yavaş vücuduma yayılmış bir zehir haline geldi.

Ellerim titrerken, gözlerim yanıyordu.

Bir adım geriledim. Birşeye çarptığımda hızla koştum arkama bakmadan koştum.

Ciğerlerim parçalanana kadar koştum. Eğer böyle koşarsam sadece nefesim tıkanacak ve az önce gördüklerimi düşünmeyecektim.

Aniden durdum ve yere düştüm.

Hızlı hızlı nefes alıp veriyorken yumruk yaptığım elimi kalbime vurdum.

11 yıl önceki acı geri dönmüştü.

Gözlerimi kapattım.

O an ismimi duydum. Arkamı döndüğümde bacaklarımı uzatarak oturmaya devam ettim.

Myungsoo'nun kız arkadaşı bana doğru yaklaştı.

Gözünde güneş gözlüğü, bileğinde küçük çantası ile havalı havalı yürüyerek yanıma ulaştı.

Elindeki telefonu gözüme soka soka tutuyordu.

Gözlüğünü çıkarttı. Tekrar son kez nefes aldım ve telefonu elime alarak.

"Bu ne?"

Dedim.

Sanırım ekran kapanmıştı. Güneş vurduğu için göremiyordum.

Telefonu tekrar eline aldı. Kilidi açtı ve tekrar uzattı.

Hayatımın bütün heyecan kotasını bugün doldurduğuma emindim.

Fotoğrafta jiyeon ve myungsoo öpüşüyorlardı.

Yutkundum ve onun surat ifadesine baktım. Gözleri ağlamaktan kırmızı olmuştu. Güneş gözlüğünü belki bu yüzden takmıştı.

Gerçekleri öğrenmişken hâlâ gözlerini mi düşünüyordum sahiden?

Sesimin titremesine malesef engel olamadım.

"Sen... Sen nasıl?"

Gözlüğünü havalı bir şekilde tekrar gözüne yerleştirdi.

Sıkıntıyla nefes verdi.

"Uzun zamandır biliyorum. Myungsoo ile tanıştığım ilk andan beri biliyorum. Evine gittiğim zaman bir kutunun içinde çocukluk fotoğrafı vardı. Aynı fotoğraf jiyeon bize geldiğinde de vardı. Sonra tüm parçalar birleşmeye bu şekilde başladı. Aynı evde yaşamanız. Senin geldiğin gün o benim arkadaşım demen. Myungsoo'nun heyecanlanması...."