My Heartless Husband ◌༉‧ [ completed ]

M.H.H: Twenty Seven

Chapter 27

◎ Alexandra's P.O.V ◎

"Stanley, stop!" I yelled dahil umaagaw na siya ng eksena, I looked at Zeke and gave him an apologies look. Nagulat na lamang ako ng kaladkarin ako ni Stanley palabas, pahagis niya akong pinasok sa loob ng kotse kaya nakaramdam ako ng inis imbis na takot, alam kong galit na galit siya. Halata sa mukha niya ang pagka irita at galit. Kunot din ang mga noo niya, tila mapupunit sa sobrang pagkakunot.

"Who the fuck is he?!" Pasigaw siya sabi sabay tingin sakin ng matalim.

"Stanley, could you please calm down?" Iritable kong tanong.

"I asked who the fuck is he?!" He shouted again.

"I said calm down, okay?! Just fucking calm down! He's my classmate, I told you already!" He sighed deeply. "Bakit ka ba ganyan makareact?! Wala namang ginagawa 'yung tao!"

"Walang ginawa?! Fuck, Alex? Hindi mo ba napapansin ang tingin niya sayo?! He's eye raping you, hindi mo na nakikita the way he looked at you? Lalaki ako kaya alam ko ang bawat kilos ng kapwa ko!" Bigla akong kinilabutan sa sinabi niya. Nasabunutan niya ang buhok niya, namumula ang mukha niya sa sobrang galit.

"You know it because you did it to me." Hindi ko alam kung bakit iyon lumabas sa bibig ko.

"I did what?" He twitched his eyebrows.

"You want to change, right?! Then stop doing things without thinking! Ang hirap kasi sayo nakiki-go-with-the-flow ka sa galit mo! You know what is the problem with you?! You're always over reacting kaya ka nagkakasakit sa utak!" I blustered but I paused when I realized what I've just said.

Hindi siya nakapag salita sa sinabi ko, nawala 'yung galit sa mukha niya. Tinignan lang niya ako at pinaandar na ang kotse niya, mukha ngang kalmado na siya and there's something in his expression na hindi ko mabasa.

"Sa ibang restaurant nalang tayo kumain." He said in low voice pero umiling ako.

"No, this whole thing is a mess. I'm not hungry anymore, ayoko ng kasama ka. Just take me back instead, to my work. Baka matuwa pa ako sayo." Pinagkrus ko ang braso ko habang sinasabi iyon, he didn't reply.

Hininto na niya ang kotse niya sa harap ng French restaurant na pinagtatrabahuhan ko, bumaba na kami at pumasok sa loob. Buti nalang malamig ang aircon baka mapalamig pa ang ulo ko, I looked at Stanley.

"Kung nagugutom ka, order here, I'll serve you." Tumingin naman siya sakin ng deretso nang sabihin ko 'yon.

"What about you?" He asked.

"It's okay, don't worry." I responded, tumango siya.

"I hope wala ka ng highschool classmate dito." Napataas ang kilay ko nang marinig ko ang bulong niya, tinuon niya ang tingin niya sa phone niya.

"Humanap ka nalang ng upuan mo." Umiling nalang ako at pumunta na sa staff room para mag-palit ng damit.

"Alex! Sino 'yung lalaking naghatid sayo? Boyfriend mo? He's hot! Ano bayan?! Habulin ka talaga!" I rolled my eyes when Kate approached me.

"He's not my boyfriend." Nagkibit-balikat ako habang kinukuha ang ballpen and sticky notes ko tsaka ako lumabas para pag-serve na siya. Paglabas ko napatigil ako sa paglalakad ng makita kong may kausap si Stanley na babae, mga around 40's na ang babae. Kumunot naman ang noo ko at lumapit sa kanila.

"Oh, tita, this is my wife by the way. She's working here, duty niya ngayon. I invited her to eat with me pero may work daw siya kaya I'm all by myself." He said while pointing me, I slowly walked toward them at pilit na ngumiti sa babaeng kausap niya. Kumunot ang noo ko nang malapitan kong makita ang mukha niya, she looks familiar.