Yine sıradan bir pazar günü ablamların yanına gidiyordum. Saçlarımı örmeye üşenip açık bıraktım. Ellerimde poşetler. Teyzem de ordaymış ablam çaktırmadan haber verdi. Gittim saygı gereği öptüm elini. Teyzem bana şaşkın şaşkın bakarken. Teyze hoşgeldin dedim. Bakışlarından anladığım tek şey beni tanımamıştı. Sonra çıkardı. Ee görüşmeyeli 10 yıl olmuş Kadın haklı. Sonra kapı çaldı. Teyzem bana:
"Git kapıyı aç bizim oğlan gelecekti o gelmiştir" Dedi.
Açtım kapıyı karşımda o aman Allah'ım bu o olamaz diyip gözlerimi sımsıkı kapadım. Açtığımda gözlerimi tıpkı küçük çocukların başını okşayan teyzeler gibi okşuyordu. Bana baktı ve gülümsedi. Çok şaşkındım yoksa kuzen miydik?
