Keşke bir bulut olsam, karasından beyazından
Hiç fark etmez nasıl göründüğüm
Ufacık da olsa bir bulut
Görenin içini ısıtan koca bir umut
Estiğinde mesela rüzgar, dolaşsam onunla diyar diyar
Hissetsem havayı içimde, ve de tenimde
Dolsa içim huzurla
Sonra kimi yere yağsam, versem bir bolluk
Kimi yerde görünsem sadece, bir umut beklensem
Bazen de kuşlara hedef olsam, ulaşmaya çalışsalar bana
Arada da kaybolsam, dolsa her yer gün ışığıyla
Görünse tüm gök azur mavisiyle
Herkes anlasa, tek umut ben değilim diye
Gün var, ışığı var, masmavi gökyüzü var
Ve daha neler neler var
Görseler benden sonra da bunu, herkesin ihtiyaç duyduğu biri var
Bunu görmek için çevirseler başını sağa sola
Bakmasalar sadece başını karanlığa
Görecekler işte o vakit, ilikleri ısıtan o umudu
Bazen gökte, bir bende
Bazen de yerdeki bir çiçekte
Yada, bir baksalar yanlarına
Nur ışığıyla parıldayan sevdiklerinde
Görmek duymak, duymak tatmakmış
Tatmak koklamak, koklamak hissetmekmiş
Hepsi aslında bir bütünmüş
Sevgi ise bunların kalbiymiş
Sevgi bir umut içerir
Umut ise benim için bir bulut
Bulut yağmur içerir
Yağmur ise cihana umut
İşte bak, görülmesini görmek ne güzel
Bana güzel olabilir tabiki, belki sana çirkin
Lakin bakarsan sen, eğer gökyüzüne
Vardır elbet, senin için de bir bulut
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aklımdaki Lekeler
Poetry'Yazdım, yazmasam ağlayacaktım.' demiş yazar. Bu yüzden ben de yazdım. Yazdım, yazdım çünkü yazmasam ağlayacaktım. Ağlamadım da. Yazmaya başladığımdan beri hiç ağlamadım (Ne kadar da acı, bir bilseniz.). Ağlamadım ama: Belki göz yaşlarıyla değ...
