La douleur exquise

Chapter 4

This chapter is devoted to imsinaaa kasi siya Ang favorite Kong author. At nasisiyahan ako sa kanya dahil paborito ko nga siya ehh. Especially Ang his concubine at Ang la Luna niyang story. Basahin niyo Rin. Pero dahil 1:44 am palang baka walang may makakita nito. Please read her stories. Thank you~

~Kyla's POV~

Naaawa ako sa bestfriend ko, iniwan ko ulit siya kasi may pupuntahan daw ako. Inexcuse naman ako ni daddy ko. Siya kasi principal nitong school na ito. You know naman, business. Alam ko naman masyado lahat sa 3rd year eh. Ako nga pala ang dean's lister, as expected naman. Kaya eto ako ngayon, di ko alam kung inaano na si Thalia sa school. Bata pa ako kasi at tinuturuan na ako ng daddy ko about his business. We own lots of hotels here in the Philippines. Don't get me wrong okay? Daddy's girl ako, at mahal ako ng daddy ko. Siyempre mahal din ako ng Mommy ko.

Nga pala, sinabi sa inyo ni LIA Ang crush ko?

Kung oo at nakita mo, well ano pa ba ang magagawa ko?

Daldal nang babae na yun!

Thalia at the moment: *HACHI* Inaano naman ako ni Kyla?

Pero lablab ko rin siya. Patay na patay yun kay Delton. I don't like her involving with that guy. Not especially, after that happened.

Nevermind the ugly details, I just love how Airon made lunch for me.

I smiled at the thought.

'But he brought lunches for me and Thalia.'
Something on my mind told me.

And again.

I'm ready to be fooled twice?

~Airon's POV~

*CHI!*(sneezing like a cat)

Sino kaya sa dalawang mga madaldal ang may pinagsasabi tungkol sa akin?

Kyla?

Wait ba't siya ang nauna sa isip ko? Pwede namang Thalia ah?

Tch. When did this started?

'That moment when felt everything slowed down.'
My pure conscience talked to me.

'Shut up'
My ego replied.

A while ago, I brought lunches to both of them. Si Kyla lang sana eh. Pero mabuting kaibigan naman si Thalia. So why not?

Pagbigay na pagbigay ko kay Kyla ng lunch.

Kita ko na ngumingiti ngiti si Kyla.

Mukhang kinikilig?

Sa akin?

Baka sa iba kamo.

~Thalia's POV~

Heto ako, natutulog at nag skip ng class...

Jowks LANG.

Di ko magagawa yun no! sa may bench ako ngayon dahil wala teacher namin, last subject naman. BUTI NGA!

May oras para matulog!

"HOY! PAPANSIN! Bakit ka naman gumawa ng eksena kanina ha??! DIBA SABI KO SA'YO LUMAYO KA NA?"

*sigh*

Hirap naman tong kalagayan namin ni Delton oh.
Dapat by now pinoprotektahan na ako niya. Oh well.

"HOY!! KINAKAUSAP KITA! KAYA SUMAGOT KA!"

At sino sa amin ang papansin?

"Hello, May pangalan ako no? Ang ganda nga ehh. Ulitin ko ha? Ako si Thalia Arielle Elandra. Kahit na ang acronym ay T.A.E. Ang ganda pa rin, Unique! At ikaw ang papansin kasi natutulog ako dito ehh. Kaya, shu shu! ang ganda ng sleeping time ko dito alis na. Di na maganda ang tanawin dito oh, gaganda pag umalis kayo."

Di ko nalang sila pinansin at humiga ulit.

Kaso ng bigla nila akong sinipa at nagising muli ako! Di naman talaga nagising kasi di pa ako tulog. Pero ganun pa rin yun, nagising pa rin ako.

"Teka nga, may problema ba at bakit mo ako sinisipa?"

"KASI PAPANSIN KA EHH!" sabi ni PAPANSIN 1

"OO NGA!!" sabi ni PAPANSIN 2

"BAGAY YAN SAYO!" sabi ni PAPANSIN 3

Mga walang hiya naman oh, kulang tulog ko!

"MGA PAPANSIN!! DI MAGANDA ANG GISING KO KAYA UMALIS NA BAGO PA KAYO MAWALA SA EARTH!"

Jusko! SILA ANG PAPANSIN!!!

"US ARE IS NO SCARE!" sabi ni PAPANSIN 4

MYGHASH! I HATE DRUGS!!

"Mag tagalog nalang kayo, kung aawayin niyo ako. MAG NONOSEBLEED AKO DITO EH!"

"QUIET YOU!" sigaw ni PAPANSIN 5

"HAH! Wala ka namang nanay, at INIWAN NG TATAY. LOSTER!" sabi ni PAPANSIN 6 at TUMAWA silang anim.

Ewan ko ba kung tatawa ako pero di dapat nila ginagamit si Mommy at Daddy.

So I played it cool.

"Mga unggoy, Loser is pronounced as ˈlo͞ozər. Please, just go while I'm still proper and nice?" I warned them. Rising temper clear on my voice.

"ETONG PARA SAYO!"

Sinampal ako ng oh-so-bwiset na alalay nila.

Could these not-high-class na nambwibwiset just go?

"Hah."
"Haha."
"HAHAHAHAHAHAHAHA-PFFT! Mas better pang mambwiset yung pinupuri ng fan club niyo! You're trying to be like him, not to like him. HAHAHAHAHAHA!"

"Eto pa sa'yo!" Yung isa naman sasampalin na naman sana ako ngunit napahinto siya noong naunahan kong sinuntok ang mukha. Mukhang black-eye ata.

"Si lider! Dali dali dalhin sa clinic! Suntukin rin natin siya!" Sabi ng mga alalay.

Namamanhid na ata ako eh. Wala na akong halos maramdaman since nag transfer yung bwiset na yun.

"Tapos ano? Pag nasuntok niyo kundi naging mas malakas kayo sa akin? Ambobo niyo wag na! Wag na kayong lumapit sa kanya, b-baliw siya!" Oohh, I think it strucked a nerve on me.

"Pardon?" I sweetly said but the hint of sarcasm wasn't vague on my voice.

"S-sorry na po!" At sabay kumaripas ng takbo palayo sa akin.

Naririnig ko pa nga ang mga sinasabi nila eh:

'Takbo!'
'Dali!!'
'Bilisan niyo!'

I snickered.

Then it hit me.
Hayy concealer na naman...

Oh Mr.Engranďé sana naman ay makita mo! Makita mong andito ako.

Kaya sana, matutunan mo nang mahalin ako.

---------------------------------------------

Please vote and comment~

Any thoughts? AYUN OH, may comment button.

-PiYt

Aye aye GOODBYE!