M.H.H: Three

221K 3.6K 103
                                    

Chapter 3

Alexandra's P.O.V

Another week has passed, palagi ko ng sinusundo si Xanley sa kanyang school kaya naman nakakasama ko sila Samantha at Drew. Actually, parang matagal na nga kaming magkaibigan ni Drew dahil close na agad kami. Masaya kasi siyang kasama, napapakis-samahan si Drew. Palangiti at parang palagi din siyang masaya, mahahawa ka nalang ng mood sa kanya kahit na hindi maganda ang simula ng araw mo.

Si Stanley, as usual, ganun parin naman at walang nabago. Sinasaktan parin ako kahit na konting pagkakamali lang ang nagawa ko, nothing's new kaya dapat sanay na ako.

"ALEXANDRA!" I flinched in my place when I heard my husband's strong voice coming from upstairs.

I hesitated, agad akong pumanik sa taas ng bahay at sinalubong ang asawa kong nakakunot ang noo na mukhang galit nanaman.

"Where's my wrist watch?" Iritable niyang tanong, I pursed my lips and slowly shook my head.

"I don't know, Stanley, diba nilalagay mo lang 'yon sa side table?" I replied, kumunot pa lalo ang noo niya.

"I left it here, you cleaned the whole house yesterday. You supposed to know where my wrist watch is." He said in firm voice, I sighed heavily. Ayokong makipag talo pa sa kanya sa maliliit na bagay pero ipinagpipilitan talaga niya 'yung sa kanya.

"I'm sorry, I didn't know, baka naiwan mo sa office mo?" I twitched my eyebrows habang siya ay umiling lang.

"I know I left it here." He irritated ran his finger through his hair, palaging mainit ang ulo niya.

"It's your thing, Stanley, bakit sakin mo tinatano—" Napaawang ang labi ko when he stepped near to me and slapped me at the back of his hand, mukhang nainis siya sa sagot ko. Nagsimula nanamang mag init ang dulo ng mga mata ko.

Ang babaw niya, sobrang napaka babaw niya para saktan ako ng ganto.

"Napaka walang kwenta mo talaga, noh? Just a useless wife." He huffed and started to walk away, like he didn't care if his words were hurting me as hell. Habang ako nakatayo lang na parang naestatwa sa ginawa niya at sa sinabi niyang masasakit na salita.

He's always like that, sa konting pagkakamali ko kung ano ano ng masasakit na salita ang natatanggap ko. Wala siyang pake kung nakakasakit na siya ng damdamin.

I let out a heavy sigh, stopping myself from crying into small things over and over again. Hinawakan ko ng dahan dahan ang pisngi ko na sinampal niya, it makes me winced in pain.

Natuon ang pansin ko sa bulsa ng aking short ng bigla itong mag-vibrate, I picked up my phone from the pocket of my short and answered the call; a call from Drew.

"Hello Alex." He approached in the other line.

"Drew, hello, napatawag ka?" I simply asked.

"Ang tamlay mo ata ngayon? May sakit ka?" He asked back.

"No, don't worry, kagigising ko lang kasi." I forced a laugh.

"Oh, good afternoon pretty lady, Rise and shine!" He laughed and spoke a word again, "...by the way, Alex, nag lunch kana?" He chuckled.

"Hindi pa, susunduin ko pa si Xanley, nasa school ka ba?" Tanong ko.

"Yes, actually, kasama ko na si Xanley at Samantha, we'll wait for yah. Sabay sabay na tayong mag lunch sa labas, o kaya naman picknick tayo." My eyes widened when he said 'picknick', bigla tuloy akong naexcite. "What do you think?"

My Heartless Husband ◌༉‧ [ completed ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon