Elimdeki bezi yere fırlatıp cam kapıdan dışarı koşmaya başladım. Etraf son derece sessizdi. Sanırım kaçmayı gerçekten başarabilirdim. Tam bahçeden çıkıyordum ki erkeksi bir kol belime sarıldı ve beni yerden kaldırdı.
"Sen nereye gittiğini sanıyorsun?"
Korku dolu gözlerle Ömercan'a baktım. Önce kaşlarını kaldırdı, sonra da SIRITTI.
"Sonuçların iyi olmayacağını söylemiştim pirenses. Yürü bakalım."
...
O kaslı, testesteron erkeğin bütün kızların girmek için can attığı fantezi odasına ben, ben; miniminiminnoş CS, girmiştim. Karanlık duvarlarda adını bile bilmediğim aletler asılıydı. Köyde hiç böyle şeyler görme fırsatım olmamıştı.
"Geç." diye emretti.
Büyük yatağın üzerinde emekler pozisyonda durdum. Göz ucuyla Ömercan'a baktım. Öfkeli gözüküyordu.
"Bana itaat etmeyi öğreneceksin."
Beni neyin beklediğini kestirememek beni korkuyla titretiyordu. Acaba beni öldürecek miydi? Dolaptan silah olduğunu düşündüğüm bir şey almak için gitti. Ama bu bir silah değildi. Bu... Bir kürekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"O-Onunla n-ne yapacaksın?" dedim kekeleyerek.
Hınzırca SIRITTI. Arkamdan yaklaştı ve küreğin baş kısmıyla popoma vurdu.
ŞLAK!
Acıyla inledim.
ŞLAK!
Ama hoşuma gitmediğini söyleyemezdim.
ŞLAK!
... Ertesi Gün...
Dünkü olaydan sonra hala ayağa kalkamıyordum. Kürek gerçekten canımı acıtmıştı. Canımı yaksa da Ömercan'ı ve kaslı vücudunu düşünmeden edemiyordum. O kadar yakışıklı ve sert erkekti ki... Ben de büyümüştüm. Artık, Bingöl'deki 5 dönüm arsaya satılan küçük CS değildim. Kapının tıklamasıyla derin düşüncelerimden ayrıldım. Cevdet elinde bir tepsiyle içeri girdi.
"Sana kahvaltı getirdim. Malum sen kalkamıyorsun."
Utanarak teşekkür ettim. Uzattığı tepsiyi aldım. O da oturmuş yemeğimi bitirmemi bekliyordu. İyi kalpli biriydi. Ömercan kadar kaslı değildi ama onun da gideri vardı.
Bitirdiğimde tepsiyi aldı. Ben de çalışanlardan birinin verdiği kremi acıyan popoma sürmek için çekmeceden çıkardım.
"İstersen sürmene yardım edebilirim."
Normal bir zamanda kabul etmezdim fakat o kadar acıyordu ki kendi başıma yapabileceğimi sanmıyordum.
"Olur, teşekkür ederim."
Pantolonumu biraz sıyırdım. Tam Cevdet sürmeye başlamıştı ki kapı ardına kadar açıldı ve bir kükreme sesi duyuldu.
